ఆఖిలన్ -- "చిత్రసుందరి"

మా నాన్నగారింట్లో ఉన్న అన్నిరకాల పుస్తకాల్లో ఉన్న అతికొద్ది నవలల్లొ--నేను మళ్ళి మళ్ళి చదివిన పుస్తకాల్లో ఇది ఒకటి.నా దగ్గర ఉన్నది విజయవాడ కమలా పబ్లిషింగ్ హౌస్ వాళ్ళ మొదటి ముద్రణ(1983)-కాపి.ఆ తరువాతి ముద్రణ వివరాలు నాకు తెలుయవు మరి.
---------------------------------------------------
ఆఖిలన్ -- "చిత్ర సుందరి"

ప్రఖ్యాత తమిళ రచయిత ఆఖిలన్ గారు రాసిన "చిత్తిర పావై"(చిత్రంలోని సుందరి అని అర్ధం)1975లో ప్రతిష్ఠాత్మకమైన భారతీయ జ్ఞానపిఠ అవార్డుని అందుకుంది.ఆ నవలని తెలుగులొకి శ్రి మధురాంతకం రాజారాంగారు అనువదించారు "చిత్ర సుందరి" అని.అప్పటి సామాజిక పరిస్థితుల ఆధారంగా రాసిన ఈ నవల చాలా భారతీయ భాషలలోకి అనువదించబడింది.ఇక్కడ అఖిలన్ గారి గురించి కొంత చెప్పుకొవాలి...
... దాదాపు 45దాకా ఉన్న ఆయన రచనలు అన్ని భారతీయ భాషలలోకీ అనువదింపబడ్డాయి.కొన్నయితే జర్మన్,చైనిస్,రష్యన్,చెక్,పొలిష్ మొదలైన అనేక స్వదేశీ భాషలలోకి కూడా అనువదింపబడ్డాయి. ఏ మనిషయినా ఆలొచించటానికి కుడా వెనుకాడే కొన్ని యదార్ధాలు ఆయన రచనలలో కనిపిస్తాయి.అదే ఆయన ప్రత్యేకత.."రచయిత అనేవాడు పాఠకులు ఏది అడుగుతారొ అది రాయకూడదు...పాఠకులు ఏమి తెలుసుకోవాలో అది రాయాలి" అంటారు ఆఖిలన్.గాంధేయవాది అయిన ఆయన రచనల ప్రధానాంశం సమాజొధ్ధరణ.అఖిలన్ గారి గురించిన వివరాలు ఈ లింకులొ దొరుకుతాయి.http://en.wikipedia.org/wiki/అకిలన్

మధురాంతకం రాజారాం గారు తెలుగులోకి అనువదించిన ఈ నవల పేరు 'చిత్రసుందరి'. అప్పటి సమకాలీన సామాజిక పరిస్థితులపై రాసిన కధ ఇది.అణ్ణామలై అనే ఒక యువకుడు,చిత్రకారుడైన అతని జీవితం ఈ నవల ప్రధానంశం.ఈ నవల ముగింపు అప్పటి రొజుల్లొ కూడా ఎంతొ ఉత్తమమైనదిగా ప్రశంసలందుకుంది. ఈ నవలకు కధానాయకుడు,చిత్రకారుడు,సౌమ్యుడు, అయిన అణ్ణామలై; తన పిరికితనం వల్ల తనతొ పాటూ మరొ ఇద్దరు యువతుల జీవితాలు తలక్రిందులు చేసిన వ్యక్తిగా కాక, ఒక అమాయకుడైన చిత్రకారుడిగానే మన జ్ఞాపకాలలో మిగిలిపోతాడు. ఆదర్శప్రాయమైనది,ఆరాధింపతగినది అయిన స్త్రీత్వానికి సజీవ వ్యాఖ్యానంలాంటి అణ్ణామలై ఇష్టదేవత ఆనంది ఈ నవలానాయిక.తన తొందరపాటు,దూకుడు స్వభావం,అహంకారాల వల్ల భర్తకు,తనకు మన:శాంతిని పోగొట్టి,చివరికి తన జివితాన్నే కోల్పోయిన అభాగిని పాత్ర సుందరిది.ఇక దయా,దాక్షిణ్యం,సేవానిరతి,త్యాగశిలత మొదలైన దివ్యగుణాలకు కాణాచిగా ఒక ఆదర్శమహిళ పాత్ర శారదది.ఈ పాత్రలు,కధకి మౌనసాక్షి అయిన నాగమల్లి చెట్టు,ఆ పూలు మన స్మృతులలో చాలా కాలం వరకూ తిరగాడుతూనే ఉంటాయి.
ఈ నవలలోని కొన్ని గుర్తుంచుకోదగ్గ నిత్యసత్యాలైన కొన్ని వాక్యాలు.....
"ఒకానొక విలక్షణమైన దృశ్యాన్ని చూచినప్పుడు కవికి వర్ణించాలనిపిస్తూంది.చిత్రకారుడికి బొమ్మగీయాలనిపిస్తుంది. గాయకుడికి తన భావాన్ని పాట ద్వారా ప్రకటించాలనిపిస్తుంది."

"ఎక్కడొ ఒకచోట యాధృచ్చికంగా మనకు తారసిల్లిన కొందరు,మన జీవితంలో ఒక గణనీయమైన మార్పు రావటానికి కారణభూతులైపోవటం విచిత్రమే!నివిరుగప్పిన నిప్పులా మనలో దాగి ఉన్న ఒక విశెష గుణాన్ని వాళ్ళు మన చేత గుర్తింపచేస్తారు."

"ఒక వ్యక్తిని నిన్నటివరకూ పొగడ్తలతొ ముంచెత్తి,ఈ రొజు తిట్లదండకంతొ నోరు నొచ్చేటట్టుగా శపించి, రేపటినుంచీ అతడి పట్ల ఇంకొకరకంగా వ్యవహరిన్చటమనేది మానవ స్వభావంలోని ఒక సహజ దౌర్భల్యమేమో ననవచ్చు.."

"మనుషులు మనుషులుగానే ఉండాలి గానీ మనుషుల్లాగ ఉండకూడదు.మనుషుల్లాగ ఉండేవాళ్ళన్దరూ నకిలీ మనుషులే.."

"మనిషి అంతరంగాన్ని,ఆలోచనలని,ప్రవర్తనని అందంగా దిద్ది తీర్చేదే సాహిత్యం."

"మనిషి తనకెక్కడ లేని ఆధిక్యతనీ ఆపాదించుకుంటాడు.శ్మశానవాటిక ఆ ఆధిక్యతను వెక్కిరిస్తుంది.ధీరులు,భీరువులు,ధనికులు,నిర్ధనులు,యొగులు,భొగులు అందరూ ఇక్కడ పిడికెడు బూడిదగా మారిపొతారు."

"ఎవరికి చేతనైన సహాయాలు గనుక వారు యితరులకు చేయగలిగినట్లయితే ఈలొకమిన్ని కష్టాలకు,దు:ఖాలకు నిలయమై ఉండేది కాదేమో..."


ఇలాటి ఎన్నొ విలువైన సత్యాలని పొందుపర్చుకున్న ఈ నవల ప్రతి సాహిత్యాభిమానీ చదవతగినది.

ఒక కాఫీ కధ:

( ఇది గత రెండురొజుల టాపాలు చదివినవారికి---"ఇంక పడిన బాధ చాలు.పదమని శ్రీవారు వెంట పెట్టుకెళ్ళి కొత్త కీపాడ్ కొనిపెట్టారు.నేను వెన్ఠనే కొనక పోవటానికి ఒక కారణం ఉంది."ఏ వస్తువైనా నువ్వు ఆడగ్గానే కొనేస్తే ఆ వస్తువు విలువ నీకు తెలీదు.ఒకవేళ అది ఏదైనా పాడయినదయితే నాలుగురోజులు ఆగి కొంటే, మళ్ళీ ఎప్పుడూ ఆ వస్తువుని నువ్వు పాడుచేసుకోవు" అనేది నాన్న చెప్పిన సూత్రాల్లో ఒకటి.)
ఇక టపా లోకి:

ఒక కాఫీ కధ:

అనగనగా ఒక అమ్మాయి.ఆ అమ్మాయికి పాల వాసన గిట్టదు.వాళ్ళ అమ్మ పాలు కలిపి ఇస్తే అమ్మ చూడకుండా మొక్కల్లో పారబోసేది.కొన్నాళ్ళకా విషయం గ్రహించి వాళ్ళమ్మ హార్లిక్స్ కొనడం మొదలెట్టింది.ఏడవతరగతి దాకా బాగానే గడిచింది.తరువాత వాళ్ళ మేనమామకి ఆ ఊరు బదిలీ అయ్యింది.వాళ్ళింటికి వెళ్ళినప్పుడల్లా పాలు ఇస్తే తాగేది కాదు ఆ అమ్మాయి.అందుకని వాళ్ళ అత్తయ్య పాలలో2,3 చుక్కలు కాఫీ డికాషన్ వేసి ఇచ్చేది.ఆ రుచి చాలా నచ్చేది ఆ అమ్మాయికి.అప్పుడే కాఫీ ఏమిటని వాళ్ళ అమ్మ,ఇంటికి వస్తే ఏదో ఒకటి తాగించకుండా ఎలా పంపటం అని వాళ్ళ అత్తయ్య ఆర్గ్యూ చేసుకుంటూ ఉండేవారు.ఇంట్లో కూడా అలా కాఫీ చుక్కలు వేసి ఇమ్మని ఆ అమ్మాయి రోజూ వాళ్ళమ్మతొ పేచీ పడేది.వాళ్ళింట్లో వాళ్ళ నాన్న ఒక్కరే కాఫీ తాగేది.మిగతావారు బోర్నవీటా తాగేవారు.ఆ పిల్ల పోరు పడలేక "కాలేజీలోకి వచ్చాకనే కాఫీ" అని తీర్పు ఇచ్చేసింది వాళ్ళమ్మ.అలా "కాఫీ" కోసం పదవతరగతి ఎప్పుడవుతుందా అని ఎదురు చూసింది ఆ అమ్మాయి.


ఇంటరు,కాఫి రెండూ మొదలయ్యాయి.డిగ్రీ అయ్యాకా నాన్నకు,తనకు తానే కాఫీ చేసేది ఆ అమ్మాయి.(వంటొచ్చిన వాళ్ళాతో ఇబ్బంది ఏమిటంటే,వాళ్ళకి ఎవరి వంటా నచ్చదు-కాఫీతో సహా..)పళ్ళు తోమగానే డికాషన్ తీసేయటం,పాలపేకెట్టు కాచిన వెంఠనే వేడి వేడి కాఫీ తాగేయటం...పొద్దున్నే ఆ కాఫీ తాగుతూ న్యూస్ పేపరు తిరగేయటం....ఆమె దినచర్యలో భాగాలు.ఇలా కొన్నేళ్ళు గడిచాకా ఆ అమ్మాయికి కాఫీ రుచి మార్చాలనిపించింది.బ్రూక్ బాన్డ్ పౌడర్ కన్నా మంచిదాని కోసం వెతకటం మొదలెట్టింది.ఒకచోట కాఫీ గింజలు మర ఆడి ఇవ్వటం చూసింది.ఇక అప్పటినుంచీ ప్రతినెలా అక్కడకు వెళ్ళి కాఫీగింజలు మరాడించి ఫ్రెష్ కాఫీ పౌడర్ తిసుకెళ్ళేది.మర ఆడేప్పుడు గింజలు,చికోరీ పాళ్ళు మార్చి ప్రయోగాలు కూడా చేసేది.


కొన్నాళ్ళకు ఆ అమ్మాయికి పెళ్ళయింది. బొంబాయి వెళ్ళింది.అక్కడ ఇంకో చిక్కు.వాళ్ళుండే ప్రాంతంలో కాఫీ పొడి ఆడే కొట్టు లేదు.కొన్నాళ్ళు పుట్టింటినుంచి తెచ్చుకుంది కాఫీపొడి.ఆ తరువాత "మాతుంగా" అనే ఒక చిన్న సైజు తమిళనాడు ప్రాంతంలో ఆమెకు ఒక కన్నడా కాఫీ కొట్టు దొరికింది.ఆ కాఫీ వాసన ఆ వీధి చివరి దాకా వస్తూంటే,గుండెలనిండా కాఫీ వాసన నింపుకుని అనిర్వచనీయమైన ఆనందంతో
కాఫీ పొడి కొనుక్కుని ఇల్లు చేరేది ఆ చిన్నది.అలా కొంత కాలం గడిచింది...

అకస్మాత్తుగా అనుకోని కొన్ని అవాంతరాల వల్ల, ఒకానొక నిముషంలో ఆ అమ్మాయి "చాలా ఇష్టమైన దాన్ని వదిలేస్తాను" అని దణ్ణం పెట్టేసుకుంది...చాలా ఇష్టమైనదేముంది "కాఫీ" తప్ప?...అంతే మరి ఆ అమ్మాయి కాఫీ మానేసింది.దణ్ణానికో,భక్తికో.... ఆ కారణం నెరవేరింది.!ఆ అమ్మాయి మరింక ఎప్పుడూ కాఫీ తాగలేదు....
కాఫీ వాసన వేసినప్పుడాల్లా మనసు చివుక్కుమంటుంది...41/2ఏళ్ళు అయ్యింది. ఆ అమ్మాయి ఇప్పటిదాకా మళ్ళీ కాఫీ తాగలేదు.కాఫీవాసన వచ్చినప్పుడు మాత్రం గుండెలనిండా ఆ గాలి పీల్చుకుని తృప్తి పడిపోతుంది..!! ఆ కాఫీ లోటుని మాత్రం రకరకాల టీ ల ( గ్రీన్ టీ,బ్లేక్ టీ,అల్లం టీ,అయ్స్ టీ, లెమన్ టీ,ఆరెంజ్ టీ,పుదీనా టీ,మసాలా టీ,గులాబీ టీ,డస్ట్ టీ,లీఫ్ టీ...etc ) ద్వారా భర్తీ చేసుకుంది.


ఈ కధ వల్ల నేను తెలుసుకున్న నీతి ఏమిటంటే....మనం చాలా అలవాట్లని (మంచివైనా,చెడ్డవైనా) మానుకోలేము అనుకుంటాము.కానీ దేనినైనా చేయగల శక్తి మనకు దేముడు ఇచ్చాడు.ఏ అలవాటు నైనా నేర్చుకునే,మానుకునే శక్తి మనలోనే ఉంది అని ....!

"విజిల్ వేయలేని జెర్రీ"

కార్టూన్లోని "విజిల్ వేయలేని జెర్రీ" పరిస్థితి నాది.నిన్నటి టపా చదివినవారికి తెలుస్తుంది సంగతి.
ఒక్కరోజుకే ఇలా ఉంటే నిజంగా తమ భావాలు పెదవి విప్పి చెప్పలేని మూగవాళ్ళ వ్యధ ఎటువంటిదొ ఇప్పుడు అర్ధం అయ్యింది నాకు.మనమెంత అదృష్టాంతులమో ఇలాటి చిన్న చిన్న సంఘటనలు జరిగినప్పుడే తెలుస్తుందేమొ......
ఎలాగొ కస్టపడి ఈ నాలుగు వాక్యాలూ రాయగలిగా...ఒక 2గంటలు పట్టింది!!

ఒక బుధ్ధిలేని పని..

నిన్న రాత్రి బ్లాగు తెరిచి వ్యాఖ్యలకి సమాధానాలు రాస్తూంటే ఒక పొరపాటు జరిగింది.దాన్ని చిన్న పిల్లలు చేస్తే తెలీక చేసిన పొరపాటు అంటారు.నాలాటి పెద్దవాళ్ళు చేస్తే,బుధ్ధిలేని పని అనే అంటారు మరి.కొత్తపాళిగారి వ్యాఖ్య చదివి పొస్టులో సవరింపులు చేయబొయే ప్రయత్నంలో పక్కనే పెట్టుకున్న మజ్జిగ గ్లాసుని తన్నేసాను..నా కీ బొర్డు నిండా మజ్జిగ !!ఫలితం..నా కీబోర్డు మూగబోయింది.సగం బటన్లే పనిచేస్తున్నాయి..ఆరబెట్టడానికి,తుడవటానికీ చాలా ప్రయత్నాలు చేసాను కానీ బొత్తిగా మొరాయించుకుని బండెద్దులా మొండికేసేసింది కీబొర్డు...అందుకని అది బాగయ్యేదాకా

నా వాగుడికి పెట్టక తప్పదు కళ్ళెం

నే వహించక తప్పదు మౌనం !!

నే టపాలు రాయకపోతే తపించే నాధురాల్ని నేనొక్కత్తినే కాబట్టి....నాకోసం నేనే ఈ-మైలు సెంటరుకి వచ్చి మరీ ఈ పోస్టు పెట్టుకుంటున్నాను...ఒక పాఠం మాత్రం నేర్చుకున్నాను.ఇంకెప్పుడు తినే,తాగే వస్తువులు కంప్యుటర్ పక్కన పెట్టుకుని పని చెయ్యకుడదు అని!!

FM నేస్తాలు !!

"వినండి వినాండి ఉల్లాసంగా ఉత్సాహంగా.."

"ఇది చాలా హాటు గురూ.."

"రైన్ బో తో మీ జీవితం రంగుల మయం..."

"....నంబర్ 1 రేడియో స్టేషన్..." అంటూ రేడియోనో ,మొబైల్ FMనో ఆన్ చెయ్యగానే వినిపించే కబుర్లు...మనసుని ఉత్తేజం చేస్తాయి.ఒకప్పుడు రేడియో అంటే "వివిధభారతి",ఏ ప్రాంతం అయితే ఆ "లోకల్ స్టెషన్" మాత్రమే.మొక్కుబడిగా,కట్టె కొట్టె తెచ్చే అన్నట్లుండే అనౌన్సుమెంట్లు...!!వాణిజ్య రంగం అబివృధ్ధి చెందాకా గత కొన్నేళ్ళుగా మనకి పరిచయమైనవి ఈ ఎఫ్.ఎం స్టేషన్లు.శ్రోతల అభిప్రాయాలను,సలహాలను,వారి భావాలను తమ కార్యక్రమాల్లో ఒక భాగం చేసుకుని అనునిత్యం అలుపులేకుండా అనర్గళంగా మాటలాడుతూనే ఉంటాయి ఈ FMలు.ఫుల్ స్టాప్ల్ లు,కామాలు లేకుండా నాన్ స్టాప్ గా మాటాడే నేర్పు,ఓర్పు ఆ రేడీయో జాకీలకి ఎలా వస్తాయా అని నాకు విస్మయం కలుగుతూ ఉంటుంది... కరంట్ అఫైర్స్,వింత వార్తలు,విశేషాలు, కొత్త పాటలు ,పాత పాటలు,భక్తిగీతాలతో నిండిన కార్యక్రమాలతో... సమయానుకూలంగా,కాలానుగుణంగా ముఖ్యంగా యువతని ఆకట్టుకునే విధంగా తయారయ్యాయి ఈ FMలులు.ఎక్కువ భాగం వీటిని వినేది కాలేజీలకు,ఆఫీసులకు వెళ్ళే జనం.బస్సుల్లో,లోకల్ ట్రైనుల్లో,ఆఫీసు కాబ్ లలో..వెళ్తూ వస్తూ,ఆఖరుకి రోడ్డు మీద నడుస్తూ కూడా జనాలు ఇవాళ FMలు వింటున్నారు.
మొబైలు రేడియోలు వచ్చిన కొత్తల్లో, నాకు రోడ్ల మీద జనాలు యియర్ ఫొనెలు పెట్టుకుని అంతంత సేపు ఏమి వింటున్నారో తెలిసేది కాదు.ఆఫీసు పనుల మీద ఫోను మాట్లాడుకుంటున్నారేమో అనుకునేదాన్ని.కానీ కొన్నాళ్ళ తరువాత అప్పలసామిలా ఉన్నవాడు కూడా యియర్ ఫోను పెట్టుకుంటూంటే డౌటు వచ్చి ఆరా తేస్తే.....అందరూ వినేది FMలని అని తెలిసింది.అప్పుడింక నేను కూడ ఒక FM రేడియో + యియర్ ఫోను ఉన్న మొబైలు ఒకటి కొనేసుకుని బయటకు వెళ్తే అవి పెట్టేసుకుని పోసుకొట్టడం మొదలెట్టాను. ఇప్పుడు రోడ్డెక్కుతే చాలు నా యియర్ ఫోను,రేడియో ఆన్ అయిపోతాయి.ముఖ్యంగా ట్రాఫిక్ జాంలలో మంచి కాలక్షేపం ఇవి.ఒంటరిగా ఉన్న బ్రహ్మచరులకు,హాస్టల్ పిల్లలకు నేస్తాలు ఈ FMలే.
పెళ్లయిన కొత్తల్లో మేము బొంబాయిలో ఉన్నప్పుడు మా చుట్టుపక్కల ఒక్క తెలుగు మొహమైనా ఉండేది కాదు.గుజరాతీ,మరాఠి,కొంకిణీ,తుళు భాషలవాళ్ళు ఉండేవారు మా వింగ్ లో.అందువల్ల + కాస్త హిందీ భాష రావటం వల్లా నా కాలక్షేపమంతా FMలతోనే ఉండేది.కొన్నాళ్ళకి అన్ని FMలలోని జాకీల పేర్లు,గొంతులు,మాట్లాడే తీరు అన్నీ కంఠతా వచ్చేసాయి."జీతూ రాజ్" "అనురాగ్" నా ఫేవరేట్లయిపోయారు.ఒక్కరోజు వాళ్ళు రాకపోతే వీళ్ళేమయిపోయారబ్బా అని బెంగపడిపోయేదాన్ని!
పాత తరాలవాళ్లకి,మామూలు MWరేడియో వినే అలవాటు ఉన్నవాళ్లకీ కొందరికి ఈ FMలు నచ్చవు."వీళ్ల వాగుడు వీళ్ళూను.చిరాకు" అని కొందరు విసుక్కోవటం నాకు తెలుసు.కానీ నామటుకు నాకు అవి ఒంటరితనాన్ని దూరం చేసే నేస్తాలు.చికాకుల్ని,ఆవేశాలని తగ్గించే టానిక్కులు.ఏదో ఒక చానల్ పెట్టుకుని పని చేసేసుకుంటూ ఉంటే అసలు అలుపు తెలియదు,బుర్ర పాడుచేసుకునే ఆలోచనలూ రావు.బస్సు ఎక్కి హాయిగా యియర్ ఫోనులు తగిలించేసుకుంటే ప్రాయాణం చేసినట్లుండదు.వాకింగ్ కి వెళ్ళేప్పుడు అయితే అసలు ఎంత దూరమైనా అలా వెళ్పోతాను ఆ పాటలు,కబుర్లూ వింటు..!మనతోపాటూ ఎవరో కబుర్లు చెబుతూ మనకు తోడు ఉన్న భావన ఎంతో ఆనందాన్ని ఇస్తుంది.
FMల కన్నా ముందు "WorldSpace Satellite Radio" వచ్చింది.బాగానే పాపులర్ అయ్యింది.కానీ అది ఖర్చుతో కూడుకున్నది అవటం వలన అంతగా జనాలను ఆకర్షించలేకపోయింది.5,6రకాలFM చానల్స్ వచ్చాకా ఆ రేడియో జోరు కాస్త తగ్గిందనే చెప్పాలి.కాని అది ఇంట్లో ఉంటే నిజంగా చాలా అద్భుతంగా ఉంటుంది.దగ్గర దగ్గర 42 చానల్స్ తో ఏ రకం ఇష్టమైన వాళ్లకి ఆ రకం అందులో దొరుకుతుంది.అన్ని భాషల చానల్సే కాక,కర్నాటిక్,హిందుస్తానీ,రాక్,పాప్,జాజ్..ఇలా రకరకాల సంగితాలు మాత్రమే వచ్చే చానల్స్,వెల్ నెస్,న్యుస్,స్పిరిట్యుఅల్ ఇలా రకరకాల టపిక్ రిలేటెడ్ చానల్స్ దీంట్లో ఉంటాయి. http://www.worldspace.in/ అనే వెబ్సైటుకి వెళితే ఈ రేడియో తాలూకు వివరాలు ఉంటాయి.

మధుర స్మృతులు--కొన్ని పూతీగెలు!!

మన గతస్మృతులలో కొన్ని కొన్ని జ్ఞాపకాలు మధురంగా అలా ఉండిపొతాయి.జీవితంలో కొన్ని సంఘఠనలే కాక కొన్ని రకాల చెట్లు,తీగెలు,పక్షులు,జంతువులు కూడా ఎందుకో చెరగని ముద్రవేసుకుని అలా నిలిచిపోతాయి.కొన్ని ఫూతీగెలు మొదట్లో సన్నని తీగలా పాకినా మెల్లగా వృక్షాల్లాగ మొదళ్ళు వృక్షాల్లాగ బలంగా మారిపోతాయి తిగలు పెద్దయ్యే కొద్దీ..అలా నా స్మృతులలోనిలిచిపోయిన కొన్ని పూతీగెలు--రాధామనోహరాలు,రేక మాలతి,గిన్నె మాలతి,సన్నజాజి,విరజాజి.
రాధామనోహరాలు:

వీటి పేరు ఇలాగనే విన్నాను నేను.చిన్నప్పుడు మేం అద్దెకుండే ఇంటిదొడ్లో బోలెడు ఖాళీస్థలం,మొక్కలు,పెద్ద పెద్ద వృక్షాలు ఉండేవి.ఇంటి గుమ్మానికి ఎడమపక్కన ఉండేది ఈ రాధామనొహరాలు తీగ.తెలుపు,లేత గులాబీ,ముదురు గులాబీ రంగుల్లో గుత్తులు గుత్తులుగా పూసేదిఆ తీగ.ఒకే తీగకి అన్ని రకాల రంగులు ఎలా సాధ్యమో అర్ధమవ్వదు నాకిప్పటికీ..రాత్రి అయ్యేప్పటికీ గేటు దగ్గర ప్రదేశమంతా మనోహరమైన సువాసనతొ నిండిపొయేది.ఆ వాసన కోసం కాసేపు గుమ్మం గట్టుమీద కుర్చుండిపోయేదాన్ని.ఆ పువ్వులన్నీ కోసి ,ఒక దాంట్లోకి ఒక పువ్వు గుచ్చి హారంలా చేసి ఆడుకునేవాళ్ళం చిన్నప్పుడు.రాత్రిపూట పూలు కోయద్దని మా అమ్మ కేకలేస్తూ ఉండేది.అనుకోకుండా మొన్న ఓ ఇంటి గోడ మీంచి తొంగి చూస్తున్నాయి ఈ పులు.వెంఠనే మొబైలుతో ఫొటొ తిసాం.రాత్రి కావటంవల్ల క్లియర్ గా లేదు ఫొటో.
రేక మాలతి:
ఇది చిన్నప్పుడు రాజమండ్రీ లో మా తాతగారి ఇంట్లో ఉండేది.తాతగారి ఇల్లు ఎత్తుమీద 10,15పెద్దపెద్ద మెట్లు ఎక్కాకా ఉండేది.పెద్ద ఇనుపచువ్వల గేటు తీసిన తరువాత మెట్లు మొదలు, పైన ఉన్న ముఖద్వారం దాకా పందిరి మీద పాకించిన ఆ రేకమాలతి అంటే నాకు భలే ఇష్టం ఉండేది. ఆ పూలపరిమళం ఇంకా జ్ఞాపకం నాకు...వర్షం కురిసిన రాత్రి బయటకు వచ్చి నిలుచుంటే మెట్ల నిండా రాలిన ఆ తెల్లనిపూలు,ఆ పరిమళం,ఆ మట్టి వాసన...మళ్ళీ పొద్దున్నే లేవగానే రాలిన కొత్త పాత పూలతో మెట్లన్నీ నిండిపోయి ఉండేవి....ఏళ్ళు గడిచినా ఇంకా నిన్ననే తాతగారింటికి వెళ్ళినట్లుంటుంది....మళ్ళీ ఎక్కడా ఆ రేకమాలతి తీగను,ఆ పూలను చూడలేదు.
గిన్నె మాలతి:
ఈ తీగ కాకినాడలొ మా నానమ్మగారి ఇంట్లో ఉండేది.దీన్ని కూడ వీధిగేటు మొదలుకుని ఇంటిగుమ్మం వరకూ ఇనుపపందెరపై పాకించారు.చిన్నగిన్నె ఆకారంలో ఉండే ఈ పువ్వులు క్రీమ్ కలర్ లో గుత్తులు గుత్తులుగా ఉంటాయి.సువాసన తక్కువే అయినా చూడటానికి అందంగా ఉంటాయి ఈ పూలు.ఇది కూడా అరుదుగా కనిపించే పూతీగే!
సన్నజాజి:
ఖాళీ ప్రదేశం ఉన్న ప్రతి ఇంట్లోనూ ఈ తీగ కనిపిస్తూనే ఉంటుంది.చాలా మందికి మల్లెపూలు ఇష్టం ఉంటాయి,నాకయితే ఎప్పుడూ సన్నజాజిపూలే ప్రాణం.అప్పుడే విచ్చుతూ ఉన్నప్పుడు వచ్చే ఆ పూల పరిమళాన్ని వర్ణించటానికి నాకు అక్షరాలు రావు...ఎందుకో బయట వేటిని ఎక్కువ అమ్మరు..ఈ పూలపందిరి మా చిన్నప్పుడు ఇంట్లో(రాధామనోహరాలున్న ఇంట్లో) ఉండేది.తరువాత గవర్నమెంటు క్వార్టర్ లోకి మారాకా అక్కడ నే పెంచిన తోటలో సన్నజాజి తీగెని కూడా పెంచాను.ఇప్పటికీ అక్కడ నే డాబా మీదకి పాకించిన ఆ తీగ ఉంది.కాకినాడాలో మా నానమ్మ ఇంటికి వెళ్తే అక్కడా ఉండేది.అక్కడ నాదే రాజ్యం కాబట్టి ఉన్నన్నాళ్ళూ నాకే పువ్వులన్నీ.ఆకుపచ్చ సంపెంగ,సింహాచలం సంపెంగ,జాజిపూలు,ఎరుపు,పసుపు కనకాంబరాలు,15 రకాల మందారాలు, అరటి, జామ, పారిజాతాలు, పనస,దబ్బ చెట్లతో మా మామ్మయ్య(నానమ్మని అలా పిలిచేవాళ్ళం) ఒక పెద్ద తోట పెంచుతూ ఉండేది.అక్కడ ఉన్నన్నాళ్ళు నాకా దొడ్లోనే మాకాం...ఆ రోజులే వేరు...
విరజాజి:
ఇది కూడా ఒక సాధారణ పూతీగే.మా చిన్నప్పటి ఇంట్లో ఉండేది.క్రింద 5,6వాటాలు అద్దెకు ఇచ్చి పైన మొత్తం ఇంట్లో ఒక్క ముసలావిడ ఉండేది.మల్లె,జాజి,విరజాజి,పారిజాతాలు... ఎన్ని పూలమొక్కలు ఉన్నా ఎవరిని మొక్క మీద చెయ్యి వేయనిచ్చేది కాదు ఆవిడ.ముసలావిడ చూడకుండా అందరం ఎప్పుడో ఓ పూట ఆ పూలని కోసేసుకుంటూ ఉండే వాళ్ళం.అదో గొప్ప సాహసం చిన్నప్పుడు.మాల కట్టడం రానప్పుడు ఈ పూలతో మాల కాట్టాలని తెగ ప్రయత్నించేదాన్ని.చిన్న కాడ ఉన్డటం వల్ల రెండు ముడులు వెయ్యగానే ముందర కట్టిన దండంతా ఊడిపోయేది.వీటి పరిమాళం కూడా అమోఘం.

ఈ నాలుగు రకాల పూతీగెలూ నా గతస్మృతులలో మధురమైన జ్ఞాపకాలలో భాగాలు...!!

సినిమా సరదా...

నిన్న సాయంత్రం పాపకి హోమ్ వర్క్ లేదు కదా అని టి.వి.పెట్టాను.టి.వి ముందు కూర్చుని పుర్తి సినిమా చూసి చాలా రొజులు అయ్యింది...చానల్స్ తిప్పుతున్న నా కళ్ళు స్టార్ మూవీస్ దగ్గర ఆగిపొయాయి."outsourced" అనే కిచిడీ సినిమా(సగం హిందీ,సగం ఇంగ్లీషు కలిపి ఉండేవి) వస్తోంది.సగం అయిపోయింది.ఎందుకొ కట్టేయాలనిపించలేదు.మిగిలిన సగం సినిమా చూసేసాను.అబ్బ! అనేలా లేదు కానీ...బానే ఉంది.Josh Hamilton, Ayesha Dharker ప్రధాన పాత్రధారులు.ఉద్యొగరీత్యాఇండియా వచ్చిన ఒక అమెరికన్ కి ఎదురైన రకరకాల అనుభవాలు,అవి అతనిలొ తెచ్చిన మార్పు కధాంశం.మనదేవుళ్ళ గురించి,గుడీలో శివలింగం ఆ రూపంలో ఎందుకు ఉంటుంది,బొట్టుఎందుకుపెట్టుకుంటారు....ఇలాటి కొన్ని విషయాలను హీరోయిన్ అమెరికనబ్బాయికి చెప్పిన వాక్యాలు బాగున్నాయ్.నెట్లోకి వెళ్ళి సినిమాడీటైల్స్ చూసా.2006లో వచ్చిన ఈ సినిమా రకరకాల 6అవార్డ్ లుకూడా దక్కించుకున్నదట.ఇలాటి కిచిడీ సినిమా ఓటి అప్పుడెప్పుడో ఇంకోటి చూసా "Flavours" అని.అది చాలా నచ్చింది నాకు.అమెరికాలొ సెటిల్ అయిన కొందరు భారతియుల జీవితాలను విడి విడిగా చూపిస్తూ, అఖరుకి అందరి కధలనీ ఒకే plotలోకి అల్లిన ఆ స్క్రీన్ ప్లే బాగుంటుంది.
సినిమాలు అందరూ చూస్తారు.అదేంగొప్ప కాదు.కానీ ఎంపిక చేసుకుని సినిమాలు చూడటం అనేది నాకు అమ్మానాన్నలు నేర్పారు. సినిమాలు చూసే అలవాటు ఎలా అయ్యిందంటే....
బెజవాడలో మా ఇంటి దగ్గర "విజయ టాకీస్" అనే సినిమా హాలు ఉండేది. అందులో అన్నీ పాత తెలుగు సినిమాలు వచ్చేవి.మా అమ్మ అవన్ని మా పిల్లలకు చూపించేది.చిక్కడు దొరకడు,గండికోట రహస్యం,పాతాళభైరవి లాంటి జానపదాలు,సీతారామ కల్యాణం,లవకుశ,భీష్మ,శ్రీకృష్ణపాండవీయం,లాంటి పౌరాణికాలు,భక్త ప్రహ్లాద,భక్త రామదాసు, త్యాగయ్య,మహాకవి కాళిదాసు..లాంటి భక్తి చిత్రాలు, మూగ మనసులు,లక్ష్మీ నివాసం, దేవదాసు, ఆరాధన, బాటసారి,మంచి మనసులు,డాక్టర్ చక్రవర్తి లాంటి సామాజిక చిత్రాలు మొదలైనవన్నీ చూపించేది.పాత తెలుగు సినిమాలను,వాటి విలువలను మాకు తెలియచెయ్యాలని అమ్మ తాపత్రయపడేది.
నాన్న Madras film institute student కావటం వల్ల ఆయన ఆ ఇంట్రస్ట్ తో మాకు అన్ని భాషల సినిమాలూ చూపించేవారు.ఫిల్మ్ డివిజన్ వాళ్లు అంతర్జాతీయ చిత్రాలను తెచ్చి ప్రదర్శిస్తూ ఉండేవారు.Russian,German,Italian,Chinese ఇలా వాళ్ళు తెచ్చిన వివిధ దేశాల చిత్రాలను కొన్నింటిని చూపించేవారు నాన్న. బందర్ రోడ్డు చివరికి వెళ్తే "లీలా మహల్" అని ఇంకో హాలు ఉండేది.దానిలో అన్నీ ఇంగ్లీషు సినిమాలు వచ్చేవి. నాన్న మమ్మలను వాటికి తీసుకువెళ్ళేవారు.The Sound of music,speilberg తీసిన అన్ని సినిమాలు,walt Disney productionsవాళ్లవి,Laurel Hardy వి,Charlie chaplin వి, Jungle book,Sidney poitierది "A patch of blue",BenHar,Ten commandments,20,000 Leagues under the sea,For a fewdollers more , Speed,Absolute power, matrix.... ఇలా "A"సర్టిఫికేట్ సినిమాలు తప్పించి ఆ హాల్లొ కొచ్చిన ఎన్నొ మంచి మంచి సినిమాలు చూపించేవారు నాన్న.అందరం కలిసి అయితే తెలుగు,హిందీ సినిమాలు చూసేవాళ్ళం.తెలుగులో అయితే బాలచందర్,విశ్వనాథ్,బాపు,వంశీ,మణిరత్నం,జంధ్యాల,కృష్ణవంశి....ఇలా కొందరు ఉత్తమదర్శకులు తీసిన సినిమాలే చూపించేవారు...అలా అలవాటయ్యింది మాకు సరైన ఎంపికతొ సినిమాలు చూడటం అనేది.ఒకప్పుడు దూరదర్శన్ లో ప్రాంతీయ భాషాచిత్రాలు,రాత్రిళ్ళు అప్పుడప్పుడు వేసే వివిధ భాషాచిత్రాలు మాత్రమే చూసేవాళ్లం.అలా చూసినవే Satyajit ray,shyam benegal,Guru dutt,Raj kapoor,kishore kumar,bimal roy,Hrishikesh mukharjee...మొదలైన హేమాహేమీల సినిమాలన్ని దురదర్శన్ వాళ్ళు వేస్తే చూసినవే.తరువాత కేబుల్ టి.వి.పుణ్యమా అని వందల కొద్దీ చానల్స్ లో నానారకాల సినిమాలూ..!!వి.సి.డి ల తరువాత సి.డి లు,డి.వి.డీలు....అనేకం ఇవాళ్టిరొజున. ఇప్పుడు వద్దంటే సినిమా...!!
."ఏదో ఒకటి చూసాం అని కాకుండా,ఆ సినిమా చూడటం వల్ల ఏదన్నా ప్రయోజనం ఉందా?అని ప్రశ్నించుకుని ఏ సినిమా అన్నా చూడాలి " అంటారు నాన్న.ఇప్పుడు మాకు మేమై సినిమాలు చూస్తున్నా నాన్న చెప్పిన సుత్రాన్ని ఎన్నడూ మరవలేదు మేము.

రెండు మంచి సాహిత్యాలు--నవ్వు వచ్చిందంటే...మౌనమె నీ భాష

అక్షర సత్యాలతొ నిండిన కొన్ని అద్భుతమైల పాటలు మన పాత తెలుగు సినిమాల్లో బోలెడు. వాటిల్లోనాకెంతో ఇష్టమైన రెండు ఆణిముత్యాలని ఇవాళ తలుచుకుంటున్నాను.బాలచెందర్ గారి నేషనల్ ఆవార్డ్ పొందిన "గుప్పెడు మనసు" చిత్రంలో బాలమురళిగారు గానం చేసిన పాట.ఎం.యస్.విశ్వనాథన్ గారు స్వరపరిచిన ఆత్రేయగారి రచన..
పాట url + సాహిత్యం :
http://www.youtube.com/watch?v=_fhR8g_oj6g

మౌనమె నీ భాష ఓ మూగ మనసా (2)

తలపులు ఎన్నెన్నో కలలుగ కంటావు

కల్లలు కాగానే కన్నీరౌతావు

మౌనమె నీ భాష ఓ మూగ మనసా ఓ మూగ మనసా

చీకటి గుహ నీవు చింతల చెలి నీవు

నాటక రంగానివే మనసా తెగిన పతంగానివే

ఎందుకు వలచేవో ఎందుకు వగచేవో

ఎందుకు రగిలేవో ఏమై మిగిలేవో ( 2)
మౌనమె నీ భాష ఓ మూగ మనసా ఓ మూగ మనసా

కోర్కెల సెల నీవు ఊరిమి వల నీవు

ఊహల ఉయ్యాలవే మనసా మాయల దెయ్యానివే

లేనిది కోరేవు ఉన్నది వదిలేవు

ఒక పొరపాటుకు యుగములు పొగిలేవు ( 2)
మౌనమె నీ భాష ఓ మూగ మనసా ఓ మూగ మనసా

************************************************

రెండవది బాపుగారి "స్నేహం" చిత్రంలోనిది.కె.వి.మహదేవన్ గారు సంగితం సమకూర్చిన ఈ పాటని ఆరుద్రగారు రచించగా బాలుగారు పాడారు.

ఈ పాట నాదగ్గర ఉన్నది పెడుతున్నాను.quality కొంచం తక్కువగా ఉంటుండి. http://www.savefile.com/files/2148877

సాహిత్యం:

నవ్వు వచ్చిందంటే కిలకిల ఏడుపొచ్చిందంటె వల

వలగొదారి పారింది గల గలదానిమిద నీరెండమిల మిల(ప)
నది నిండా నీళ్ళు ఉన్నా మనకెంత ప్రాప్తమన్నా(2)

కడవైతే కడివెడు నీళ్ళే గరిటైతే గరిటెడు నీళ్ళే(2)

ఎవరెంత చేసుకుంటే(2) అంతే కాదా దక్కేదినవ్వు వచ్చిందంటే కిలకిల ఏడుపొచ్చిందంటె వల వల..

ధర తక్కువ బంగారానికి ధాటి ఎక్కువ

నడమంత్రపు అధికారానికి గోతులెక్కువ

కొత్త మతం పుచ్చుకుంటె గుర్తులెక్కువ

చేతకానమ్మకే చేష్టలెక్కువ

చెల్లని రూపాయికే గీతలెక్కువ

నవ్వువచ్చిందంటే కిలకిల ఏడుపొచ్చిందంటె వల వల..

తమసొమ్ము సొమవారం ఒంటిపొద్దులుంటారు

మందిసొమ్ము మంగళవారం ముప్పొద్దుల తింటారు

పరులకింత పెట్టినదే(2) పరలోకానికి పెట్టుబడి

నవ్వు వచ్చిందంటే కిలకిల

ఏడుపొచ్చిందంటె వల వల

గోదారి పారింది గల గల

కధలెన్నో చెప్పింది ఇల ఇల...

అమ్మతనం

మాతృత్వం స్త్రీకి దేవుడిచ్చిన వరం.ఎన్ని హడావుడుల్లో,చికాకుల్లో ఉన్నా 'అమ్మా ' అన్న బిడ్డ పిలుపుకు సర్వం మరచి పరవసిస్తుంది తల్లి. కుమార్తెగా, సహొదరిగా, భార్యగా, కోడలిగా, స్నేహితురాలిగా, ఉద్యోగినిగా ఎన్ని అవతారాలెత్తి ఎన్ని పాత్రలు పోషించినా తల్లిగా మారిన స్త్రీ పొందే అనుభూతి అన్నిటికీ సాటిలేనిది.పాలుతాగే వయసులో బిడ్డ కేరింతలు చూసి ప్రసవ వేదన మరుస్తుంది,తప్పాటడుగులు వేసే పాపడిని చూసి అలసటని మరుస్తుంది,చిన్నారి చిట్టి పలుకులని విని జీవితంలోని ఒడిదొడుకులను మరుస్తుంది ;గోరుముద్దలు తినిపిస్తూ,లాలిపాటలు పాడుతూ,పిల్లల ఆటల్లో తానూ ఒక ఆటబొమ్మై ఆనందంతో మైమరచిపోతుంది.
తనకు తెలిసిన విజ్ఞానాన్ని,ప్రపంచాన్ని బిడ్దకు తెలియచెయ్యాలని తపన పడుతుంది. ఆ పిల్లలు పెరిగి పెద్దయి సక్రమమైన మార్గంలోకి వెళితే తన జివితానికి సార్ధకత కలిగిందని పులకిస్తుంది మాతృహృదయం.ఆ సార్ధకతని నేనూ పొందాలని తాపత్రయపడే సగటు తల్లిని నేను.నేలపై పాకే పసిపాపను చూసి ఇది ఎప్పుడు నడుస్తుందొ..అనుకున్నాను.నడిచింది.పాపాయి బుడి బుడి నడకలను చూసి..ఇది ఎప్పుడు పలుకుతుందో అనుకున్నాను..ఇంకొన్నాళ్లకి పలికింది.."హృదయం ఎక్కడ ఉన్నది..అమ్మ చుట్టూనే తిరుగుతున్నదీ.." అని సొంత కవిత్వం కూడా పాడింది!! ఇప్పుడు పలకపై "అ,ఆ లు " దిద్దుతోంది...నిన్న రాత్రి "ఆ నుంచి అం అ:" వరకూ తప్పుల్లేకుండా రాసింది...ఏమిటో ఆనందం..."తెలియని ఆనందం.."అని పాడాలనిపించింది. ఈ భావాలు ప్రతి తల్లి మనసులో పొంగేవే...ప్రతి తల్లిని సంతొషపరిచేవే...కానీ ఏదన్నా సరే మనదాకా వచ్చి మనం అనుభవిస్తేనే ఆ భావం మనకు పూర్తిగా అవగతమయ్యేది,అర్ధమయ్యేది...అనిపించింది.
అందుకేనేమో అన్నారు అమ్మతనంలో కమ్మతనం వర్ణనాతీతం అని!!

మొక్కజొన్న పొత్తులు

మొక్కజొన్న పొత్తులు...ఓహ్..irresistable !!
వర్షాలు ఇంకా కురవట్లేదు కానీ మొక్కజొన్నపొత్తులు వచ్చేసాయి.
చిటపటచినుకులు పడుతూంటే,రోడ్డు చివర చెట్టు క్రింద బొగ్గులపై కాల్చిన లేత మొక్కజొన్న పొత్తులు... తినను అనేవారు ఉంటారా?(పళ్ళలో ఇరుక్కుంటాయి అని తిననివారుంటారేమో చెప్పలేం.)
నాకు మాత్రం ఇంట్లో గాస్ స్టౌ మీద కాల్చుకున్న వాటికన్నా బయట బొగ్గులపై కాలిన మొక్కజొన్నల రుచే ఇష్టం.మా ఇంట్లో (గాస్ స్టౌ కాకుండా)చిన్నప్పుడు రెండు చిన్న ఇనప కుంపటులు ఉండేవి.మా అమ్మ వాటిమీద ఉల్లిపాయలు,మొక్కజొన్నలు కాల్చి పెడుతూ ఉండేది.వాటి రుచే వేరు.మొక్కజొన్నలని ఉడకపెట్టి కూడా కొన్ని చోట్ల అమ్ముతూ ఉంటారు.తిరుపతి కొండ మెట్లదారిలో వెళ్ళేప్పుడు ఎక్కువగా కనిపిస్తాయి అవి.మొక్కజొన్నలతో తయారు చేసే వంటల్లోకి వెళ్తే వాటితో --వడలు,సూప్ లు,రకరకాల కూరలూ వండుకోవచ్చు.మొక్కజొన్నల్లో రకాల్లోకి, వెళితే--'బేబీ కర్న్ ' అయితే పచ్చివే తినేయచ్చు.చపాతీల్లోకి బేబీకార్న్ మసాల,బేబికార్న్ చాట్ మొదలైనవి వండుకుంటే భలే ఉంటుంది.అప్పుడప్పుడు మాత్రమే దొరికే "స్వీట్ కార్న్" తొ కూడ చాలా రకాల సూప్ లు,కర్రీలు,కట్లెట్ లు చెసుకోవచ్చు.మేము బొంబాయిలో ఉండేప్పుడు ప్రతి లోకల్ ట్రయిన్ స్టేషన్ ప్రవేశద్వారం దగ్గరా అన్నికాలాల్లోను "స్వీట్ కార్న్" దొరికేది.డెలివరీకి అమ్మావాళ్ళింట్లో ఉన్నప్పుడు బొంబాయి నుంచి మావారి ద్వారా కొరియర్లో "స్వీట్ కార్న్" తెప్పించుకుని మరీ తిన్నాను!!
మొన్న శనివారం నేను,మా పాప బస్సు దిగగానే ఎదురుగుండా కనిపించిన మొక్కజొన్నల బండి మీదకి దృష్టి పోయింది.అన్ని కండెలూ అయిపోయి ఇంక 5,6మాత్రమే మిగిలాయి ఆ బండి మీద.పరుగునవెళ్ళి ఒక లేతది కాల్చి ఇవ్వవయ్యా అని అడిగాను.మాడ్చకుండా కాల్పించుకుని ,చాలా లేతగా ఉన్న ఆ మొక్కజొన్నని తినడానికి నేను,పాప ఇద్దరం పోటీ పడిపోయాం...రోడ్డు మీద వింతగా చూసే జనాల్ని కూడా పట్టించుకోకుండా !!

శ్రీమతి రావు బాల సరస్వతీదేవి గారి "బంగారు పాపాయి"

శ్రీమతి రావు బాల సరస్వతీదేవి గారి కంఠం తెలుగు లలిత సంగీతప్రియులందరికీ సుపరిచితం.తెలుగు సినిమాలలో మొదటి నేపధ్యగాయణీమణులలోఈమె ఒకరు.తీయదనం,మాధుర్యం నిండిన ఆమె స్వరం ఎందరికో ప్రీతిపాత్రం.ఆమె పాడిన లలితగీతాలలో ఒక పాటను ఇవాళ ఈ టపాలోపరిచయం చేస్తున్నాను.
ఈ పాటను ప్రముఖ వైణికులు,అప్పటి హైదరాబాద్ రేడియోస్టేషన్ లో మ్యుజిక్ ప్రొడుసర్ గా పనిచేసిన మంచాల జగన్నాధరావు గారు రచించారు.సంగితం సమకూర్చినవారు సాలూరి హనుమంతరావుగారు.ఈయన సాలూరి రాజేస్వరరావుగారి సోదరులు. పాడినది:రావు బాల సరస్వతీ దేవి గారు. సాహిత్యం+ పాట లింక్

బంగారు పాపాయి బహుమతులు పొందాలి(2)

పాపాయి చదవాలి మా మంచి చదువు(2)
పలుసీమలకు పోయి తెలివి గల పాపాయి
కళలన్నిచూపించి ఘనకీర్తి తేవాలి
ఘన కీర్తి తేవాలి (2)
బంగారు పాపాయి బహుమతులు పొందాలి
పాపాయి చదవాలి మా మంచి చదువు

మా పాప పలికితే మధువులే కురియాలి
పాపాయి పాడితే పాములే ఆడాలి
మా పాప పలికితే మధువులే కురియాలి
పాపాయి పాడితే పాములే ఆడాలి
ఏ దేశమేజాతి ఎవరింటిదీ పాప
ఎవ్వరీ పాప అని ఎల్లరడగాలి
పాపాయి చదవాలి మా మంచి చదువు(2)
బంగారు పాపాయి బహుమతులు పొందాలి
పాపాయి చదవాలి మా మంచి చదువు(2)

తెనుగు దేశము నాది తెనుగు పాపను నేను(2)
అని పాప జగమంత చాటి వెలిగించాలి
మా నోములపుడు మాబాగ ఫలియించాలి(2)
బంగారు పాపాయి బహుమతులు పొందాలి
పాపాయి చదవాలి మా మంచి చదువు
***********************************

(ఈ లలిత గీతం కావాలని మాలా కుమార్ గారు ఆడిగారు. క్యాసెట్ వెతికి ఇవాళ mp3 లోకి మార్చి ఈ పోస్టులో పెడ్తున్నాను.ఒక పాట కావాలంటే ...అది ఎక్కడ దొరుకుతుందో అని దాని కోసం వెతకటం...చివరకు ఆ పాట దొరికితే ఎంత ఆనందంగా ఉంటుందో నాకు స్వీయానుభవం.నా వల్ల ఒకరి చిరకాల కోరిక తీరే అవకాశం కలిగితే అంత కన్నా కావలసినదేముంటుంది?మాలాకుమార్ గారు,ఇదిగో పాట.)

పాపిడీ!

మా అమ్మగారి పుట్టిల్లు రాజమండ్రీ..తాతయ్య మా చిన్నప్పుడే కాలం చేసారు.ఆయనకు 8మంది సంతానం.22మంది మనుమలం మేము.ప్రతి సంవత్సరం ఆయన ఆబ్దీకానికి తప్పనిసరిగా అందరం కలుసుకుంటూ ఉండేవాళ్ళం.ఆ వంకతో అయినా పిల్లలందరూ ఒకసారి మళ్ళీ సరదాగా కలుస్తారని మా పెద్దలందరూ మమ్మలను రాజమండ్రీ తీసుకెళ్ళేవారు.కనీసం 16మంది మనుమలమయినా తప్పకుండా జమయ్యేవాళ్ళాం.అందరి ఆటలు,అరుపులు,చంటిపిల్లల కేరింతలతో ఇల్లు మారుమోగుతూ ఉండేది.మా అందరినీ చూసి మా అమ్మమ్మ సంబరపడుతూ ఉండేది.మా ఆఖరు పిన్ని వచ్చేప్పుడు మా అందరు ఆడపిల్లలకి రిబ్బన్లు,రబ్బర్ బాండ్స్,అవి ఇవి తెచ్చి ఇస్తూ ఉండేది.అయితే మా అందరికీ అక్కడా ఇష్టమైనది ఇంకొకటి ఉండేది.మధ్యాహ్నం అయ్యేసరికి టంగ్,టంగ్ అని గంట కొట్టుకుంటూ వచ్చే "పాపిడీ బండి వాడు"!
అక్కడ ఉన్నన్ని రొజులూ మా పిన్ని మా అందరికీ రొజూ పాపిడీ కొనిపెట్టేది.మధ్యహ్న్నం అయ్యేసరికి అందరం అరుగుమీదకి చేరి ఎప్పుడు పాపిడీ బండివాడు వస్తాడా అని ఎదురు చూసేవాళ్ళం.అంత ఇష్టం మాకందరికీ పాపిడీ అంటే.ఇంక కాలేజీల్లోకి వచ్చాకా నెమ్మదిగా కలవటాలు తక్కువైపోయి 2,3ఏళ్ళకి ఒక సారి మాత్రమే వెళ్ళేవాళ్ళం.ఇప్పుడు అదీ లేదు..కుదిరినఫ్ఫుడు ఎవరి ఊరన్న వెళ్ళాటం తప్ప!!
పెళ్ళయ్యాక ఒకరొజు మా వీధిలో 'పాపిడీ' అన్న అరుపు విని నేను చాలా సరదా పడ్డాను.నాకు చాల ఇష్టం అన్నానని పాపం మా మరిది 'నేను తెస్తాను ఉండు వదినా' అని వీధిలోకి వెళ్ళి 5నిమిషాల తరువాత ఒక ఆకు దొన్నెలో చెక్కప్పచ్చుల లాటిదాని మీద పెరుగు,ఇంకా ఏదొ చట్నీ ఉన్న ఒక పదార్ధం తెచ్చాడు.ఇదేమిటి?అన్నను.ఇదే పాపిడీ! అన్నడు.(అది పాపిడీ చాట్ అని నాకు తరువాత తెలిసింది) నేను అన్న పాపిడీ ఇది కాదు వేరెది అని..పాపిడీ ని వర్ణించటానికి ప్రయత్నించాను.ఆఖరుకి మా అత్తగారు,మరిది 'ఒహో పాపిడీ అంటే పీచుమిఠాయా?" అన్నారు.'అబ్బే పీచుమిఠాయి అంటే ఎక్ష్జిబిషన్లో అమ్ముతారు,పెద్ద పుల్లకి గులాబీ రంగులో చుట్టబడిన వేరే పదార్ధం ' అన్నాను.అదేమిటి వీళ్లకి పాపిడీ కూడా తెలేదా?అని ఆశ్చర్యపోయాను.తరువాత మాటల్లో తెలిసింది వాళ్ళు పాపిడీ ని "పీచుమిఠాయి" అనే పిలుస్తారని;అక్కడి వాళ్ళకి 'పాపిడీ' అంటే "పాపిడీ చట్" అని, "సోన్ పాపిడీ" అంటేనే నాకు తెలిసిన "పాపిడీ" అని !!
ఇప్పటికీ ఎక్కడైనా పాపిడీ కనిపిస్తే వెంటనే కొనేస్తూ ఉంటాను!

కొన్ని మరపురాని గీతాలు(హింది)వాటి విశేషాలు

ఏ భాషలో అయినా మంచి పాటలు కొన్ని వేలల్లో,వందల్లో ఉంటాయి.కానీ బాగా నచ్చి మళ్ళి మళ్ళి వినాలనిపించే పాటలు కొన్ని ఉంటాయి.నాకు ఇష్టమైన కొన్ని హిందీ పాటలని,వాటి వివరాలని రాయాలనిపించింది.వాటి లింకులని కూడా ఇక్కడ ఇస్తున్నాను--
వినీ,చూసేఅభిరుచి ఉన్నవారికోసం.

1) jalte hai jiske liye --sujata(1959)
lyrics:majrooh sultanpuri
music:jaidev,S.D.burman
singer:talat mehmood
http://www.youtube.com/watch?v=zuS4k378hKY
ఆంటరానితనాన్ని వ్యతిరేకిస్తూ ఆ ఇతివృత్తంతొ సాగే సినిమా ఇది.సుజాతకి ఫొనులో తన ప్రేమని తెలుపుతూ హీరో పాడే పాట ఇది.ఈ సినిమాలో నూతన్ నటన అద్భుతం.


2)kAli ghaTa chAye mora jiya ghabraye --sujata(1959)
lyrics:majrooh sultanpuri
music: jaidev,S.D.burman
singer:asha bhonsle
http://www.youtube.com/watch?v=yoITCd-XpjU

ఇందాకటి సినిమాలోదే ఈ పాట కూడా.యుక్త వయస్కురాలైన ఒక యువతి మనసులొ ఎలాంటి ఆశలూ,కొరికలు ఉంటాయో తెలిపే పాట ఇది.జాతి,మత బేధాలు ఏవైనా ప్రతి యువతి మనసు,ఆమెలో చలరేగే భావాలు ఒకలాగే ఉంటాయి అని తెలిపే కధ ఇది.


3)kuch dil ne kaha --anupama(1966)
lyrics:kaifi azmi
singer:lata
music:hemant kumar
http://www.youtube.com/watch?v=fUhvq8jk5mA

ఈ సినిమాలో హీరొయిన్ ఎక్కువ మాట్లాడదు.ఈ పాట వచ్చే దాకా మాటలు వచ్చని కూడా తెలీదు.మొదటిసారి ఆ అమ్మయి పాడటం విన్న హీరో చాల ఆశ్చర్యపోతాడు.ఒక నిరుపేద కుటుంబానికి చెందిన కవి,ఒక సున్నిత మనస్కురాలైన డబ్బున్న అమ్మయి మధ్య మొదలైన మూగ ప్రేమ ఎల విజయవంతమైందొ తెలిపే కధ ఈ చిత్రానికి ఇతివృత్తం.బిమల్ రాయ్ గారి ఉత్తమ చిత్రాలలో ఇది ఒకటి.


4)dil dhoodhta hai -- mausam(1975)
lyrics:gulzar
singers:bhupender,Lata
music:madan mohan http://www.youtube.com/watch?v=3zmWyZvcnuw

తన పాత ప్రేమికురాలిని వెతుక్కుంటూ వెళ్ళిన ఒక వ్యక్తికి వేశ్యగా మారిన అతని కూతురు కనిపిస్తుంది.ఇద్దరి మధ్య జరిగే కధ ఈ సినిమా ఇతివృత్తం.తల్లిగా,కూతురుగా షర్మిలా టాగోర్ నటన కొన్ని సందర్భాల్లో కంట తడి పెట్టిస్తుంది.సంజీవ్ కుమార్ నటన ఈ సినిమాకి హైలైట్.
A.J.cronin రాసిన "The JuDas Tree" నవల లోని "weather" అనే కధ ఈ చిత్రానికి ఆధారం.

రాజ్ కపూర్ ఆణిముత్యాల్లో anAri చిత్రం ఒకటి.దిగువ రెండు పాటలూ కూడ చాలా అర్ధవంతమైనవి.సంగీతపరంగా మంచి ప్రఖ్యాతి గాంచిన చిత్రం ఇది.
5)kisi ki muskuraahatom pe --anAri(1959)
lyrics:hasrat jaipuri,shailendra
singer:mukesh
Composers: Shankar-Jaikishan
http://www.youtube.com/watch?v=awelkdyDTBc

6)sab kuch seekha hamne --anAri
composers:shankar-jaikisan
singer:mukesh
lyrics:hasrat jaipuri,shailendra
http://www.youtube.com/watch?v=JxUdjlkClkY
7)aajaare pardesi
lyrics: Shailendra
music: Salil chaoudhury
singer: Lata
http://www.youtube.com/watch?v=Has4jMsKmQA
గిరిజన యువతికి,పాట్నవాసం అబ్బాయికి మధ్య ప్రేమ; పునర్జన్మ,ప్రతీకారం ఇతివృత్తం ఈ సినిమాది.
ఈ సినిమాలొ కూడా అన్ని పాటలూ చాలా ప్రసిధ్ధి చెందినవే.


8)tujh se nArAz nahi zindagi -- mAsoom(1983)
lyrics:gulzar
singer:lata
music:S.D.burman
http://www.youtube.com/watch?v=yzKeB5zUAZc
ఆనందంగా సాగిపొతున్న జీవితంలో తన భర్తకు ఇదివరకే ఒక స్త్త్రీ తో సంబంధం ఉందని తెలిసిన ఒక భార్య మనసులో జరిగిన సంఘర్షణ,చివరికి ఆమె తన భర్తని ఎలా క్షమిస్తుంది అనేది ఈ చిత్ర కధాంశం.ఈ సినిమాలొ చిన్న పిల్లవాడు బాగా చేస్తాడు.ఈ పాటకు మేల్,ఫీమేల్ రెండు వెర్షన్లు ఉన్నాయి.


9)akhiyonke jharokonse -- title song(1978)
lyrics:Ravindra jain
singer:hemalata
music:Ravindra jain
http://www.youtube.com/watch?v=KqpIIaCJggY
జన్మత: అంధుడైన రవీంద్ర జైన్ గారు ఈ సినిమాకి సంగీతం సమకూర్చటంతో పాటూ
ఎన్నో దృశ్యవర్నాలున్న ఈ పాటని రాయటం ఈ పాట యొక్క విశేషం. ఇది మనసుని కదిల్చివేసే ఒక ట్రాజిక్ లవ్ స్టోరీ.ఈ సినిమానే తెలుగులో కొద్ది మార్పులతో "మంచు పల్లకీ" అని తీసారు.తెలుగు సినిమాలో పెట్టిన పాట "మేఘమా దేహమా" కూడా చాలా బాగుంటుంది.జానకిగారు అద్భుతంగా పాడిన పాటల్లో ఇది ఒకటి.


10)katra katra milta hai -- ijaazat
lyrics:gulzar
music:R.D.burman
singer:asha bhonsle
http://www.youtube.com/watch?v=HngdE4MiL2U
ఒక ఫొటోగ్రాఫర్ కధ ఇది.పెళ్ళి జరిగిన తరువాత కూడా గతం తాలూకు జ్నాపకాల నుంచి బయటకు రాలేక పోతాడు
కధానాయకుడు.ఫలితంగా భార్యని,ప్రియురాలిని ఇద్దరిని దూరం చేసుకుంటాడు.ఈ సినిమాలో ఆశభొంశ్లే పాడిన ఇంకో రెండు పాటలు కూడా బాగుంటాయి.


11) tu pyar ka sagar hai -- seema(1955)
lyrics:shailendra
music:shankar-jaikishan
singer:manna dey
http://www.youtube.com/watch?v=5QM8ohMGneY
బల్రాజ్ సహానీ నడుపుతూన్న ఒక అనాధశరణాలయం లోకి కధానాయిక చేరుతుంది.వారిద్దరి మధ్య కొద్దిపాటి ఘర్షణల తరువాత ప్రేమ చిగురిస్తుంది.కొన్ని విపత్కర పరిస్థితులలో నాయిక ఆయనకు తోడుగా నిలుస్తుంది.మనసుల్లో దాచుకున్న ప్రేమను తెలుపుకుని,వారిద్దరూ ఎలా దగ్గరౌతారు అన్నది కధాంశం.
నూతన్,బల్రాజ్ సహానీ ఇద్దరూ పోటీపడి నటించారా అనిపిస్తుంది ఈ సినిమా చూస్తే.


12)itni shakti hame dEna dAtA -- ankush(1986)
lyrics:English transliterated
music:kuldeep singh
singers: pushpa pagdhare&sushma sreashtha
http://www.youtube.com/watch?v=-w_P5Pr6eEQ
ఆకతాయిగా తిరిగే నలుగురు కుర్రాళ్ళని ,వాళ్లకి ఒక లక్ష్యం ఏర్పడేలా ఎలా ఒక అమ్మాయి ఎలా మారుస్తుంది?ఆ అమ్మయికి అన్యయం జరిగినప్పుడు ఆ కుర్రాళ్ళు ఎలా న్యాయం కోసం పోరాడారు అన్నది ఈ చిత్రం కధ.


13)jab koi baat bigaD jAyE -- jurm(1990)
lyrics:Indeever
singers:kumar sanu,sadhana sargam&chorus
music:rajesh roshan
http://www.youtube.com/watch?v=71pgeKnfA14
చిత్ర కధ గుర్తు లేదు.


14)zindagi jab bhi -- umrAo jaan(1981)
lyrics:shahryar
music:khayyam
singer:talat aziz
http://www.youtube.com/watch?v=Q_aH7NcQUf0
ఈ సినిమా కధ కూడా గుర్తు లేదు.కాకపోతే రేఖకు పేరు తెచ్చిన గొప్ప పాత్రల్లొ ఇది కూడా ఒకటి అని గుర్తు.సినిమాలో "దిల్ చీజ్ క్య హై","జుస్తుజూ జిస్కి థి" లాంటి మిగిలిన పాటలు కూడా ప్రాచుర్యం పొందినవే.


15)tere bina zindagi se koi -- Andhi(1975)
lyrics:gulzar
singer:lata &kishore kumar
music:R.D.burman
http://www.youtube.com/watch?v=Nt4QQMj6-mg
ఒక రాజకీయనాయకుని కుమార్తె ప్రేమ వివాహం అనంతరం కొన్ని కారణాలవల్ల రాజకీయాల్లొకి ప్రవేశిస్తుంది.ఆ మలుపు భార్యాభర్తల జీవితాల్లో పూడ్చలేని దూరాన్ని పెంచుతుంది.నడివయసు దాటాక ఒక సందర్భంలొ ఇద్దరూ మళ్ళీ కలుసుకుంటారు.ఆ నేపధ్యంలో ఫ్లాషుబాక్ లతొ సినిమా నడుస్తుంది.ఈ సినిమా కధ తర్కేష్వరి సిన్హా(ఒక ఫిమేల్ పొలిటీషియన్,కేబినేట్ మినిస్టర్),ఇందిరా గాంధి ఇద్దరి జీవితాల ఆధారంతో తయారైంది .సినిమాలో మిగతా పాటలన్నీ కూడా బాగుంటాయి.


16)do Ankhen barah hAth -- do aankhen barah haath(1957)
lyrics:bhatar vyas
singer:lata
music: vasant desai
http://www.youtube.com/watch?v=dTp38xGAZqU
"ఓపెన్ ప్రిజన్" పరిశోధనల ఆధారంతో,గాంధీయ సిధ్ధాంతాలతొ తయారైన చిత్రం ఇది.ఒక జైలర్ కొందరు ఖైదీలని జైలుకి దూరంగా తీసుకువెళ్ళి వాళ్ళలో గొప్ప మార్పుని ఎలా తీసుకువచ్చాడన్నది ఈ చిత్ర కధాంశం.చాలా గొప్ప సినిమా.శాంతారామ్ చిత్రాలన్నింటిలో నాకు నచ్చిన సినిమా ఇది.ఈ చిత్రానికి బెర్లిన్ ఫిమ్ ఫెస్టివల్లో "సిల్వర్ బేర్" మరియు "గోల్డెన్ గ్లొబ్ అవార్డ్" కూడా వచ్చాయి.

(నోట్:పాటల మీద ఉన్న మక్కువ కొద్దీ ఈ వివరాలన్నీ రాయటం జరిగింది.ఈ సినిమాలన్ని చాలా ఏళ్ళ క్రితం చూసినవి.వివరాల్లో ఏవైనా తప్పులు,పొరపాట్లు ఉంటే మన్నించగలరు.)

సింగీతంగారి "క రాజు కధలు"

4,5 ఏళ్ల క్రితం "హాసం"అని ఒక తెలుగు మాసపత్రిక వచ్చేది.ఆ పత్రిక మొదటి కాపీ నుంచి ఆఖరు కాపీ దాకా మా ఇంట్లొ తెప్పించాము.ఎందువలనో పత్రిక ఆగిపొయింది.కానీ పత్రిక వినూత్నంగా ఆద్యంతం ఆసక్తికరంగా ఉండేది.సింగీతం శ్రినివాసరావు గారు "క రాజు కధలు" అనే శీర్షికతో కొన్ని కధలు ప్రతి నెలా రాసేవారు.అందరికీ ఎలా ఉండేవో తెలియదు కానీ నాకు మాత్రం ఆ కధలు చాలా అద్భుతంగా అనిపించేవి.ప్రతి కధలో గొప్ప లాజిక్,నీతి ఉండేవి.ప్రతి నెలా అవి కట్ చేసి, మొత్తం 21కధలు నేను బైండు చేయించి దాచుకున్నాను.తరువాత ఇటీవల ఒక పుస్తక ప్రదర్శనలో ఆ కధలు పుస్తక రూపంలో కనబడే సరికీ ఎగిరి గంతేసి పుస్తకం కొనేసాను.2005లోనే మొదటి ప్రచురణ జరిగినట్లు రాసారు.

ఇక్కడ సింగీతం గారి గురించి కొంత చెప్పాలి.అప్పటిదాకా నాకు ఆయన ఒక ప్రఖ్యాత దర్శకునిగానే తెలుసు.ఈ కధలు చదివాకా ఆయన ఎంతటి గొప్ప రచయితో,ఆలోచనాపరులో అర్ధం అయ్యింది. ఆయన గురించి అప్పుడు మరిన్ని వివరాలు తెలుసుకున్నాను.

సుమారు 60చిత్రాలకు పైగా ఆయన దర్శకత్వం వహించారు.తెలుగు,కన్నడ,తమిళ్,మళయాళ,హిందీ,ఇంగ్లీషు భాషా చిత్రాలెన్నింట్లికొ ఆయన దర్శకత్వం వహించారు.రాష్ట్రపతి పతకాలు,నందీ అవార్డులు,ఎల్.వి.ప్రసాద్ అవార్డ్ వంటి ప్రతిస్ఠాత్మక అవార్డ్లెన్నొ అందుకున్నారు.
ప్రయొగాత్మక చిత్రాలకి ఆయన నాంది పలికారు.మయూరి,పుష్పక విమానం,విచిత్ర సోదరులు,మిఖేల్ మదన కామ రాజు,ఆదిత్య 369, భైరవ డ్వీపం, బృందవనం..మొదలైన సినిమాలతొ ఆయన ఒక కొత్త ట్రెండ్ ని సృష్టించారు.అసలు డైలాగులే లేకుండా ఆయన తీసిన 'పుష్పక విమానం" నాకెంతొ ఇష్టమైన సినిమాలలొ ఒకటి.

1954లొ కె.వి.రెడ్డిగారి దగ్గర దొంగరాముడు,మాయాబజార్ వంటి చిత్రాలకి ఆయన సహాయ దర్శకులుగా పనిచేసారు.దర్శకేతర విభాగాల్లో కూడా ఆయన పనితనం చూపించారు.మొదట్లో కధలు,నాటకాలూ రాసి ఎన్నొ బహుమతులు అందుకున్నారు.భైరవద్వీపం చిత్రంలొ"విరిసినది వసంతగానం" అన్న పాటని ఆయనే రాసారు.కన్నడంలో కొన్ని సినిమాలకు సంగీతం కూడా చేసారు.కన్నడ జర్నలిస్టుల ఆసొసియెషన్ సింగీతం గారి మీద ఒక ప్రత్యేక పుస్తకాన్ని అచ్చువేసిందంటే అది ఆయన ప్రతిభకు నిదర్శనమే కదా.కొందరు గొప్ప దర్శకులు బొత్తిగా అర్ధంపర్ధం లేని కొన్ని ఫ్లాపు సినిమాలు ఎందుకు తీస్తారో తెలియదు.అలాంటి కొన్ని ఫ్లాపు సినిమాలు తీసినా కానీ;నిరంతరం ప్రేక్షకులకి ఒక కొత్తదనాన్ని అందించాలనే తపన ఉన్న గొప్ప దర్శకులు శ్రినివాసరావుగారు.


క్రిందటేడు "ఘటొత్కచ్" అని పలు భాషల్లో యేనిమాషన్ చిత్రాన్ని తీసి, తెలుగువారు కూడా యేనిమాషన్లు తీయగలరు అని నిరూపించిన ప్రతిభాశాలి ఆయన.కధనంలో కొన్ని జాగ్రత్తలు తీసుకుని ఉంటే ఆ సినిమా తప్పకుండా ఆడి ఉండేది!
ఏవో సర్దుతూంటే కనిపించిన పుస్తకం పట్టుకుని ఇంత పెద్ద పోస్టు రాసేసాను.ఆ పుస్తకం + ఆ రచయిత మీద ఉన్న అభిమానం అలాంటిది.ఓపిగ్గా చదివినవారికి ధన్యవాదాలు.బ్లాగు పుణ్యమా అని మరొసారి ఆ కధలని నేనూ చదువుకుంటాను!!

మొదటి సంపాదన

పార్ట్ టైం సంపాదనైనా,జీవితంలో మొదటి సంపాదన విలువ అపారం.ప్రపంచంలో సంతోషం అంతా మనదైనట్లు,అమౌంట్ తక్కువైనా ఓ లక్ష సంపాదించిన ఫీలింగ్.కాలేజీ రోజుల్లో చేతి ఖర్చులకి అమ్మనాన్నలని అడగకుండా కావాలనిపించినవి కొనుక్కోగలగటం మాటల్లో చెప్పలేని అనుభూతి.ఇంతకీ ఆ చిల్లర అవసరాలు ఏమిటీ అంటే--లెటర్ పాడ్స్,పెన్నులు,పుస్తకాలు,క్యాసెట్టులు,పైంటింగ్కి కలర్స్ గట్ర గట్ర..!ఇంతకీ నాకు దొరికిన చిరు సంపాదన ఏమిటి అంటే..విజయవాడ రేడియోస్టేషన్లో "యువవాణి" అని యువజనుల కార్యక్రమం ఉండేది.ఆ కార్యక్రమంలో 'రసవాహిని 'అనే శీర్షికలో ప్రోగ్రాం కి కాంట్రాక్ట్లు.ఏదొ ఒక విషయం మీద వ్యాఖ్యానం చెబుతూ ఆ విషయానికి సంబంధించిన పాటలు వెయ్యటం.అది కాకుండా హిందీ కవితలు రాసి వాటిని యువవాణిలో చదివే అవకాశం కూడా వచ్చింది.ఈ రెందు రకాల కాంట్రాక్టుల ద్వారా కాలేజీ రోజుల్లో కాస్తొ కూస్తో చిన్న సంపాదన ఉండేది.నాన్నగారికి పరిచయం ఉన్న ఆడియో ఏడ్ మేకెర్ ఒకాయన హిందీలో కొన్ని ఏడ్స్ నాతో చదివించుకునేవారు.అలా హిందీ ఏడ్స్ కి వాయిస్ ఇవ్వటం ద్వారా కొంత సంపాదన ఉండేది. ఆ సంపాదనంతా దాచుకుని ఒక "ఫిలిప్స్ టేప్ రికార్డర్" కొనుక్కున్నాను.నా అనందానికి అవధులు లేవు!!ఇంట్లో ఉంటే నా రికార్డర్ మోగుతూనే ఉండేది.ఎక్కువ వినద్దు పాడైపోతుంది అని ఇంక ఎవరూ అనేవారు కాదు.ఇప్పటికి నా టేప్ రికార్డర్ నాతొ భద్రంగా ఉంది.

విజయవాడలో "బుక్ ఫెస్టివల్" ఒకటి అప్పట్లో మొదలైంది.ఇప్పుడు అది మొదలెట్టి 17సంవత్సరాలైంది.మొదటి 12,13 సంవత్సరాలూ వదలకుండా వెళ్లాను.జనవరి మొదటివారంలో 10రోజులు జరుగుతుంది అది.వీలైనన్ని రోజులు వెళ్ళేదాన్ని."ఇంట్ళొ ఉన్న వందల పుస్తకాలు కాకుండా ప్రతి సంవత్సరం ఇంకా ఇంకా పుస్తకాలు కొనేస్తున్నారు.ఇప్పుడు మీ కూతురు కూడా తయారైంది.సర్దలేక చస్తున్నా.."అని మా అమ్మ విసుక్కుంటూ ఉండేది.పిజీ అయ్యాకా రేడియోలో హిందీ పాఠాలు కండక్ట్ చేసే కాంట్రాక్టులు కొన్ని వచ్చాయి.సంపాదన కాస్త పెరగటంతొ బుక్ ఫెస్టివల్లొ పుస్తకాలు,ఆడియో క్యాసెట్లు కొనటం అలమారు నింపటం.ఇదే పని!

ఇంతకీ చెప్పొచ్చేదేమిటంటే విద్యార్ధి దశలో మన అవసరాలకి మనం సంపాదించుకోవటంలో ఉన్న తృప్తి,ఆనందం అనుభవించే మనసులకే అర్ధం అవుతాయి!!

అమ్మదొంగా! నిన్ను చూడకుంటే నాకు బెంగ..

లలితసంగీతం మీద ఇష్టం ఉన్నవాళ్ళకు ఈ పాట తప్పకుండా తెలుస్తుంది.పాలగుమ్మి విశ్వనాధంగారు రాసి,సంగీతం సమకూర్చిన ఈ పాటని వేదవతీప్రభాకర్ గారు పాడారు.దూరదర్శన్ లో నా చిన్నప్పుడు ప్రసారం చేసినప్పుడు రికార్డ్ చేసుకున్న పాట ఇది.
తమ కూతురు గురించి ప్రతి తల్లీతండ్రి అనుకునే మాటలివి...నాకు చాలా ఇష్టమైన , చిన్నప్పుడు పాటలు పాడేప్పుడు నేను ఎక్కువగా పాడిన పాట ఇది.
పాట సాహిత్యం ఇక్కడ రాస్తున్నాను.వేదవతీప్రభాకర్ గారు పాడిన పాట లింక్ ఈ పోస్ట్ తో పెడుతున్నాను.
http://savefile.com/files/2140436
---------------------------------------
అమ్మదొంగా నిన్ను చూడకుంటే నాకు బెంగ(2)

కొంగట్టుకు తిరుగుతూ ఏవొ ప్రశ్నలడుగుతూ
నా కొంగట్టుకు తిరుగుతూ ఏవొ ప్రశ్నలడుగుతూ
కలకలమని నవ్వుతూ కాలం గడిపే
నిన్ను చూడకుంటే నాకు బెంగ
అమ్మదొంగా నిన్ను చూడకుంటే నాకు బెంగ

కధ చెప్పే దాకా కంట నిదురరాక
కధ చెప్పేదాకా నీవు నిదురపోక
కధ చెప్పేదాకా నన్ను కదలనీక
మాట తొచనీక మూతిముడిచి చూసేవు
అమ్మదొంగా నిన్ను చూడకుంటే నాకు బెంగ

ఎపుడో ఒక అయ్య నిన్నెగరేసుకు పోతే
నిలువలేక నా మనసు నీవైపే లాగితే
గువ్వ ఎగిరిపోయినా గూడు నిదురపోవునా
గువ్వ ఎగిరిపోయినా గూడు నిదురపోవునా
అమ్మదొంగా నిన్ను చూడకుంటే నాకు బెంగ

నవ్వితే నీకళ్ళు ముత్యాలు రాలు
ఆ నవ్వే నిను వీడక ఉంటే అది చాలు
నవ్వితే నీకళ్ళు ముత్యాలు రాలు
ఆ నవ్వే నిను వీడక ఉంటే పదివేలు
కలతలు కష్టాలు నీదరికి రాక
కలకాలం నీ బ్రతుకు కలలదారి నడవాలి
అమ్మదొంగా నిన్ను చూడకుంటే... నాకు బెంగ !!

ముళ్ళపూడి వెంకట రమణగారి "కోతికొమ్మచ్చి"

(బాపుబొమ్మ.కాం సైటు నుంచి ఈ ఫోటో)
"కొంత కాలం క్రిందట బ్రహ్మదేముని ముంగిట రెండు ఆత్మలు కోరుకున్నవి ఓ వరం
రూపురేఖలు వేరట,ఊపిరొకటే చాలట ఆ వరాన్నే స్నేహమంటున్నాం మనం..."
"బాపురమణ"గార్ల ద్వయాన్ని తలుచుకుంటే నాకు గుర్తు వచ్చే పాట ఇది.
ముళ్ళపూడి వెంకట రమణగారు వారిద్దరి స్వీయచరిత్రని "కోతికొమ్మచ్చి" పేరుతో స్వాతి వీక్లీలో సీరియల్ రాసారు.అది ఇప్పుడు పుస్తక రూపంలో మన ముందుకు రాబోతోంది.ఈ నెల ౩౦వతారీఖు సాయంత్రం హైదరాబాద్ రవీంద్రభారతిలో ఈ పుస్తక ఆవిష్కరణ జరగబొతోంది.చాలా మందికి తెలిసే ఉంటుంది.ఆసక్తి గల అబిమానులు,హైదరాబాదు వాసులు ఆ కార్యక్రమంలో పాల్గొనగలరని ఈ పోస్ట్ రాస్తున్నాను.

Michael jackson--ఇక ఆ మనిషి కనిపించడు..వినిపించడు..!!

ఇప్పటికి ఇద్దరు,ముగ్గురు రాసేసారు.నేను కొత్తగా రాసేది ఏమీ లేదు.కానీ చిన్నప్పటి నుంచి ఉన్న ఒక అబిమానం కొద్దీ..ఇంకా ఏదొ రాయాలని తపన..!చిన్నప్పుడు మా ఇంట్లొ 'Bad'album ఉండేది.అప్పుడు భాష,పదాలు అర్ధం అయ్యేవి కావు.కానీ ఆ మ్యూజిక్ నచ్చేది.పదే పదే ఆ పాటలు వినీ వినీ ఇంటర్లూడ్ లతొ సహా అవి బట్టీ వచ్చేసాయి...'భాడ్", 'లిబేరీన్ గాల్ ' 'మాన్ ఇన్ థ మిర్రర్ ' ఇవన్ని అందులోని పొపులర్ సాంగ్స్.తరువాత చాలా వచ్చాయి కానీ అందులో నాకు నచ్చినవి రెండే..

1) All I wann say is that They dont really care about us

2) పర్యావరణం,జంతు సంరక్షణ గురించి జాక్సన్ స్వయంగా రాసి,బాణీ కట్టిన పాట ఇది.

History:past,present and future,book I నుంచి earth song:ఆ ఫస్ట్ లిరిక్స్ చాలా బాగుంటాయి-- "What about sunrise What about rain What about all the things That you said we were to gain.. . What about killing fields Is there a time

What about all the things That you said was yours and mine... Did you ever stop to notice All the blood we've shed before

Did you ever stop to notice The crying Earth the weeping shores? "

వివాదాలు,విమర్శలూ,విబేధాలు...అనేవి ఫేమస్ పెర్సొనాలిటీస్ అందరికీ ఉన్నవే.

ఏది మంచి-ఏది చెడు?ఏది పాపం -ఏది పుణ్యం?

ఒకరి తీర్పు ఇంకొకరికి అన్యాయంఒకరి తప్పు ఇంకొకరికి ఒప్పు!!

అతని వ్యక్తిగతం నాకు అనవసరం.అతనిలొని సంగీతజ్ఞుని నేను అభిమానిస్తాను.పాప్ సంగీత సామ్రాజ్యానికి అతను మకుటంలేని మహారాజు!!
ఏది ఏమైనా..మరో సూర్యకిరణం అస్తమించింది..మరో ప్రభంజనం మూగబోయింది..

మరో జీవితం ముగిసిపొయింది.. మరొ గళం మట్టిలో కలిసిపోయింది..

ఇక ఆ మనిషి కనిపించడు..వినిపించడు..ఇదే నిజం..ఇదే నిజం..

సుజాతగారు ఇందాక ఒక కామెంట్ లొ అన్నట్టు--అతని ఆత్మకి శాంతి ఉందొ లేదొ..

may his soul rest in peace!!

'కోడ్' భాషలు :

(Hindu i Images లో తెలుగు తల్లి)

వినటానికి కొత్త భాషలా ఉండి మాట్లాడుకునేవారికి మాత్రమే అర్ధమయ్యే కొన్ని 'కోడ్' భాషలు మన తెలుగువారి సొత్తు. చాలా మందికి పరిచితం కూడా.వాటిల్లో-- 'క ' భాష , 'గ' భాష,వెనుకనుంచి పదాన్ని పలికే భాష....ఇలా కొన్ని ఉన్నాయి.వాటిల్లో 'క 'భాష అంటే ప్రతి పదానికీ ముందర 'క ' అక్షరాన్ని పెట్టి మాట్లాడటం. (ఉదా:కను కవ్వు కఏ కమి కచే కస్తు కన్నా కవు? అంటే:నువ్వు ఏమి చేస్తున్నావు?)

'గ ' భాష అంటే పదాం మధ్యన 'గ ' అక్షరాన్ని చేర్చి పలకటం. (ఉదా: నంగాకు అంగది వంగద్దు! అంటే: నాకు అది వద్దు!)

ఇక పదాన్ని వెనుకనుంచి పలికే భాష ఒకటి ఉంది.(ఉదా: లాఇ చ్చివ ర్చొకూ. అంటె: ఇలా వచ్చి కూర్చొ)ఈ భాషలో మా చిన్నప్పుడు మా పక్కింటి అబ్బాయి సినిమా పాటలు పాడేవాడు. "సునమ కేలిప నమౌ తంగీ వేనీ..." అని.స్వాతిముత్యంలోని "మనసు పలికే మౌనగీతం నీవే..' పాట అది. ఈ కోడ్ లాంగ్వాజీలన్ని కొత్తవారికి,మనకిష్టం లేనివారికి అర్ధమవ్వకుండా మనం అప్పుడప్పుడు ఉపయొగిస్తూ ఉంటాము.జంధ్యాలగారు 'చంటబ్బాయి" సినిమాలో హీరో,హీరోయిన్ల మధ్య వాడిన 'క ' భాష బాగా ఆదరణ పొందింది.'లేడీస్ టైలర్ ' సినిమాలొ వంశీగారు 'జ 'భాష ని కూడా పరిచయం చేసారు.

మా అమ్మగారి ఇంట్లో మావయ్యలూ,పిన్నిలూ,పెద్దమ్మా అందరూ ఈ 'కోడ్' భాషలన్నింటిని చాలా స్పీడుగా మాట్లాడేసుకుంటూ ఉంటారు.నా చిన్ననాటి ఒక సంఘటన ఈ సందర్భంగా చెప్పాలి.ఒకసారి మేము మా నాలుగవ మావయ్యతొ విశాఖపట్నం వెళ్తున్నాము.రైలులో మాతొ బాటూ ఒక కుటుంబం ఎక్కారు.ఎక్కిన మొదలు అందరూ 'క 'భాషలొ నే మాట్లాడుకోవటం మొదలెట్టారు.ఎవరికీ అర్ధం కాదనుకున్నారో ఏమో..ఇంక ఓ గంటలో విశాఖ వస్తుందనగా వాళ్ళు ఏవో ప్రశ్నలు వేసుకుంటూంటే..మా మావయ్య వాళ్ళకి 'క ' భాషలో సమాధానం చెప్పాడు. వాళ్లందరూ ఒక్కసారిగా సైలెంటు అయిపొయారు!! ఇందాకటినుంచీ వాళ్ళు మాట్లాడుకునేవన్నీ మాకు అర్ధమయిపొయాయని తెలిసేసరికీ వాళ్ళ మొహాలు మాడిపొయాయి...మళ్ళీ రైలు దిగే దాకా వాళ్ళెవ్వరూ మాట్లాడలేదు!!

మీనా

మీనా అంటే యద్దనపూడిగారి నవలానాయిక గురించి కాదు నేను చెప్పబోయేది.స్వశక్తి ని నమ్ముకున్న ఒక మంచి అమ్మాయి గురించి.మీనా మా ఇంట్లో పనిచేసే దుర్గ కూతురు.వాళ్ల అమ్మతొ పాటూ ఒక్క మా ఇంటికే వస్తుంది సాయానికి.తొమ్మిదింటికల్లా మళ్ళి వెళ్పోతుంది-కాలేజీకి తయారవ్వటానికి.ఇప్పుడు B.com ఫైనల్ కి వచ్చింది.సినిమా ల్లో హీరో లతో పాటూ హీరోయినులు కూడా బూతులు మాట్లాడేస్తూంటే.. అదే ఫాషన్ అనుకునే ఈ కాలంలో అంతటి సౌమ్యురాలిని,మృదుభాషిణిని నేను చూడలేదు.తన పనేదొ తాను చేసుకు పోతుంది.అడిగితే తప్ప సమాధానం చెప్పదు. మరాఠీ అమ్మాయి ఆయినా చక్కని తెలుగు మాట్లాడుతుంది.పొందికైన దుస్తులు ధరిస్తుంది.ఈ కలం పిల్లేనా అనిపిస్తుంది తనని చూస్తే. ఎన్విరాన్మెంటల్ సైన్సు కి సంబంధించిన ఏవొ టాపిక్కులు కావాలంటె ఆ మధ్యన కొన్ని డౌన్లోడు చేసి ఇచ్చాను.ఇవన్నీ చదివేస్తుందా...అని లోపల అనుకుంటూ.'పనమ్మాయి కూతురు ' అనే తక్కువ భావమేదొ నాలో ఉంది అప్పటికింకా. సాయంత్రం కాలేజీ నుంచి వచ్చాకా చుట్టుపక్కల పిల్లలకి ట్యూషన్ చెప్తుందని తెలిసింది ఈమధ్యనే.అబ్బో.. అనుకున్నాను.సంపాదనకే అయినా ఎంతొ కొంత విజ్ఞానం ఉంటేనే కదా నలుగురికి బోధించగలదు.తన ఇంట్లో ఇద్దరు చెలెళ్లకి,ఒక తమ్ముడికి చదువు చెప్తుంది.వాళ్ల అమ్మకి వంట సాయం చేస్తుంది.అన్నివిధాలుగా తల్లికి తొడుగా నిలుస్తుంది. రెండవ సంవత్సరం డిగ్రీ మార్కులు ఎన్నివచ్చాయి అని అడిగాను మొన్న యధాలాపంగా."70% " అంది కూల్ గా.మొదటి సంవత్సరంలో ఎన్ని వచ్చాయి? అని అడిగాను అనుమానంగా.."70%" అంది తొణక్కుండా...ఆశ్చర్యపోవటం నా వంతైంది.ఆర్ట్స్ సబ్జక్ట్ లకి ఫస్ట్ క్లాసు రావటమే గొప్ప నే చదువుకున్నప్పుడు.. ఇప్పుడు మార్కులు అంత స్త్రిక్ట్ గా వెయ్యకపొయినా ఒక పనమ్మాయి కూతురికి ఇన్ని మార్కులా? అనుకున్నాను...ఆ పిల్లని ఆమె తాహతబట్టి అంచనా వేసినందుకు నా మీద నాకే సిగ్గు వేసింది.నేను ఆడిగితే తప్ప మార్కుల గురించి చెప్పుకోని ఆ అమ్మాయి నిరాడంబరత ని చూసి ముచ్చట వేసింది. నా దృష్టిలో ఎవరెస్టంత ఎదిగిపొయింది ఆ అమ్మయి. పొద్దున్న లేవగానే కాఫీ ఇవ్వలేదని తల్లితొ గొడవ పడే ఆడపిల్లలని,20ఏళ్ళు వచ్చినా గుండ్రం గుండంగా ఉంటాయే అవేమిటి (ఆవాలు పేరు తెలియక వచ్చిన తిప్పలు అవి) అని అడిగే పిల్లలని చూసాను గానీ ఇంతటి అణుకువ,వినయ విధేయతలున్న పిల్లని ఈకాలంలో నేనసలు చూడనే లేదు.ఇది కొందరికి అతిశయోక్తిలా అనిపించవచ్చు.కానీ సినిమాలు చూడని టీనేజీ పిల్లలు ఈకాలంలో ఎంతమంది?మా పాత పనమ్మాయి అయితే వచ్చిన కొత్త సినిమా ఆ వారంలొ చూసేసి మాకు రివ్యూ చెప్పేసేది.అందుకే అనిపిస్తుంది నిజంగా మీనా ఈ కాలం ఆడపిల్లలకి ఆదర్శవంతం కాగల అర్హతలున్న మంచి అమ్మాయి అని.నేను,మావారు ఇద్దరం కూడా హామీ ఇచ్చాము -ఏ అవసరం ఉన్నా అడుగు సహాయం చేస్తాము అని.ప్రస్తుతం డిగ్రీ తరువాత ఆ అమ్మయి చేత ఏ ఏ ఎంప్లాయిమెంట్ ఓరియెంటెడ్ పరీక్షలు రాయించాలా? అని అలోచిస్తున్నను. స్వశక్తి ని నమ్ముకున్న ఆమె తన కాళ్ళపై తను నిలబడి మరికొందరికి మార్గదర్శకం కావాలని భగవంతుణ్ణి ప్రార్ధించాను.

ఇక్కడా అవేనా..??

చిరునవ్వు ,
ఓ పలకరింపు,
ఒక చిన్న మాట,
నిట్టూర్పులో చల్లని ఓదార్పు..
ఇవి చాలు జీవితానికి
పోరాటం నడపటానికి
ప్రశాంతంగా సేదతీరటానికి!
అక్షరాల భావుకతని, పదాల విన్యాసాలని, చిన్ననాటి ముచ్చట్లని,
కధలని,కబుర్లని, నిర్మలమైన స్నేహాలను చూసి సరదాపడ్డాను
కోల్పొయినదేదొ ఇక్కడ పొందుదామని ఆరాటపడ్డాను
స్పూర్తి పొందుదామని బ్లాగు ముంగిట్లో అడుగు పెట్టాను..
కానీ నెలతిరక్కముందే నిరాశ చుట్టుముట్టింది..
ఇక్కడా అవేనా..??

మనుషుల మధ్య ఏవో విసుర్లు,ఇంకేవో కసుర్లు
వాదోపవాదాలు, విమర్శలూ, వెక్కిరింతలూ...
నేనో కొత్త పక్షినే
తప్పొప్పులూ,పూర్వాపరాలు తెలియవు..
నీ సొదేదో నువు రాసుకు పో
లేక బ్లాగు మూసుకు ఫో..
మా గొడవలు నీకెందుకు అని ఎవరైనా అనచ్చు!!
కానీ నాకే ఏదొ బాధ ..మనసులో..
మన జీవితాలలో ఉన్నవి చలవా?
ఇంకా ఎందుకు కొత్తవి?
ఇక్కడా అవేనా..??

దీనికెన్ని వస్తాయో విమర్శలు...
గాంధీ గారంతటి మహోన్నత వ్యక్తికే తప్పలేదు విమర్శలు...
ఈ అనంత విశ్వంలో నేనెంత... నా ఉనికెంత?!

ఆర్టికల్ ఫ్రం నవ్య-- "నాకోసం నేను కాదు !"

ఇది ఇవాళ ఆంధ్ర జ్యోతి న్యూస్ పేపరులో నవ్యలో వచ్చిన ఒక ఆర్టికల్.నాకు బాగా నచ్చింది.ఇంట్రెస్ట్ ఉంటే చదవండి.

http://www.andhrajyothy.com/navshow.asp?qry=/2009/jun/22navya2

స్వగతం

ఇవాళ ఆదివారం అస్సలు 8అయితేకానీ లేవకూడదు అని నిన్న చాలా గట్టిగా నిర్ణయించుకున్నాను. కాని అలా ఎప్పుడు అనుకున్నా ఇంకా త్వరగా మెలుకువ వచ్చేస్తుంది.ఇవాళ ఐదింటికే మెలుకువ వచ్చేసింది.నాకు మెలకువ వస్తే ఓ పట్టన నిద్ర పట్టదు..అప్పుడె లేచి ఏమి చేసేది?వాకింగు కూడ అటకెక్కి 2నెలలు అవుతోంది.బధ్ధకంగా ఉంది...ఆయన ఎంత హాయిగా నిద్రపోతున్నారూ...తామరాకు మీద నీటి బొట్టు తత్వం ఆయనది.నిద్దరోక నాలా ప్రపంచంలోఉన్న కష్టాలన్నింటి గురించీ ఆలోచిస్తూ దొరికే ఒక్క ఆదివారాన్నీ వేస్టు చేసుకోరు.శనివారం మాకు స్కూలులో,కాలేజీలో కూడా హాఫ్ డే ఉండేది..అందుకని ఇప్పుడు ఫుల్ డే ఆయన ఆఫీసు,పాప స్కూలు ఉండేసరికి...విసుగ్గా ఉంటుంది.వారంలో ఉన్న ఒక్క ఆదివారంలో ఏమిటొ ఏదో ఆనందాన్ని అనుభవించేసి,సుఖపడిపోవాలని ప్రతి వారం అనుకుంటూనే ఉంటాను...అన్ని వారాలకీ మించి బిజీగా ప్రతివారం గడిచిపోతూ ఉంటుంది..పక్కింట్లో అప్పుడే సుప్రభాతం మొదలైంది.మొగుడూపెళ్ళాలు ఎందుకో అరుచుకుంటున్నారు...సుప్రభాతం,భజగోవిందం,సూర్య స్తుతి,సూర్య దండకం,ఆదిత్య హృదయం కూడా అయిపోయి మీడియా ప్లేయరు సైలెంటు అయిపోయింది.అయ్యో..అప్పుడే అత్తగారు పూజ మొదలేట్టేసారు..ఇంక వంటింట్ళొకి పిల్ల లేవకుండా వెళ్తే కాసిని పనులు అవుతాయి.అది లేస్తే దాన్ని బ్రష్ చేయించేసరికీ ఉన్న ఓపిక ఊడి నీరసం వస్తుంది....!!

అంతర్మధనం...

మధనం...అంతర్మధనం....

వైరాగ్యం యదార్ధమైనప్పుడు జీవితాన్ని ఆస్వాదించేదెలా?

కర్తవ్యం నిర్దేశింపబడిఉన్నప్పుడు కోరికల్ని నశింపజేసేదెలా?

చేయూత ఉన్నా చుట్టూరా ఒంటరితనమే ప్రజ్వలిస్తూంటే

మౌనమే ఆధారమని మనసుకి నచ్చచేప్పేదెలా?

తడిఆరని కన్నులు చీకట్లని చూస్తూంటే వెలుగునకై వెతికేదెలా?

బాధ్యతల నడుమ ప్రాణం గిలగిలలాడుతూంటే స్వేచ్చగా అది ఎగిరేదెలా?

పులిహోర

ఇది చిన్నప్పుడు జరిగిన ఒక సంఘటన.అప్పుడు నా వయసు 18.వంటింట్లో 'ప్రయోగాల ' పేరుతో అప్పుడప్ప్పుడు చేతులు కాల్చుకోవటం తప్ప పెద్దగా వంట రాలేదింకా.ఆమ్మ ఊళ్ళో లేదు.కాలేజీ నుంచి వచ్చి నాన్నకి ఇష్టమైన బజ్జీలు చేయటంలో బిజీగా ఉన్నాను.నాన్న ఆఫీసు నుంచి వస్తూనే చెప్పిన వార్త విని గుండెల్లో అలజడి మొదలైంది.ఢిల్లీ నుంచి వస్తున్న ఒక పెద్ద ఆఫీసరు నాన్న మీద అభిమానం కొద్దీ మా ఇంట్లో దిగబోతున్నారని. పెద్దాయనకి ఏమి వండాలో అని కంగారు మొదలైంది.ఆయన రానేవచ్చారు."ఎక్కువగా ఏమీ వద్దమ్మా,లైటుగా ఉంటే మంచిది రాత్రి పూట" అన్నారు.ఏదో చేతనైన విధంగా గుత్తివంకాయ కూర,గోంగూర పచ్చడి,పొట్లకాయ పెరుగు పచ్చడి,సాంబారు,పరమాన్నం,ఆప్పడాలు మొదలైనవి చేసాను.'రాత్రిపూట అరగవు,ఇన్నెందుకమ్మా చేసావు" అంటూనే మళ్ళి మళ్ళీ వేయించుకుని భోజనం ముగించారు ఆఫీసరుగారు.!"అమ్మయి వంట బాగా చేసిందోయ్.మీ ఆవిడ అప్పుడప్పుడు ఊరు వెళ్తూ ఉండచ్చు ఇంక" అని ఒక ప్రశంస పడెసారు.హమ్మయ్య అని ఊపిరి పీల్చుకున్నను. మర్నాడు ఆదివారం..షిరిడీ వెళ్తున్న ఒక ఫ్యామిలీకి మేము భోజనం ఇవ్వల్సి ఉంది.త్వరగా వంట మొదలెట్టాను.ఊళ్ళో ఉంటున్న మా పిన్ని ఫొన్ చేసింది నేను "పులిహోర" తెస్తున్నను.నువ్వు వేరేది వండు అని.ఇంతలో ఆఫీసరుగారు వంటింట్లోకి వచ్చారు "అప్పుడె వంట మొదలేట్టవేమి" అన్నరు.ఇలా రైల్వే స్టేషన్ కి భొజనం పట్టుకెళ్ళాలి అన్నాను.'యేమి వండుతున్నావు?" అన్నరు.కంగారులో 'పులిహోరండి ' అనేసాను.ఓహో అని వెళ్పోయి,5నిమిషాల్లో ఒక డబ్బాతో వచ్చారు."ఎటూ మీవాళ్ళ కోసం చేస్తున్నవుగా, నాకు కూడా ఈ డబ్బాలో కాస్త పెట్టియ్యి" అనేసి వెళ్ళిపోయారు.నాకు పులిహోర చేయ్యటం అప్పటికి ఇంకా రాదు.కంగారులో అబధ్ధం చెప్పినందుకు నన్ను నేనే తిట్టుకున్నాను. పిన్ని స్టేషన్ కి వచ్చేస్తానంది...గబగబా నాన్న దగ్గరకు వెళ్ళి జరిగినది చెప్పాను.ఆఫీసరుగారు బాత్ రూం లోకి వెళ్ళగానే ఫోను దగ్గరకు పరిగెట్టాము ఇద్దరం.పిన్నికి ఫొను చేసి ఇంటికి వచ్చేయమని ,కలిసి స్టేషన్ కి వెళ్దామని చెప్పము.ఈలోగా ఆఫీసరుగారు వచ్చి 'ఎక్కువ పెట్టకమ్మా.ఏదో చేస్తున్నానన్నావని అడిగాను" అన్నారు.నాకు కంగారు,నవ్వు రెండూ వచ్చాయి.ఇంకా నయం ఎలా చేస్తున్నావని వంటింట్లోకి తొంగి చూడలేదు అనుకున్నాను.బ్యాగ్గు సర్దుకుని ఆఫీసరుగారు హాలులో కూర్చున్నారు నేను పులిహోర డబ్బ ఎప్పుడు ఇస్తానా అని.నాన్నకి,నాకూ కంగారు పెరిగింది.ఆటొ తెస్తానుండండి అని నాన్న పిన్ని ఇంటికి బయల్దేరారు బండి వేసుకుని.సందు చివరకి వెళ్ళగానే పిన్ని కనిపించిందట,వెనుక కూర్చోపెట్టుకుని తీసుకు వచ్చారు.'దిగగానే వంటింట్లోకి వెళ్ళూ" అని బయటే మా పిన్నికి చెప్పారుట.ఏమీ అర్ధం కాని పిన్ని వంటింట్లోకి రాగానే ఒక్క ఉదుటన తన చేతిలోని పులిహోర బాక్సు లాక్కుని ఆఫీసరుగారి డబ్బా నింపి హాలులోకెళ్ళి ఆయనకు అందించాను.మరోసారి రాత్రి తిన్న వంటని పొగిడి ఆయన నాన్న తెచ్చిన ఆటోలో రైల్వే స్టేషన్ కి వెళ్ళిపోయారు.అయోమయంగా చూస్తున్న పిన్నికి విషయమంతా చెప్పి ఊపిరి పీల్చుకున్నం మేము.10రోజుల తరువాత ఢిల్లి నుంచి ఉత్తరం వచ్చింది "మీ అమ్మయి ఆవ పెట్టి చేసిన పులిహోర అద్భుతంగా ఉంది.ఈసారి అటువైపు వస్తే మా ఆవిడతో సహా మీ ఇంట్లోనే దిగుతాను మీ అమ్మయి చేతి పులిహోర తినటానికి" అని.'ఎందుకైనా మంచిది పిన్ని దగ్గర పులిహోర చెయ్యటం నేర్చుకోవే" అన్నారు నాన్న. వెంఠనే పిన్నికి ఫొను చేసాను."ఆ రోజు పులిహోర నేను చెయ్యలేదు.అప్పుడే నరసాపురం నుంచి వచ్చిన మా అత్తగారు చేసారు" అంది పిన్ని.ఇప్పుడు నరసాపురం వెళ్లాలా? అనుకున్నాము నేను,నాన్న!! ఇప్పటికీ ఈ సంగతి గుర్తు వచ్చినప్పుడల్లా నవ్వువస్తూఉంటుంది.

pot painting

Pot painting(flowervase)

flowervase, penstand

వెనకాల ఉన్నది అక్రిలిక్ షిట్ మీద గ్లాస్ కలర్స్ తో వేసినది..

flowervase on a wall

ఇది చాలా పాతది.

work on white acrylic sheet with M-seal

ceramic work on a cardboard

fabric painting on a TV cover

another pot, pen stand, work on acrylic sheet

flowervase, penstand , ఆ వెనకాల ఉన్నది అక్రిలిక్ షిట్ మీద గ్లాస్ కలర్స్ తో వేసినది..

Durga eyes

fabric painting on a bed sheet

ఇది ఒక ఫ్రెండ్ కి వేసి ఇచ్చినది.

ముగ్గులు..

ముగ్గు అంటే నాకు చాలా ఇష్టం. ముగ్గులు వెయ్యటం... అంటే అదొక సరదా.. సంక్రాంతి వస్తోంది అంటే ముగ్గులతొ రెడీ . రకరకాల ముగ్గులు యెక్కడెక్కడనుంచో సంపాదించి,పుస్తకంలో నింపటం...నెల పట్టడం, ముగ్గులు వెయ్యటం...సందులో అందరికన్న పెద్ద ముగ్గు వెయ్యాలని తాపత్రయపడటం...నేనే వేసేదాన్ని కూడా..పండగకి వేరే ఊరు వెళ్ళినా అక్కడా నేనే ముగ్గులు పెట్టేదాన్ని.అప్పుడు కమేరాలు,ఫొటొలు తీసుకోవటాలు తెలియవు...ఏవొ అప్పుడప్పుడు ఫొటొలు తీసుకున్న నేను వేసిన ముగ్గులు కొన్ని ఉన్నాయి.అవే ఇక్కడ పోస్టులో పెడుతున్నాను.ముగ్గులు చాలమంది వేస్తారు.కానీ కాకి ముగ్గులు కాకికి ముద్దు కదా ...

Hemant kumar,S.D.Burman...

నాకు చిన్నప్పటి నుంచీ పాత హిందీపాటల పిచ్చి.ఆ భాష మీద ఉన్న మక్కువ కొద్దీ హిందీలో యం.ఎ.కూడా చేసా.మా నాన్నగారి దగ్గర ఉన్న 2000క్యాసెట్ల లో సగం హిందీవే!అవి కాక రేడియోలో రొజూ 'మన్ చాహే గీత్ ' 'భూలే బిస్రే గీత్ ' వినటం అలవాటు(ఇప్పుడు మానేసాననుకోండి).నెట్ లో డౌన్లోడు చేసుకోవటం వచ్చాకా కాసెట్లూ,సీడీలూ కొనటం మానేసాను.మొన్న తెలిసినవాళ్ళింట్లో రెండు కొత్త అల్బంలు చుసాను.హేమంత్ కుమార్ ది ఒకటి,యస్.డి.బర్మన్ ది ఒకటి.
రెండింటిలో ఉన్న కొన్ని మంచి పాటల పేర్లు రాద్దామనిపించింది.హేమంత్ కుమార్ -సోలిడ్ గోల్డ్ అనే అల్బం లో ఉన్న రెందు సి.డిలలో ఉన్న కొన్ని ఆణిముత్యాలు:

1) नैन से नैन --jhanak jhanak pAyal bAje
२)जाने वो कैसे लोग थे जिन के प्यार को प्यार मिला- -pyAsA
३) ए नयन डरॆ डरॆ--kohrA

4)हम्ने दॆखी है उन आखॊ मे--khAmoshI

5)वो शाम कुच्छ अजीब थी--khAmoshI

6)तुम पुकार लॊ--khAmoshI

7) तुम्हॆ याद हॊगा कभी हुम मिलॆ थे--satta bAzAr

యస్ .డి.బర్మన్ గారి లెజన్డ్స్ సిరీస్ లో అయిదు సిడిలు ఉన్నాయి.వాటిల్లో కొన్ని ఆణిముత్యాలు:

तुम न जाने किस जहा मे खो गये--sazaa
चाँद फिर निकला --paying guest
दुखि मन मेरा --funtoosh
छॊड दो आचल ज़मान क्य कहेगा---paying guest
जाने वोह कैसे लॊग थे जिनके---pyaasa
जल्ते है जिसके लियॆ--sujaata
एक लड्कि भीगी भागी सी--chalti ka naam gaaDi
न तुम हमे जानो--baat ek raat ki
खोया खोया चान्द--kaalaa baazaar
पूछॊ न कैसॆ मैने रैन बितायी--meri surat terii aankhen
दिल क भवर--tere ghar ke saamne
दिन ढल जायॆ--guide

क्या से क्या हॊ गया--guide
रुलाके गय सप्ना मेरा--jewel thief

जीवन के सफ़र मे राही--muneemjI

ఈ పాటలన్నీ కూడా మాళ్ళీ మళ్ళీ వినాలనిపించే మధురగీతాలే!

ఆమ్మే నా బెస్ట్ ఫ్రెండ్!!

ఈ టపా రాసే ముందు ఒక పుస్తకం గురించి చెప్పాలి.నామిని సుబ్రహ్మణ్యం నాయుడు గారి "అమ్మకి జేజే".ఇది 2000లో పబ్లిష్ అయింది.అమ్మ గురించి ఒక 17మంది తో చెప్పించి దాన్ని ఆంధ్రజ్యోతి వీక్లీ లో అచ్చువేసి తరువాత వాటన్నింటినీ ఒక పుస్తకంలో పొందుపరిచారాయన. బాపురమణలు, బాలు, బాలమురళిగార్లు..మొదలైన గొప్పగొప్పవాళ్ళంతా వాళ్ళ అమ్మని గురించి భలేగా చెబుతారు ఈ పుస్తకంలో.దొరికితే తప్పకుండా చదవాల్సిన పుస్తకం.ఇంతకీ 'మా అమ్మ ' దగ్గరికి వచ్చేస్తే;

అమ్మ గురించి ఎంత రాసినా తక్కువే.ఆ సబ్జక్టు సముద్రమంత విశాలమైనది,లోతైనది.అందుకని చాల క్లుప్తంగా మాత్రమే రాద్దామని...

అమ్మానాన్నలతో పదహారేళ్ళు, నాన్నతో నలభైఏళ్ళ సాంగత్యం అమ్మది. జీవితమే ఆవిడ పాఠశాల.సహనానికి మరో పేరు మా అమ్మ.మౌనంతో సమస్యలని పరిష్కరించవచ్చని అమ్మని చూసి నేర్చుకున్నను.'ఎవరైనా రైజ్ అయినప్పుడు మనం మౌనంగా ఉండిపోతే సగం సమస్య తీరినట్లే ' అనేది అమ్మ.ఇంక అమ్మ చేసిన త్యాగాలు,పడిన అవమానాలూ,బాధలూ,వేదనలూ ఎన్నో.కానీ 'అందరితో పంచుకోవాల్సినది సంతోషం మాత్రమెఅనే అమ్మ ముఖంలో ఎప్పుడూ నేను చిరునవ్వునే చూసాను.ఎంత బాధ లోన ఉన్నా ఎప్పూడూ ఆవిడ బయిటకి వ్యక్తపరచడం నేను ఇంతవరకూ చూడలేదు.

పొద్దున్న లేచి స్నానం చేసి,పూజ చేసుకున్న తరువాతే మిగిలిన పనులు మొదలెడుతుంది ఇప్పటికీ. పనిమనిషి రాకపోతే అంట్లు కూడా తొమనిచ్చేది కాదు. పెళ్ళయితే ఎలాగూ తప్పవు.నాకు వదిలెయ్ అనేది.ఇప్పుడు తను అత్తగారు అయినా నాకన్నా కోడళ్ళని బాగా చూసుకుంటుంది. వాళ్ళతో స్నేహితుల్లా ఉండాలి అనేది ఆవిడ కన్సెప్తు.కావాల్సినంత ఫ్రీడం వాళ్ళకి. అలా చేయాలి,ఇలా ఉండాలి అని ఎప్పుడూ రూల్సు పెట్టదు.

మా నాన్నది మీడియారంగం కావటంతో మాకు ఎప్పుడూ వచ్చేపోయే జనాలు ఎక్కువే ఉండేవారు.2,3రోజులు ఉండటానికీ,లంచ్ కీ,డిన్నర్లకీ కూడా ఎవరోఒకరు వస్తూనే ఉండేవారు.వచ్చినవాళ్ళందరికీ విసుగు లేకుండా,కబుర్లు చెప్తూ వండిపెట్టేది ఆవిడ.నాకు తెలిసి 10రోజులైన పుట్టింటికి వెళ్ళలేదు తను.ఎందుకమ్మా అని అడిగితే 'మే నాన్నకి హోటల్ భోజనం పడదు.నే వెళ్తే ఇబ్బందిపడతారు ' అనేది."బిహైండ్ ఎవ్రీ సక్స్సెసుఫుల్ మాన్ థెరీజ్ అ ఉమన్"కి నిర్వచనం మా అమ్మే. ఆవిడ సుఖపడింది చాల తక్కువ, మాకు ఇచ్చింది చాలా ఎక్కువ.తాను ఒక కొవ్వత్తిలా కరిగి మాకు వెలుగును చూపింది.

మా పాప పుట్టినప్పుడు 20రోజులు ఐ.సి.యు.లో ఉంది.పుట్టిన 3వ రోజు ఒకటి,5వనెలలో ఒకటి-రెండు సర్జరీలు అయ్యాయి. ఆమ్మే లేకపోతే నేను నా పాపని నేను దక్కించుకోలేకపోయేదాన్ని.దానికి ఆవిడ చేసిన సేవ అపారం.జన్మంతా చేసినా ఆవిడ ఋణం నేను తీర్చుకోలేను అనిపిస్తూఉంటుంది. ఆమ్మ విలువ పెళ్ళయ్యాకే తెలుస్తుంది. అత్తగారింట్లో కొన్నాళ్ళు ఉన్నాకే అమ్మ బాగా మనకు అర్ధం అవుతుంది. ఎందుకంటే ఒక్కొక్కప్పుడు అమ్మ అలా ఎందుకు చేసేదొ పెళ్ళయ్యాకా స్వీయానుభవం మీదే అర్ధం అవుతుంది.

అమ్మ దగ్గరున్న స్వాతంత్ర్యం మరెవరిదగ్గర దొరకదు మనకి. కసిరినా, కోప్పడినా, తిట్టినా, అరిచినా, మాట్లాడకుండా ఉన్నా.....మనల్ని భరించేది అమ్మ ఒక్కతే!!మనల్ని అర్ధం చేసుకుని,పొరపాట్లని ఎత్తిచూపి, మళ్ళీ అలాంటి తప్పు చేయకుండా కాపాడే మన మొదటి గురువు అమ్మే కదా.అందుకే ఎప్పటికీ నా బెస్టు ఫ్రెండు మా అమ్మే!!