ఫస్ట్ ఫ్రెండ్

ఒక మనిషి గురించి మనకు బాగా తెలిసేది వాళ్ళతో మనం కొన్నాళ్ళైనా సహజీవనం చేసినప్పుడే అన్నది నా అభిప్రాయం.ఇంటి బయటి స్నేహాలు పటిష్టమైనవే అయినా,ఆ స్నేహితుల గురించి మనకు బాగా తెలుసనుకున్నా;కొన్నాళ్ళు,కనీసం ఒక వారమైనా ఆ స్నేహితులతో కలిసి ఉంటే అప్పుడు తెలుస్తుంది వాళ్ళెంత అపరిచితులో మనకు ! అలా కలిసి ఒక చోట ఉండటం వల్ల ఒక వ్యక్తిని గురించి పూర్తి అవగాహన మనకు ఏర్పడుతుంది. ఎందుకంటే కొందరి భావాలూ,ఆలోచనలూ,అభిప్రాయాలూ గొప్పగా ఉన్నా వారి జీవన విధానం,అలవాట్లూ,పాటించే శుభ్రతా ఇవన్ని చిరాకుని తెప్పించేలా ఉంటాయి.వాటిని చూసాకా కొందరితో అసలు స్నేహాన్ని కొనసాగించటం కష్టంగా ఉంటుంది.ఇది కేవలం నా స్వీయానుభవం+అభిప్రాయం మాత్రమే.

ఇంతకీ అసలు విషయంలోకి వస్తే;అలా నేనేమిటో తెలిసిన, నాతో 18ఏళ్ళు కలిసి పెరిగిన నా "ఫస్ట్ ఫ్రెండ్" నా తమ్ముడి గురించి కొన్ని కబుర్లు...!అన్నయ్య మా నానమ్మ దగ్గర పెరిగాడు.కలిసి పెరగలేక పోయిన అన్నయ్యతో ఒకరకమైన బంధమైతే,కలిసి పెరిగిన తమ్ముడితో మరో రకమైన అనుబంధం నాది. అన్నయ్య ఒక ఏడు పెద్ద,తమ్ముడు 2ఏళ్లు చిన్న.అందరూ పేరు పెట్టి పిలిస్తే వాడూ నన్ను పేరు పెట్టి పిలిచేవాడు.'అక్కా ' అని ఎప్పుడు పిలవలేదు వాడు నన్ను..!చిన్నప్పటి ఆటలూ,పరుగులూ,గాలిపటాలూ,గోడలు దూకిన రోజులూ,బాణాలతో ఆడుకున్నరోజులూ,పంచుకున్న ఆలోచనలతో పాటూ భీకరమైన దెబ్బలాటలు,చేయి చేసుకున్న సందర్భాలూ కూడా మా జ్ఞాపకాలలో భాగాలే!!ఇప్పుడు నవ్వు తెప్పించినా, అప్పుడు మాత్రం శత్రువుల్లా పోట్లాడుకునేవాళ్లం.పెరుగులోని మీగడ దగ్గరా,ఇష్టమైన కూరల దగ్గరా,ప్రిజ్ లోని ఐస్ క్రీం దగ్గరా జరిగినవి చిన్న చిన్న కోట్లాటలే కానీ; టి.వీలో చానల్స్ దగ్గరా,టేప్ రికార్డర్ లో పాటల సౌండ్ల దగ్గరా,ముఖ్యంగా రాత్రి పూట లైట్ దగ్గరా జరిగేవి యుధ్ధాలు ! ఏదోఒక పుస్తకం పట్టుకుని చదువుతూ నిద్రోవటం నా అలవాటు.లైటు ఆపేసి చీకట్లో పడుకోవటం వాడి అలవాటు.వేరే గదిలోకి వెళ్లమని వాడు,మంచం మీదే పడుకునే చదవాలని నేను...రోజూ ఇదే దబ్బలాట.ఇలాంటి చిలిపి తగాదాలెన్నో...!

చాక్ పీసుల మీద బొమ్మలు చెక్కటం,మంచి మంచి బొమ్మలు వేయటం వాడికి వెన్నతో పెట్టిన విద్య.నేనూ ,అన్నయ్యా సీజనల్ ఆర్టిస్ట్ టైప్ అయితే,వాడు ఎవెర్ గ్రీన్ ఆర్టిస్ట్.క్రికెట్ గురించి నాకు నేర్పింది వాడే.మా ఇద్దరికీ ఉన్న కామన్ ఇన్టరెస్ట్ సినిమాలూ,ఆనిమేషన్స్.చాలా విషయాల మీద మా అభిప్రాయాలు కూడా ఒకేలా ఉంటాయి.కలిసి పెరగటం వల్ల మా ఇద్దరి మధ్యా స్నేహబంధం గట్టిగానే మిగిలిపోయింది.ఇంటర్ తరువాత చదువు నిమిత్తం వాడు దూరం వెళ్పోయినా ఉత్తరాలూ,ఆ తరువాత ఈ-మైల్స్ ద్వారా మేము దగ్గరగానే ఉండేవాళ్లం.నా పెళ్ళి కుదిరినప్పుడు వాడు అమెరికాలో ఉన్నాడు. "so,i'll miss my first girl friend.."అని రాసాడు.(నేను ఉమెన్స్ కాలేజీలోనూ,వాడు జెన్ట్స్ కాలేజీ లొనూ చదవటంవల్ల నా boy friend వాడూ,వాడి girl friend నేనూ!)చిన్నప్పుడు దెబ్బలాడుకుంటూంటే అమ్మ అస్తమానం అనేది "ఇప్పుడు తెలియదు మీకు,రేపొద్దున్న దూరాలు వెళ్పోయాకా కావాలనుకున్నా కలవలేరు..దెబ్బలాడుకోకండి...."అని!! ఆ సంగతి మాకూ మేము దూరాలు వెళ్పోయాకే అర్ధమైంది...అప్పుడిక చిన్ననాటి రోజులు రమ్మంటే వస్తాయా..?

jO jeetA wohi sikanda అనే హిందీ సినిమాలో చిన్ననాటి అన్నదమ్ముల మధ్య పాట ఒకటి ఉంటుంది."रूटः के हम्सॆ कभी जब चलॆ जावॊगॆ तुम....ऎ न सोचा था कभी इत्नॆ याद आवॊगॆ तुम..."అని.ఆ పాట విన్నప్పుడల్లా నాకు మా చిన్నతనమే జ్ఞాపకం వస్తుంది.ఆ పాట link ఇక్కడ పెడ్తున్నాను.
http://www.youtube.com/watch?v=Lrm01yKFjmE


(మరీ సొంత డబ్బాలా ఉంటుందని నిన్న రాయలేదు..కానీ, అన్నయ్య గురించి రాసి నా గురించి రాయలేదని కొద్దిగా అలిగిన మా తమ్ముడి అలక తీర్చే ప్రయత్నమే ఈ టపా..!)