సత్సంగత్వే నిస్సంగత్వం
నిస్సంగత్వే నిర్మోహత్వమ్ |
నిర్మోహత్వే నిశ్చలతత్త్వం
నిశ్చలతత్వే జీవన్ముక్తిః ||

Saturday, July 18, 2009

బ్లాగానందం


"ఆనందమా.. ఆరాటమా.. ఆలోచనా.. ఏమిటొ
పొల్చుకొ హృదయమా.. ఎందుకీ అలజడి
దాహానిదా.. స్నేహానిదా.. ఈ సుచన ఏమిటో
తేల్చుకో నయనమా.. ఎవరిదీ తొలి తడి
పట్టుకో పట్టుకో చేయ్యిజారనివ్వక ఇకనైనా..
స్వప్నమే సత్యమై రెప్పదాటిపోయే సమయానా..
కంటికే దూరమై గుండేకే ఇంతగా చేరువైనా ....
...నిన్నలా మొన్నలా నేను లేను నేనులా నిజమేనా
ఇష్టమో కష్టమో ఇష్టమైన కష్టమో ఏమైనా ...."

... బ్లాగ్లోకం లోకి అడుగు పెట్టగానే నాకు రోజూ గుర్తు వచ్చే పాట ఇది...ఎందుకొ ఆ ట్యూన్ ,సాహిత్యం రెండూ నచ్చేసాయి నాకు...ప్రస్తుతానికి ఈ పాట నా బ్లాగుకి అంకితం !!(రేడియోలో అడుగుతూ ఉంటారు "ఎవరికి డేడికేట్ చేస్తున్నారు పాటని"...అని)ఒక పత్రికలొ చదివిన కధ ద్వారా నాకు బ్లాగులుంటాయని తెలిసింది.అప్పుడు కొంచెం ఆసక్తి కలిగింది...తరువాత ...."విత్తనాన్ని బురదలొ వేసినా అది మొలకెత్తి తీరుతుంది.దాని సహజ నైజం అది.అలానే కళాకారుడు ఎక్కడ ఉన్నా తన సహజ ప్రవృత్తిని మరువడు.అలా మరిస్తే ఆ మనిషి కళాకారుడే కాదు.." అని ఒక చర్చలొ నాతొ ఒకరు అన్న మాటలు ఈ బ్లాగుకి ప్రేరణ.ఇప్పటిదాకా చెయ్యని కొత్త పని ఏదొ చెయ్యలి...అని!

నేను బ్లాగు మొదలెట్టే ముందు ఎవరి బ్లాగులు చూడలేదు...అసలు ఎలా రాస్తారొ కూడా తెలిదు.ఒక మంచిరొజు చూసి బ్లాగు తెరిచేసా.ఎప్పుడో రాసిన 2,3 ఆర్టికల్స్ తొ.నేనేనీ రచయిత్రిని కాదు..అయినా ఒక వారం ఏవొ నాకు తొచిన రాతలు రాసుకున్నా..తరువాత ఒకరోజు కూడలిని,జల్లెడని చూసా..లంకె వేసా.కానీ దాంట్లో నే పొష్టు చేసిన టపాలు కనబడతాయని తెలీదు.10 రొజులనుంచీ రాని వ్యాఖ్యలు ఒక్కసారిగా ఎన్దుకు వస్తున్నాయో తెలిలేదు...ఎక్కడొ కొన్ని వేల బ్లాగుల లిస్టులొ ఉన్న నా బ్లాగుని చూసి జనం స్పందిస్తారా?అని అనుమానం వేసిన్ది...కూడలిలొకి వెళ్తే అసలు సంగతి తెలిసింది.నేనూ బ్లాగులు చూసి వ్యాఖ్యలు రాయటం మొదలెట్టా..!కొంత సాంకేతిక పరిజ్ఞానం లేక టపా పెట్టడానికే నానాతిప్పలూ పడి,ఈ మయసభని వదిలేద్దాం అనుకున్న రొజులు ఉన్నాయి..గ్రీక్ అన్డ్ లాటిన్ లా అనిపిన్చే ఈ బ్లాగు సిధ్ధాంతాలన్ని అర్ధంచేసుకోవటానికి అవస్థలు పడుతూనే ఉన్నా ఇంకా...

ఇక ఒక సందేహం వేధిస్తూ ఉన్డేది.అసలు నా బ్లాగుని ఎవరైనా చూస్తున్నారా?అని..చాలా బ్లాగుల్లో "విజిటర్స్" "లైవ్ ట్రాఫిక్" అని చూసి,ఇంకో వారనికి అదీ తెలుసుకుని నేనూ ఒక విజిటర్ కవున్టర్ పెట్టేసుకున్నా!దాని పుణ్యమా అని ఒక నెలలో నాలుగువేలపైనే అతిధులు వచ్చారు అని తెలిసింది...."ఆనందమా..ఆరాటమా.." అని ,"क्यो मुझे इतनी खुषी देदॆ के घबराता है दिल.." అనీ పాట పాడేసుకున్నాను.మళ్ళి సందేహం...ఇన్తమన్ది నిజంగా చూస్తూంటే మరి ఎందుకు ఎక్కువ వ్యాఖ్యలు రావు ? అని...
రాసేది నచ్చలేదా?వ్యాఖ్య రాసే టైము లేదా?రాయటం ఇష్టం లేదా?నేనొక అనామిక బ్లాగర్ననా?బాగున్డకపోతే,నచ్చకపోతే సరే..కానీ బాగుంటే,రాసినది బాగుంది అని వ్యాఖ్యానిస్తే కొంచెం ఆసక్తి,ఆనందం పెరుగుతాయి కదా! సరే ఎవరి ఇష్టం వారిది.అని ఊరుకున్నా.

నెమ్మదిగా కొన్ని పేర్లు తెలిసి,మళ్ళి మళ్ళి వచ్చే కొందరు అతిధులు మిత్రులయ్యారు.నేనూ కొన్ని బ్లాగులు ఫాలొ అవ్వటం మొదలేట్టా...నేను లిస్టేమీ పెట్టుకోలేదు...నాకు దొరికిన సమయంలో వీలున్నప్పుడల్లా ఆయా బ్లాగుల వైపు తొంగి చూడటం, వ్యాఖ్య తప్పక రాయటం అలవాటయిపొయాయి నాకు.ఇప్పుడు "నేను సైతం ఒక బ్లాగర్ని" అనే నిజం నాకు చాలా ఉత్సాహాన్నీ,ఆనందాన్ని ఇస్తున్న విషయం.కొన్దరు ఆటపట్టించారు..."బాబోయ్ దీన్ని కదిలిస్తే "నా బ్లాగు..." అని మొదలెడుతుంది.ఆవు వ్యాసంలా ప్రతి టాపిక్కూ దాని బ్లాగు దగ్గరకు తీసుకు వచ్చేస్తోంది.... ఈట్ బ్లాగ్,డ్రింక్ బ్లాగ్,స్లీప్ బ్లాగ్..అయిపొయింది దిని పరిస్థితి" అని.

అయినా నాకేటి సిగ్గు...?నా లోకం నాది.ఎవరికీ అపకారం,మనస్తాపం,ఇబ్బంది కలిగించనంత వరకూ భయమే లేదు.నా బ్లాగులో వార్తావిశేషాలు,రాజకీయాలు నేను చర్చించదలుచుకోలేదు.వాటికి చాలామంది పండితులు,మేధావులూ ఉన్నారు.సిధ్ధాంతాలనీ,సూక్తులనీ వల్లించదలుచుకోలేదు.ఒక స్త్రీ మనసులో భావాలు ఎలా ఉంటాయో,జీవితంతో గడిచే మార్పులతో ఆలోచనలు ఎలా మారుతూ ఉంటాయో చెప్పాలి అనిపించింది.అవి కూడా కొన్ని రాసాను,కొన్నింకా రాయాలి...ఏదో ఆకు,పువ్వు,పాట,పద్యం...అని నా ఊసులేవో నేను రాసుకుంటాను...ఆసక్తి కలిగితే చదువుతారు...లేకపొతే లేదు...

అమ్మ అడిగింది "బ్లాగంటే..?" అని. "ఇప్పటిదాకా బీరువాలో దాచుకున్న డైరీలో రాసుకునే కొన్ని విషయాలని(అన్నింటిని కాదు) అన్దరికీ తెరిచి చూపెట్టాడం" అన్నాను. "ఎన్దుకలా..?" మళ్ళీ అడిగింది. నే చెప్పా..."నా ఆలోచనలూ,నాకున్న అభిరుచులు,నాకు తెలిసిన విషయాలూ అందరితో పంచుకోవాలని....చెప్పుకోవాలని...ఒక అనామకురాలిగా మట్టిలో కలిసిపోకూడదని ఒక కొరిక...!!" అన్నాను.
అమ్మ నవ్వింది!!

ఎన్నాళ్ళు రాస్తానొ తెలీదు కానీ నా భావాలని పంచుకోవటానికీ,వ్యక్తీకరించటానికీ ఇదో మంచి వేదిక ! ఈ నెలన్నర రోజులూ నాకు మరపురానివి.నాలాటి అభిరుచులు,ఆలోచనలూ ఉన్న మరికొన్దరిని కలిసి కబుర్లు చెప్పే అవకాశాన్ని,ఆనందాన్ని ఇచ్చిన ఈ బ్లాగ్లోకం అంటే నాకెన్తో ఇష్టం... నా బ్లాగుకి వచ్చి,వ్యాఖ్య రాసి ప్రొత్సహించి,నాకు బ్లాగానందాన్ని పెంచిన అందరికీ ఈ టపాముఖంగా కృతజ్ఞతలు తెలుపుకుంటున్నాను.