పట్టుచీరల రెపరెపలు, ఘాటు సెంట్ల గుబాళింపులు...
మొహమాటపు చిరునవ్వులూ, ప్రెస్టేజీ షోఅప్ లూ...
మనిషినే శాసిస్తున్న కరన్సీ నోట్లు, బ్యాంక్ బేలన్సులు...
ఇవి ఏవీ దాచలేవు - మనిషి మనసు తహతహలూ
అవి - ఎగసిపడే అంతులేని ఆశాకెరటాలు
ఇవి ఏవీ దాచలేవు - పిడికెడు గుండె సవ్వడులు
అవి - గొంతు చీల్చుకు పైగెగసే అనురాగసౌధాలు
ఇవి ఏవీ దాచలేవు - మూగకళ్ళ కన్నీటి వ్యధలు
అవి - మోముపై కదలాడే మనోభావతరంగాలు
కానీ ఇవి అన్నీ...
వెలికి రానీయవు మనిషిలోని మమతను
అజ్ఞాతమైపోయిన మానవత్వపు వెలుగును !!
7 comments:
జీవిత సత్యం తెలియచేసే ఈ కవిత చాలా బాగుంది . అన్నట్లు ఆరోగ్యం ఎలా ఉంది.
సూపర్
ఓహ్ ...కవిత బావుంది ...బొమ్మ అతికినట్టు సరిపోయింది ముసుగువేయ్యొద్దు మనసు మీద ...అన్నట్టు !
చాలా బావుందండీ. 97 లోనే (బహుశా ఇంకా ముందు నుంచే) మీరు కవితలు రాయటం మొదలు పెట్టారంటే ఈ పాటికి మీ దగ్గర వాటివి ఒక పెద్ద సంకలనం తయారై ఉండాలి. వాటిలో నుంచి ఇలా ఇంకా మరెన్నో మేము భవిష్యత్తులో ఈ బ్లాగులో చదవగలమని ఆశిస్తున్నాము.
baagaa raasaarandi..
@జయ: పర్వాలేదండీ..బండి నడుస్తోంది...:)thankyou verymuch for the concern.
@హరేకృష్ణ: ధన్యవాదాలు.
@పరిమళం:ధన్యవాదాలండి.
@సోమశేఖర్ : నేను ఇంటర్లో ఉన్నప్పటినుంచీ రాసేదాన్ని...(తెలుగులోనే కాక షాయరీలు కూడా) చిన్నప్పుడైనా కొన్ని మంచివి ఉండేవి కూడా...కానీ దాచుకోలేకపోయాను...ప్రస్తుతం ఉన్నదంతా వర్తమానమే..:)
@శివ చెరువు: థాంక్స్ అండి.
Post a Comment