ప్రతీ విషయానికీ... అది జరగడానికీ, అగి.. సాగడానికీ, లేదా పూర్తిగా ఆగిపోవడానికీ,ఒక 'తగిన సమయమంటూ' ఉంటుంది. ఆ సమయం వచ్చేదాకా మనం ఎంత కిందామీదా పడ్డా కొన్ని సంగతులు, ఆగిన పనులు ముందుకు కదలవు. సమయమంటూ వచ్చాకా ఎంతసేపు నిరీక్షించామో అంతకన్నా వేగంగా ఆ పనులు అయిపోతాయి. ఆ సంగతులు జరిగిపోతాయి. ఇంత సులువుగా జరిగిపోయిందేమిటీ? అని మనం హాచ్చర్యపడిపోతాం కూడా! ఇదంతా జరిగేలోపూ మనం పడే వేదనో, బాధో, కంగారో, చిరాకో కూడా ఆ ఫలానా పని జరిగిపోగానే ఠక్కున మాయమైపోతుంది. అప్పుడూ 'ఓసి చిరాకానీ ఇన్నాళ్ళు ఇంత సతాయించి ఇప్పుడిలా మాయమైపోయావేమిటే' అని చిరాకు మీదే చిరాకు పడిపోతాం కూడా మనం లేదా 'ఓస్ దీనికేనా ఇంత చింతించాము...' అని నవ్వేసుకుంటాం.
ఒకోసారి పని జరగదేమో అనిపించినా, అది మనకి తెలిసిన విషయమే అయినా మనం గమనించము. కావాలనే గమనించమేమో కూడా. ఫలానాది.. ఫలానాది.. అని మనకి జరగాలనుకున్న ఏదో ఓ సంగతి గురించి నిరంతరం చింతిస్తూ గడిపేస్తాం. మనం చింతించడం వల్ల అది జరగదని తెలిసినా కూడా. కొన్ని విషయాలైతే ఎంత త్వరగా వదిలేస్తే అంతగా మనసుకూ, ఆరోగ్యానికీ కూడా మంచిది.. అని మనకు తెలిసినా మనం వాటిని వదలం.. వదలాలా వద్దా అనే మీమాంస తాలూకూ త్రిశంకు స్వర్గంలో వేళ్లాడుతూ ఉంటాం. ఏదో ధోరణిలో అలా కొట్టుకుపోతూండగా ఒక్కసారిగా ఏదో స్ఫురిస్తుంది.. 'ఇలా చెయ్యి' అని మనసు గట్టిగా చెప్తుంది. అదే 'తగిన సమయం' రావడం అంటే!
నాకూ అలానే ఓ విషయమై తగిన సమయం వచ్చింది. వచ్చేదాకా నాకూ తెలీదు అదే తగిన సమయమని. చాలాకాలంగా మధనపడుతున్న ఆలోచనలనన్నింటినీ ఒక కొలిక్కి తెచ్చేసి... ఎనఫ్.. దిస్ ఈజ్ ద ఎండ్ అని గట్టిగా నిర్ణయించేసుకుని.. చరమగీతం పాడేసా! నాకు తెలుసు ఆ విషయానికి అదే పరిష్కారమని! కానీ ఇన్నాళ్ళూ నేనే అలక్ష్యం చేస్తూ వచ్చా. కానీ నాకూ ఎందుకో హఠాత్తుగా అనిపించింది.. తగిన సమయం వచ్చినట్లుంది అని!! ఇంక ఆలస్యం చెయ్యలేదు. చెయ్యవలసింది చేసేసాను. అసలిన్నాళ్ళు ఈ పని చెయ్యకుండా ఎందుకున్నాను.. అని ఆలోచిస్తే అనిపించింది.. ఇన్నాళ్ళూ తగిన సమయం రాలేదని.. ఈ సమయం వచ్చేదాకా నే పడాల్సినవన్నీ పడి తీరాలని రాసి ఉందన్నమాట!
ఇప్పుడు చాలా అంటే చాలా హాయిగా ఉంది. ఎంతో ప్రశాంతంగా ఉంది. ఏదైనా కూడా మనం పట్టుకుని వేళ్ళాడినంతసేపే నెప్పిగా ఉంటుంది. ఒక్కసారి మనస్ఫూర్తిగా వదిలేసామా... ఇంక ఏ చింతా ఉండదు.
Feeling very happy and refreshed..
specially relieved.. !!
