మెంతి పులకింత

చిట్టి చిట్టి మెంతులు కుండీలో పోసి
కాస్తమట్టి తెచ్చి వాటిపై వేసి
కాసిన్నీళ్ళు పోసి, రెణ్నాళ్ళు ఆగి
పొద్దున్నే చూస్తే.. మొక్కలెచ్చేసాయి...:)

ఒక సరదా ఇన్నాళ్ళకు మళ్ళీ వెలుగు చూసింది. ఇది కొన్నేళ్ళ తరువాత నే వేసిన చిరు మెంతి మడి...!
మట్టి చీల్చుకుని బయటకు వచ్చి చిన్న చిన్న తలలను బయటకు పెట్టి ఇవాళ వెలుగు చూసిన కుండీ లోని మెంతి మడి..ఎలా పెరిగిందో మీరూ చూడండి...

గార్డెనింగ్ ఆసక్తి ఉన్నవాళ్ళు సరదాకి ఈ లింక్ కూడా చూడండి.

రమేష్ నాయుడు పాట అయన గళంలో..

నాకిష్టమైన సంగీత దర్శకుల్లో ఒకరైన "రమేష్ నాయుడు"గారి గురించి తృష్ణ బ్లాగ్ లో ఆ మధ్యన ఒక టపా రాసాను. దాంట్లో ఆయన పాడిన పాట పెడదామంటే అప్పుడు ఆడియో ఎంత వెతికినా దొరకలేదు నాకు. ఇప్పుడు సర్దుళ్లలో బయటపడింది. "చిల్లర కొట్టు చిట్టెమ్మ" చిత్రంలో ఆయన పాడిన "తల్లి గోదారికే ఆటుపోటున్నాది..." పాటకు స్టేట్ గవర్నమెంట్ ఆ ఏడు బెస్ట్ సింగర్ అవార్డ్ ను అందించింది. సుమధుర సంగీతకారుడే కాక మంచి గాయకులు కూడా అనిపించే రమేష్ నాయుడు గారి గళాన్ని విని మీరూ ఆనందించండి..

పాట: "తల్లి గోదారికే ఆటుపోటున్నాది..."
చిత్రం: చిల్లర కొట్టు చిట్టెమ్మ
సాహిత్యం: సి.నారాయణ రెడ్డి
పాడినది: రమేష్ నాయుడు 



సాహిత్యం:తల్లి గోదారికే ఆటు పోటుంటే
తప్పుతుందా మనిషికీ...తలరాత
తప్పుతుందా మనిషికీ..

ఎలుగు ఎనకాలనే సీకటుందని తెలిసి(2 )
సీకటికి దడిసేదేమిటి...
ఓ మనసా..

భగ భగ మండే సూరీడుని పొగమబ్బు కమ్మేయదా
చల్లగా వెలిగే సెందురున్ని అమవాస మింగేయదా(2 )
ఆ సూర్యచంద్రులే అగచాట్లపాలైతే
తప్పుతుందా మనిషికీ...తలరాత
తప్పుతుందా మనిషికీ ...

అవతార పురుషుడు ఆ రామచంద్రుడు
అడవులపాలు కాలేదా
అంతటా తానైన గోపాల కృష్ణుడు
అపనిందలను మోయలేదా
అంతటి దేవుళ్ళే అగచాట్ల పాలైతే
తప్పుతుందా మనిషికీ...తలరాత
తప్పుతుందా మనిషికీ...

రెండు కొత్త హిందీ పాటలు

నా మొబైల్ + ఇయర్ ఫోన్స్ నా చేతికి వచ్చి నాలుగు రోజులైంది. వచ్చిన రోజే ఆనందంగా వంటింట్లో స్పీకర్ లో ఎఫ్.ఎం పెట్టుకుని పని చేసుకుంటున్నాను. ఒక సరదా పాట వచ్చింది. చాలా నచ్చేసింది. ఏ సినిమాలోదో వెతుకుదాం అని పల్లవి నోట్ చేసి పెట్టుకున్నాను. కుదరనేలేదు. ఇవాళ బయట నుంచీ వస్తూ ఇయర్ ఫోన్స్లో మళ్ళీ ఎఫ్.ఎం పెట్టుకున్నాను. మరో పాట శేయా ఘోషాల్ గొంతులో.. అద్భుతంగా ఉందే అనిపించింది. వెంఠనే అది నోట్ చేసుకున్నాను. మధ్యాన్నం కాస్త ఖాళీ చిక్కాకా వెతకటమ్ మొదలెట్టా నెట్లో. ఆశ్చర్యంగా రెండూ ఒకే సినిమాలోని పాటలైయ్యాయి. "Action Replayy" లోవిట. ఇవిగో ఆ రెండు పాటలు..విని ఆనందించండి. లిరిక్స్ సరదా ఉన్నవాళ్ళు సాహిత్యాన్ని కూడా చదివి ఆస్వాదించండి.

song: O bekhabar
Film: Action Replayy
సింగెర్: Shreya Ghoshal
Music Director: Pritam
Lyricist: Irshad Kamil



Lyrics:
O bekhabar, o bekadar, betaabiyon ko na badah
Dekh le hai pyaar ka kaisa nasha mujhpe chadha
O bekhabar, o bekadar, betaabiyon ko na badah
Aa dekh le hai pyaar ka kaisa nasha mujhpe chadha
Kaisa nasha mujhpe chadha ..

O bekhabar, o bekadar, betaabiyon, bechainiyan hai jawan
Meri nazar dhoonde tujhe tu kahan
Haan tujhko main aankhon ka kaajal bana loon
O bekhabar, o bekadar, betaabiyon, bechainiyan hai jawan
Chaahungi main yuhin tujhe bepanha
Haan tujhko khushi sa labho pe saja loon
O bekhabar, o bekadar, betaabiyon ko na badah
Aa dekh le hai pyaar ka kaisa nasha mujhpe chadha
Kaisa nasha mujhpe chadha ..

Roop hoon teri dhoop hoon
Tu suraj hai mann ka mere
Ya ghani main hoon roshni
Ab chalte hoon dhalte hoon tujhko hi
Haan mere ik pehar, tu kahe thehar
Toh jaaon nagar se tere
Har ghadi mushkilon bari
Kyun lagti hai jo bhi badalti hai bin tere
Tu mile toh silsile, ho ho shuru jo hai khuda ki raza
Tere bina hai zindagi bemaza
Tu mil jaaye toh main jahan se chhupa loon
O bekhabar, o bekadar, betaabiyon, bechainiyan hai jawan
Meri nazar dhoonde tujhe tu kahan
Haan tujhko main aankhon ka kaajal bana loon
O bekhabar

O pyaar bhi yun kabhi kabhi
Kar deta pareshaaniyan
Har jagah wohi woh lagey
Woh aashiq anari jo dil de ke leta
Ya paas bhi ho woh door bhi
Yeh kyun ho woh batlaaye na
Dil darre minnate kare
Ab usko yeh bolo ke aaye toh jaaye na
Bewajah, agar ho pata, kya hai yahi dil ki khata ki saza
Khud mein hi main, hoti hoon kyun laapata
Main janu na iss dil ko kaise sambhalun
O bekhabar, o bekadar, betaabiyon, bechainiyan hai jawan
Meri nazar dhoonde tujhe tu kahan
Haan tujhko main aankhon ka kaajal bana loon
O bekhabar, o bekadar, betaabiyon ko na badah
Aa dekh le hai pyaar ka kaisa nasha mujhpe chadha
O bekhabar, o bekadar, betaabiyon ko na badah
Aa dekh le hai pyaar ka kaisa nasha mujhpe chadha
Kaisa nasha mujhpe chadha ..

**************************************
ఇదే నేను నాలుగు రోజుల క్రితం మొదట వున్న పాట. ఈ పాట సాహిత్యం భలే సరదాగా ఉంది.

2)song: jor ka jhatka
Written by: Irshad Kamil
Singers: Daler Mehndi, Richa Sharma
Music Director: Pritam



lyrics:
Zor ka jhatka haye zoron se laga, haan laga
Shaadi ban gayi umarqaid ki saza, haan saza
Yeh hai udaasi, jaan ki pyaasi
Shaadi se achcha tum le lo faansi
Laakhon dukhon ki hoti hai ye wajah, haan wajah
Zor ka jhatka haye zoron se laga, haan laga
Shaadi ban gayi umarqaid ki saza, haan saza

Jiski shaadi par jaana, usko itna samjhana
Na kar shaadi, yeh barbadi, phir na pacchtaana
Haan mauka hai pagle, shaadi se bachle
Samjha le dil ko yeh shaadi ko machle
Shaadi ke mandap se tu khud ko bhaga, haan baga
Zor ka jhatka haye zoron se laga, haan laga

Sabse pehle shaadi thi, yaaron jahan mein jisne ki
Usko dhoondho, pakdo peeto, galti usne ki
Woh tha saudai, banke kasai
Usne to sabki lutiya dubayi
Paani mile na maaro aisi jagah, haan jagah
Zor ka jhatka haye zoron se laga, haan laga
Shaadi ban gayi umarqaid ki saza, haan saza
Zor ka jhatka haye zoron se laga, haan laga

"iam a Britannia girl"

ఇందాకా ఒక సూపర్ బజార్లో(కొత్తింటికి దగ్గరలో ఒక సూపర్ బజార్ దొరికేసింది నాకు) Britannia వాళ్ళ కొత్త బ్రాండ్ ఒకటి కనిపించింది. అంటే అది నేను చూసినది ఇప్పుడే. "Britannia NutriChoice Ragi Cookies". ఇలాగే Oat Cookies కూడా వచ్చాయిట గానీ షాపులో రాగి బిస్కెట్లే ఉన్నాయి కాబట్టి అవే కొన్నాను. ఆత్రంగా ఇంటికి వచ్చి ఒకటి కొరికాను...ప్చ్...నచ్చలేదు. మొదటిసారిగా ఒక Britannia బిస్కెట్ నాకు నచ్చలేదు. మొదటిసారి..! అంటే ఇక్కడ కొంచెం ప్లాష్ బ్యాక్ చెప్పాలి.

"iam a complan girl" లాగ "iam a Britannia girl"(ఇప్పుడిక girl కాదు woman అనాలి కదా..!) ఇంకా చెప్పాలంటే "iam a biscuit lover". చాలా మంది ఆడపిల్లలకి చాక్లెట్స్, ముఖ్యంగా డైరీ మిల్క్ చాక్లెట్స్ గట్రా ఇష్టం ఉంటాయి. కానీ నాకు చిన్నప్పటి నుంచీ బిస్కెట్లు ఇష్టం. నేను డిగ్రీలోకి వచ్చినప్పటి నుంచీ నాకు సూపర్ బజార్ లో సరుకులు కొనే డ్యూటీ ఇవ్వబడింది. ఆ పని నాకు ఇవాల్టికీ ఎంతో ఇష్టమైన పని. అందువల్ల సూపర్ బజర్కు వెళ్ళినప్పుడల్లా కొత్త బ్రాండ్ బిస్కెట్లు ఏం వచ్చాయా అని చూస్తూ ఉండేదాన్ని. క్రీం బిస్కెట్లు పెద్దగా ఇష్టపడను కానీ మిగిలిన అన్ని రకాలూ ప్రయత్నించాను. అన్నింటినీ మించి నేను Britannia ఫ్యాన్ ని. "టింగ్ టింగ్ డి డింగ్...!!"(ఇది Britannia ఏడ్లోని మ్యూజిక్ అన్నమాట). నా చిన్నప్పుడు Britannia బిస్కెట్లు పన్నెండు రూపాయిలు ఉన్న పేక్ వచ్చేది. ఆ టేస్ట్ నాకు భలే ఇష్టం. ఎప్పుడూ అవే కొనుక్కునేదాన్ని. ఇదిగో ఇలా ఉండేవి అవి.





ఆ తరువాత ఫేవొరేట్ britannia good day. ఇలాచీgood day ఒక్కటి నచ్చేది కాదు నాకు. మిగిలిన రకాలన్నీ no one can eat just one అనుకుంటూ
సుభ్భరంగా లాగించేదాన్ని. కానీ కొన్నాళ్ళకు హెల్త్ కాన్షియస్ అయ్యాకా "ఆరోగ్యానికి మంచిది", "లో కొలెస్ట్రాల్" , "హై ఇన్ ఫైబర్" అని ఉన్న బిస్కెట్లన్నీ తినటం మొదలెట్టా.(తింటే మంచిదనిపించి). అన్ని రకాలూ ఎలా ఉంటాయో అని ట్రై చేస్తూ వచ్చాను. ప్రస్తుతం బ్రిటానియావాళ్ళు "న్యూట్రీ ఛాయిస్" పేరుతో ప్రవేశపెట్టిన అన్ని రకాల బ్రాండ్లూ ట్రై చేసా. "NutriChoice Cream Cracker", " NutriChoice Digestive ", "NutriChoice Nature Spice Cracker "మొదలైనవి. అయితే అన్నింటికన్నా నాకు నచ్చినవి "NutriChoice 5 Grain". వీటి ఇరవై రూపాయిల చిన్న పేక్ గానీ నలభై రూపాయిల పెద్ద పేక్ గానీ ఎప్పుడూ ఇంట్లో ఉంచుకుంటాను.




సరే ఇంతకీ మొదట్లో రాసిన Britannia Ragi Cookies దగ్గరకు వచ్చేస్తే అందులో ఆర్టిఫీషియల్ స్వీట్నర్ ఎక్కువ వాడారు. దానితో బిస్కెట్ టేస్ట్ కన్నా తీపి తేస్ట్ ఎక్కువ అయిపోయింది. పైగా ఖరీదు కూడా ఎక్కువే పెట్టారు. టేస్ట్ బాగుంటే 5 Grain బిస్కెట్స్ లాగ worthy అనుకోవచ్చు. కానీ నాకైతే నచ్చలే మరి. ఇక వీళ్ళ ఓట్స్ కుకీస్ కూడా కొని అవి ఎలాగున్నాయో చూడాలి మరి...ఎవరన్నా ఈపాటికి తిన్నవాళ్ళుంటే చెప్పినా సరే...!! ఈ పోస్ట్ రాస్తూంటే అ మధ్యన ఎప్పుడో వేణూ శ్రీకాంత్ గారు Britannia బిస్కెట్స్ గురించి రాసిన "టపా" గుర్తు వచ్చింది. ("టపా" మీద నొక్కితే ఆ పోస్ట్ చూడగలరు.)

స్వాతంత్ర్య గృహం

హమ్మయ్య....ఇంక ఇవాళ అత్తయ్యగారి గదిలో ఉన్న పెట్టెలు కూడా సర్దేస్తే బట్టలు సర్దటం అయినట్లే. ఇంకా అసలైన పెద్ద పెట్టెలు, కొన్ని చిన్నాపాటి పెట్టెలు ఉన్నాయి. పెద్ద పెట్టెల్లోవన్నీ కేసెట్లు, పుస్తకాలు. చిన్నవాటిల్లో ఉత్తరాలు, గ్రీటింగ్స్, కుక్కరీ బుక్స్ గట్రా..! అదంతా నా సామానే. అసలు ఆ మాటలు వస్తే, ఇంటి సామానులో సగానికి పైగా అంతా నా సామానే. వాటిలో మూడొంతులు చెత్త అనీ, ప్రపంచంలో ఎక్కువ చెత్త పోగేసేవాళ్లకు ఏదైనా అవార్డ్ ఇవ్వల్సి వస్తే అది మొదట నాకే వస్తుందని మావారి ప్రగాఢ నమ్మకం కూడా. నా పెళ్ళై వచ్చేసాకా వాళ్ళ ఇల్లు సగం ఖాళీ అయిపోయిందని మా అమ్మ సంతోషించింది. ఈ సామానంతా ఎక్కడ సర్దుకుంటుంది? అని మా అత్తగారు కంగారు పడ్డారు. తర్వాత ఊరు మారినప్పుడు సగం సామాను అటక మీద పెట్టేసి వెళ్ళాము. మళ్ళీ వచ్చినా క్రిందకు దింపేందుకు చోటు లేక అలానే ఉంచాము సామాను ఇన్నాళ్ళూ. పెళ్ళైన ఇన్నాళ్ళకు ఇప్పుడే వాటికి మోక్షం వచ్చింది. ముఖ్యంగా నా సామానుకి...:)

ఇంతకీ నా సామానుకి మోక్షం ఒక "స్వాతంత్ర్య గృహం"లోకి మారినందువల్ల వచ్చినది. ఇది "ఇండిపెండెంట్ హౌస్" కు నేను పెట్టిన ముద్దు పేరు. అపార్ట్మెంట్ కల్చర్ పెరిగిపోయాకా విడిగా ఉండే ఇంటి పోర్షన్స్ లోకి అద్దెకు వెళ్ళటం తగ్గిందనే చెప్పాలి. ముఖ్యంగా సిటీల్లో మరీను. అన్ని విధాలుగా సౌకర్యంగా ఉండే అపార్ట్మంట్ల వైపే అందరూ ఆకర్షితులౌతూంటారు. చిన్నప్పుడు విజయవాడలో ఉండగా ఇలా సెపరేట్ గా ఉన్న పోర్షన్స్ లోకి అద్దెకు వెళ్ళేవాళ్ళం. కాలేజీ సమయానికి క్వార్టర్స్లోకి మారిపోవటంతో, అందులోనూ అది గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ అవటంతో అది సొంత ఇంటి మాదిరిగానే ఉండేది. అయినా అప్పుడంతా అమ్మ చూసుకునేది కాబట్టి ఇల్లు మైన్టైన్ చేసే వివరాలు పెద్దగా తెలియవు. పెళ్ళి తరువాత అంతా అపార్ట్మెంట్లే. కాబట్టి గట్టిగా చెప్పాలంటే మొదటిసారిగా ఇప్పుడే ఒక ఇంటిదాన్నయ్యాను.

ఇప్పుడు ఈ ఇంటి మార్పువల్ల నేను తెలుసుకున్న కొన్ని విషయాలు సరదాగా చెబుదామని. అంటే చిన్నప్పుడు స్కుల్లో లాగ అపార్ట్మెంట్ కూ, ఇండిపెండెంట్ హౌస్ కు మధ్యన గల తేడాలూ, ఉపయోగాలూ, లాభాలూ నష్టాలూ వివరించబడతాయన్న మాట. అపార్ట్మెంట్ లలో అద్దె ఒక్కటే మనం ఇచ్చేది. మిగతావన్నీ మైన్టైనెన్స్ వాళ్ళు, వాచ్ మాన్ చూసుకుంటారు. గుమ్మం ముందర ఉండే కాసింత ప్లేసే మనది. ఆ పైన కారిడార్,మెట్లు అంతా వాచ్ మేన్ క్లీన్ చేస్తాడు. పండగలు పబ్బాలు వస్తే మనం బూజులు దులపక్కర్లేదు. రోజులో మంచినీళ్ళు ఎప్పుడు వచ్చినా వాచ్ మేన్ తెచ్చి లోపల పోస్తాడు. మనం లేకపోయినా మన రెండు బిందెలూ గుమ్మంలో పెటి వెళ్పోతాడు కాబట్టి, టేప్ ఎప్పుడు వస్తుందో కూడా మనకి తెలీదు. చెత్తను గుమ్మం బయట కవర్లో పెట్టేస్తే ఎప్పుడోఅప్పుడు చెత్తబ్బాయి వచ్చి తీసుకుపోతాడు. పేపరు,పాలు అన్నీ అందరికీ వేసేవాళ్ళే వచ్చి వేసిపోతారు. గ్రిల్ ఉంటుంది కాబట్టి బట్టలు రాత్రికి తియ్యకపోయినా నష్టం లేదు. రాత్రుళ్ళు క్రింద వాచ్మేన్ ఉంటాడు కాబట్టి సెక్యూరిటీకి ఢోకా లేదు. మైన్టైనెన్స్ కు ఫిక్స్ చేసిన మొత్తం అపార్ట్మెంట్ వాళ్ళకు ఇస్తే చాలు. అదీగాక మా అదృష్టం వల్ల ఇన్నాళ్ళు ఎక్కడకు మారినా అన్నీ కొత్త అపార్ట్మెంట్లు, పైన ఇళ్ళు అవటం వల్ల రిపేర్లూ, టేప్ లీకేజ్లూ గట్రా తెలియవు. హాయిగా దర్జాగా కొత్త ఇంటి అందాన్నీ ఆనందంగా అనుభవించేసాము.

"ఇంటి" కోసం మావారు తిరిగిన తిరుగుడు సంబంధాల వేటలో తిరిగిఉంటే ఈపాటికి నలుగురు అమ్మాయిలకు పెళ్ళిలైపోయి ఉండేవి అనిపించింది. మొత్తానికి ఒక ఇండిపెండెంట్ హౌస్ దొరికింది. చూడటానికి వెళ్ళినప్పుడు ఇంటి చూట్టూ పరుచుకున్న ఎండను చూసి, గుమ్మిడి వడియాలు రెండురోజుల్లో ఎండుతాయి, బట్టలు గంటలో ఆరతాయ్ మొదలైన శుభలక్షణాలు కనిపించి ఆ ఇంటికి మార్కులు వేసేసాను. ఓ కార్తీకమాసపు శుభముహుర్తాన ఇంట్లో చేరిపోయాం.ఇన్నాళ్ళకు గాలీ,వెలుతురు,ఆకాశం చూస్తున్నాం అని తెగ సంబర పడిపోయాను. చుట్టుతా మట్టి లేదు కాబట్టి దుమ్ము,ధూళి ఉండదు. నీళ్ళు, ఓపిక ఉండాలే కానీ కావాల్సినన్ని మొక్కలు కుండిల్లో పెంచేసుకోవచ్చు.. అనేసుకున్నా. ఓపిక లేకపోతే ఇంటివాళ్ళు వదిలేసిన పెద్ద పెద్ద సిమెంట్ కుండీలు మొక్కలు పదో పన్నేండో ఉండనే ఉన్నాయి. అయినా ఇంట్లో చేరిన రోజే బయట వచ్చిన సైకిలు మొక్కలబ్బాయి దగ్గర రెండు మొక్కలు కొనేసాను. నెలకోసారి వస్తాడుట. నా మొక్కల పిచ్చి ఇన్నాళ్ళకు చిగురులు తొడిగబొతోందని సరదాపడిపోయి వచ్చినప్పుడల్లా కనబడమని అతనికి చెప్పేసా.

ఇక దిగాకా నెమ్మదిగా ఓ వారానికి చాలా సంగతులు అవగాహనలోకి వచ్చాయి. ఇది "స్వాతంత్ర్య గృహం". అన్నింటికీ మనదే బాధ్యత. పైన పోర్షన్లో మరొకళ్ళు ఉన్నా క్రింద ఇంటివాళ్ళకు ఉన్నంత బాధ్యత వాళ్లకు ఉండదు. పొద్దున్నే వీధి గుమ్మంలో ముగ్గు పెట్టుకోవటం దగ్గర నుంచీ, రాత్రి గేటు వేసేదాకా పూర్తి స్థాయిలో శ్రధ్ధ వహించాలి. ఆరిన బట్టలు రేపు తీయచ్చులే అని బధ్ధకించకూడదు. ఎవడైనా గోడ దాటి వచ్చి ఎత్తుకెళ్లగలడు. ఇక కిటికీలన్నీ ముఖ్యంగా వంటింటి కిటికీ రాత్రిళ్ళు, ఇంట్లో లేనప్పుడూ జాగ్రత్తగా మూసేస్తూ ఉండాలి. ఎదురింటి గోడ మీద కనిపించిన పిల్లి ఇటుగా వచ్చే ప్రమాదం కనబడింది. మా ఇంటి వెనుక ఉన్న ఖాళీ ప్రదేశంలో చుట్టుతా ఉన్న అందరూ చెత్త పోసేస్తున్నారు. నేను సైతం అలా చెయ్యలేను కాబట్టి, అర్జెంట్గా వలపన్ని నాలుగురోజుల్లో ఆ వీధిలో చెత్త పట్టుకెళ్ళే అబ్బాయిని పట్టుకుని సిక్సర్ కొట్టినంత ఆనందపడిపోయాను. రాత్రి బయట పెట్టిన చెత్త కవరు పొద్దున్నే చిందరవందరవగానే అర్ధమైంది బయట పెట్టకూడదని(మూత ఉన్న డస్ట్బిన్ బయట పెడదామంటే అవి ఎలకలు కావు పందికొక్కులు ట). ఇక రోజూ పొద్దున్నే ఠంచనుగా ఐదున్నర ఆరు మధ్యలో వచ్చే చెత్తబ్బాయే నాకు "అలారం" అయ్యాడు. ఇక మిగిలిన దైనందిన సౌకర్యాలన్నీ కుదిరాయి. పాలు మాత్రం పక్క సందులోనే ఉండటంతో ఎవరో ఒకరం వెళ్ళి తెచ్చుకుంటున్నాము.

కాస్త పాత ఇల్లు కావటంతో బాత్రూమ్స్ లోపలే ఉన్నా వాటికి కాసిని పగుళ్ళు ఉండటంతో సన్నటి ఎర్రటి వానపాము టైప్ జీవులు, బొద్దింకలూ నన్నూ, పాపనూ భయ పెట్టాయి. ఇక పగలు పూట కూడా పాపకు బాత్ రూమ్ లోకి సాయానికి వెళ్లవలసివస్తోంది. అవి కాక వంటింట్లో ఎర్ర చీమలు, గదుల్లో అక్కడక్కడ బల్లులు, బయట మొక్కల కుండీల దగ్గర జెర్రిలు లాంటి చిన్నపాటి క్రీచర్స్ అన్నీ మేమూ మీతో నివసిస్తాము ఇక్కడ అని "హలో" చెప్పాయి. హిట్, లక్ష్మణ్ రేఖా, చీమల మందు గట్రా ఉన్నా ఎంతైనా జాగ్రత్తగా ఉండవలసిందే అని నిర్ణయించటం జరిగింది. ఇంట్లో వచ్చేవన్నీ మంచినేళ్ళేట ఉప్పు నీళ్ళ బాధ తగ్గింది. జుట్టు కాస్తైనా నిలిస్తుంది అన్న ఆనందం ఎక్కువ నిలవలేదు. మున్సిపల్ టాప్ టైమింగ్స్ ఇచ్చేవాడిష్టం. పొద్దున్నే గనుక నీళ్ళు రాకపోతే, ఎంత రెండు బిందెలే అయినా సంపులోకి దిగి పట్టడానికి అయ్యగారి సాయం కూడా ఉండదు అని అనుభవమైపోయింది. ఈ కొత్తల్లోనే రెండు రోజులు అయ్యగారి ఆఫీసుటూర్. ఇక చిన్నపాటి శబ్దాలకు కూడా ఉలిక్కిపడి లేవటం. పక్కనే హనుమాన్ చాలీసా,దండకం, స్వామి వీభూతి అన్నీ పెట్టుకుని కూడా బెదిరిపోవటం...ఇంత పిరికిదానివేమిటీ అని వెక్కిరింతలు కూడా అయ్యాయి.

ఇంటి సర్దుడు వల్ల మూడు దఫాలుగా సాగిన ఈ పోస్ట్ ఇప్పటికి ముగింపుకి వచ్చింది. రాస్తూంటే ముక్కు పుటాలు పనిచేసి పరిగెత్తుకు వెళ్ళటం వల్ల పొయ్యి మీద కూర మాడిపోయి ఇక ఈ టపాను ముగించాల్సిన సమయం వచ్చిందని తెలియజేసింది.

ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతే ఇల్లు మారటం మీద ఓ పుస్తకమే రాసేయచ్చేమో. మొత్తమ్మీద తేలినదేమనగా సెపరేట్ ఇల్లైనా, అపార్ట్మెంట్ అయినా లభాలు, నష్టాలూ రెంటికీ ఉన్నాయి. ఇల్లు బాగున్నప్పుడు కొద్దిపాటి ఇబ్బందులు తప్పవు కాబట్టి సర్దుకుపోవాలి మరి. ఏదేమైనా కొత్త కొత్త అనుభవాలతో ఈ "స్వాతంత్ర్య గృహం" నాకొక విచిత్రమైన అనుభూతిని మాత్రం ఇస్తోంది.

చంద్రుడికవతల వైపు ...

ఎప్పుడైనా మా అన్నయ్య నాలుగైదు రోజులు ఫోన్ చెయ్యకపోతే నాన్న అడిగేవారు ఎక్కడున్నావురా ఫోనే లేదు? అని. అప్పుడు వాడు చెప్పేవాడు "నేను చంద్రుడికవతలవైపు ఉన్నాను..అక్కడ network ఉండదు.." అని. అలా నేనిప్పుడు చంద్రుడికవతలవైపు...ఉన్నా!!

ఫోన్ లేదు,నెట్ లేదు,కేబుల్ లేదు,మొబైల్ కూడా లేదు. పొద్దున్నే న్యూస్ పేపర్ కూడా లేదు. ప్రపంచంతో సంబంధమే లేదు. ఏడెనిమిదేళ్ల క్రితం మేము బొంబాయిలో ఉన్నప్పుడు అలా ఉండేది.మళ్ళీ ఇన్నాళ్ళకి ఇలా..ఇది కూడా బాగుంది. టివీ చానల్స్ గోల వినక్కర్లేదు.phonecalls కు సమాధానం చెప్పక్కర్లేదు. నెట్ లేదు కాబట్టి బ్లాగుల్లో ఏమౌతోందో ఇవాళ బ్లాగులు చూడలేదు అని బెంగ పడక్కర్లేదు. ఇవాళింకా టపా రాయలేదు అని కంగారు పడక్కర్లేదు..టపాలకి వ్యాఖ్యలు రాలేదని బాధపడక్కర్లేదు..!

ఆహా ఇలానే ఇంకొన్నాళ్ళు ఉందాం అనిపిస్తోంది. అందుకే అన్ని కనక్షన్లూ పెట్టించమని తనని తొందరపెట్టట్లేదు. ఒకోసారి ఇలా చంద్రుడికి అవతల వైపు కూడా ఉండిపోతే ఎంత బాగుంటుందీ... అనిపిస్తోంది. పక్క సందులో నెట్ సెంటర్ ఉంది.పాప స్కూల్కు వెళ్ళాకా వెళ్ళి చూసుకో అన్నారు నిన్న తను. కూరలకు వెళ్తూంటే మనసు పీకి కాళ్ళు ఇలా ఇటువైపు మళ్ళాయి. బ్లాగు తెరవగానే అమ్మో ఎన్నిరోజులైందో టపా రాసి అని చేతులు దురద పెట్టాయి...ఇదిగో ఇలా ఈ టపా తయారౌతోంది..

ఇంకొద్దిరోజులు ఇలా చంద్రుడికి అవతలవైపే ఉన్నాకా ఈ కొత్త జీవితపు విశేషాలతో మళ్ళీ కలుస్తానూ...

కొసమెరుపు : నాన్న స్వరం + పైంటింగ్స్

నాన్నగారి వాయిస్ వినిపించమని కొందరు బ్లాగ్మిత్రులు అడిగినందువల్ల కథ అయిపోయినా, ఈ చిన్న కొసమెరుపు దానికి జోడిస్తున్నాను.
నాన్న చేసిన "29minutes in 4th dimension" అనే కార్యక్రమంలో నాన్న చదివిన కొన్ని కవితలు ఇక్కడ పెడుతున్నాను. ఈ కవితలు నాన్నగారి రేడియోమిత్రులు శ్రీ ఇంద్రగంటి శ్రీకాంతశర్మగారి "నిశ్శబ్దం గమ్యం" అనే కవితా సంపుటిలోనివి.

మౌనం ఖరీదైనది..  

2)మెలికలు తిరిగిన ..  

3)కుప్పించి ఎగసి ..


***  
నాలుగైదు వాయిద్యాలు వాయించటం, మిమిక్రీ చేయటం, ఫొటోగ్రఫీ, ఏడ్స్ కు రాయటం-వాయిస్ ఇవ్వటం, కవితలు రాయటం, బొమ్మలతో జోక్స్ రాయటం, పైంటింగ్స్ వేయటం మొదలైన హాబీ లన్నింటిలో నాన్న ఎక్కువగా చేసినది పైంటింగ్స్ వేయటమే. చాలావరకూ ఎందరికో బహుమతులుగా ఇవ్వటానికి మాత్రమే వేసారు ఆయన. ఇంట్లో మిగిలిన అతికొద్ది నాన్న పైంటింగ్స్ కూడా ఇక్కడ పెడుతున్నాను.











నాన్న గీసిన ఈ రేఖాచిత్రం ఒక పత్రికలో ప్రచురితమైనప్పుడు ఒక అభిమాని ఆ బొమ్మను ఇలా వెల్డింగ్ చేయించి తీసుకువచ్చి ప్రెజెంట్ చేసారు. (మా చిన్నప్పుడు నాన్న వేసిన బొమ్మలు, బొమ్మలతో రాసిన జోక్స్ కొన్ని పత్రికలలో ప్రచురితమయ్యేవి.)

నాన్న బయటకు వెళ్ళినా, ఆఫీసుకు వెళ్ళినా భుజానికి ఎప్పుడూ ఒక బేగ్ ఉండేది. అందులో ఒక స్కెచ్ బుక్స్ ఉంటూ ఉండేవి. ఎక్కడైనా మంచి సీనరీ or మంచి కన్స్ట్రక్షన్ కనబడితే ఒక రఫ్ స్కెచ్ గీసేసుకునేవారు. సరదగా Doodling కూడా చేస్తూండేవారు. వాటిని మళ్ళీ వేయటానికి నేనూ, తమ్ముడూ ప్రయత్నాలు చేస్తూ ఉండేవాళ్ళం. ఆ స్కెచ్ బుక్స్లోని కొన్ని బొమ్మలు..

======================================

Small Note:

మౌనంగా ఆగిపోవటం "తృష్ణ" కు రాని పని...:)

There won't be any posts in this blog for some days..!

till then..Keep smiling...bye bye :)