సత్సంగత్వే నిస్సంగత్వం
నిస్సంగత్వే నిర్మోహత్వమ్ |
నిర్మోహత్వే నిశ్చలతత్త్వం
నిశ్చలతత్వే జీవన్ముక్తిః ||

Tuesday, February 28, 2012

'Love ఫెయిల్యూర్' బావుంది





ఆనందం... నిన్నంతా..! డబ్బింగ్ సినిమాల హవా ఎక్కువగా ఉన్న సమయంలో, మొత్తానికి ఒక స్ట్రైట్ తెలుగు సినిమా, "తారలు" కాని నటులతో, కొత్తదనంతో ముందుకొచ్చిందని. వచ్చి ఆకట్టుకుందని.

కొత్త దర్శకుడైన "బాలాజీ మోహన్" మొదటి ప్రయత్నంతోనే విజయాన్ని సాధించాడు. " Kadhalil Sodhapuvadhu Eppadi”  పేరుతో అతను తీసిన ఒక తమిళ లఘు చిత్రం చూసి, ఇదే సినిమాని తెలుగు,తమిళ భాషల్లో వెండితెరపైకి ఎక్కించమని సిధ్ధార్ధ ప్రోత్సాహించటంతో ఈ సినిమా తయారయిందని ఎక్కడో చదివాను. మొదటి భాగం చూస్తూంటే ఈ సినిమా లక్ష్యం "విద్యార్ధులు" మాత్రమేనేమో. ఈమధ్యన వస్తున్న అన్ని సినిమాల్లాగా ఈ సినిమా రెండవభాగం కూడా బోర్ కొడుతుందేమో అని భయపడ్డాను. కానీ మామూలుగా అనిపించిన మొదటి భాగం కన్నా, విరామం తర్వాత సినిమా అప్పుడే అయిపోయిందా అనుకునేంత ఆసక్తికరంగా, ఉత్సాహవంతంగా గడిచిపోయింది. నాకు బాగా నచ్చినది ఈ రెండవ భాగమే.

ఇద్దరు కాలేజీ విద్యార్ధులు, వారి మధ్యన ప్రేమ. చాలా మాములు పాత కథాంశం. కానీ ఇద్దరి ప్రేమికులు విడిపోవటం దగ్గర నుంచీ మొదలై, మళ్ళీ చివరికి వారు కలిసేదాకా ఏo జరిగింది అన్నది వైవిధ్యంగా చిత్రికరించాడు దర్శకుడు. కథనంలో కొత్తదనం ఆకట్టుకుంది. విద్యార్ధి దశలో వారిలో ఉండే అపోహలు, కలలు, వెర్రి వ్యామోహాలు, స్నేహితుల తప్పుడు సలహాలు, పర్యవసానాలు, అపార్ధాలు మొదలైనవన్నీ చాలా చక్కగా చూపించారు సినిమాలో. అన్ని సినిమాల్లో ఒకే రకమైన హాస్యాన్ని, హాస్యనటుల్నీ చూసీ చూసీ విసుగెత్తిన నాకు కామెడి ట్రాక్ విడిగా పెట్టకుండా కథలోనే అంతర్లీనంగా హాస్యం చొప్పించటం నచ్చింది.



నటినటులందరూ బాగా చేసారు. సిద్ధార్థ నటనకు వంక పెట్టలేం కానీ అతని మొహంలో మునుపటి తాజాదనం లేదు. కృష్ణ అయినా, శోభన్ బాబు అయినా మరెవరయినా వయసుపెరిగి, శారీరకమార్పులు వచ్చినా మన మునుపటి హీరోల మొహాలు చాలా ఆకర్షణీయంగా ఉండేవి. ఇప్పటి హీరోలయినా, హీరోయిన్లయినా పది సినిమాలు అవ్వగానే మొహాల్లో మార్పు కొట్టొచ్చినట్లు కనబడుతోంది. ఇది ఎందువల్లో తెలీదు కానీ ఈ ముఖం లోని మార్పు వారి నటనను కప్పేస్తుంది. కేరళ సుందరి "అమలాపాల్" మాత్రం చక్కని నటనతో ఆకట్టుకుంది. చూడటానికి బాలీవుడ్ నటి "Deepika Padukone" చెల్లెలేమో అనేలా ఉంది. ముఖ్యంగా కళ్ళు ఆకర్షణీయంగా ఉన్నాయి. అమాయకమైన మొహం అదనపు ఆకర్షణ. ముందు ముందు ఎలా ఉంటుందో కానీ ప్రస్తుతానికి వృధ్ధిలోకి వచ్చేలాగే కనబడింది. మధ్యతరగతి అమ్మాయిగా చూపించటానికి అతిగా అలంకరణలు లేకుండా, మొత్తం సినిమాలో జుట్టు కూడా విరబొయ్యకుండా "జడ"తోనే చూపించటం నాకు బాగా నచ్చింది. అది కూడా నాకు బాగా ఇష్టమైన ఫ్రెంచ్ ప్లేట్ తో !



హీరోయిన్ తల్లిగా టివీ ఆర్టిస్ట్ సురేఖ బాగా నటించినా, ఇంత చిన్న వయసులో తల్లి పాత్రలు పోషించాల్సిన అవసరమేమిటీ అనిపించింది. ఒక పాత్రలో ఫిక్స్ ఐతే ఇక అదే మూసలో పడేస్తారు కదా వెండితెర మీద. అందుకని. సురేష్ ను కూడా తండ్రి పాత్రలో నేను చూట్టం ఇదే మొదటిసారి. (ఇంతకు ముందు ఎక్కడైనా వేసాడేమో తెలీదు మరి) సన్నగా, ఆకర్షణీయంగా ఉండే అతడిలో వయసు తెచ్చిన మార్పులు చూడాటానికి కాస్త ఇబ్బందే అయ్యింది. ఎల్లకాలం మనుషులు ఒకేలా ఉండరు కదా..! కానీ హీరోయిన్ తల్లిదండ్రులుగా వీరిద్దరి మధ్య నడిచే కథను చాలా విలక్షణంగా చూపెట్టారు. ఒక సందర్భంలో సురేష్ కూతురుతో చెప్పే "ఫర్ ఈచ్ అదర్ అని ఉండరు. నచ్చిన మనిషికి అనుగుణంగా మనం మారటం, మనకు అనుకూలంగా వాళ్లు మారటం... ఇలా ఒకరికోసం ఒకరు మారటమే మేడ్ ఫర్ ఈచ్ అదర్ " అని చెప్తాడు.( సరిగ్గా ఇవే మాటలు కాదు కానీ ఇదే అర్ధం). ఈ డైలాగ్ ఈ సినిమా ఇచ్చే మెసేజ్ అనిపించింది. ఇలాంటిదే "మిస్టర్ ఫర్ఫెక్ట్"  సినిమాలో కూడా ఒక డైలాగ్ ఉంది "ప్రేమంటే ఇద్దరు కలిసి కూర్చుని మంచి కాఫీ తాగటం కాదు... ఇద్దరు కలిసి ఒక మంచి కాఫీ తయారు చేసుకోవటం" అని.

సిధ్ధార్థ తల్లిదండ్రులు, వారి పాత్రల్ని చిత్రించిన విధానం బాగున్నాయి. తల్లిదండ్రుల మధ్యన ప్రేమాభిమానాలు, ద్వేషాలు-కొట్లాటలు పిల్లల వ్యక్తిత్వాలను ఎలా ప్రభావితం చేస్తాయి? అన్నది హీరో హీరోయిన్ పాత్రల ద్వారా చూపించారు. తల్లిదండ్రులు విడిపోవాలనుకున్నా, కలవాలనుకున్నా పిల్లల భావాలను కూడా దృష్టిలో ఉంచుకోవాలి అని చెప్పిన తీరు బావుంది. తల్లి తమ విడాకుల ప్రసక్తి తెచ్చినప్పుడు పార్వతి(హీరోయిన్) చెప్పిన డైలగులు అందుకు నిదర్శనం. హీరో ఫ్రెండ్స్ తో పాటూ యానాం వెళ్లినప్పుడు, అక్కడ ఓ స్నేహితుడు పెళ్లాడబోయే అమ్మాయి పాత్ర బాగుంది. సొంతమో కాదో కానీ ఆ అమ్మాయి వాయిస్ భలే ఉంది.

తమన్ సంగీతం బానే ఉంది. తెలుగు కన్నా తమిళ్ పాటలు బాగున్నాయని హాల్లో కురాళ్ళు అనుకుంటున్నారు. సినిమాలో హీరో సిధ్ధార్థ రెండు పాటలు కూడా పాడాడు. నాకు మాత్రం కార్తీక్ పాడిన "ఇంతెజారే..." పాట చాలా నచ్చేసింది. కార్తీక్ తన పాటతో మళ్ళీ మాయ చేసేసాడు !! శ్రీమణి రాసిన సాహిత్యం కూడా బావుంది.




వాల్ పోస్టర్ మీద డల్ గా కూర్చున్న సిధ్ధార్ధ ను చూసి, ఏడుపు సినిమానేమో అనుకున్నా. ఈ సినిమాకి "Love ఫెయిల్యూర్ - ఇది tragedy కాదు" అని టాగ్ లైన్ పెట్టల్సిందేమో...:)) మొత్తం మీద ఒక బరువైన కథాంశాన్ని తేలికైన పధ్ధతిలో, సంతోషకరమైన ముగింపుతో నడిపించిన తీరు ప్రశంసనీయం. కొత్త దర్శకుడికే ఈ సక్సెస్ క్రెడిట్ దక్కుతుంది.