కమిడియన్స్ ను హీరోలుగా పెట్టి తీసిన చాలా సినిమాలు ఉన్నాయి. వాటిల్లో నాకు తరచూ గుర్తు వచ్చేది "main,meri patni aur woh". నాకు నచ్చే కొందరు హాస్యనటుల్లో "రాజ్ పాల్ యాదవ్" ఒకరు. చాలా విలక్షణమైన నటుడు. హాస్యాని కానీ, దు:ఖాన్ని కానీ సమంగా అభినయించగల సమర్ధత ఉన్న నటుడు. డైరెక్టర్ చందన్ అరోరా తన స్నేహితుడు రాజ్ పాల్ యాదవ్ తో "Mein madhuri dixit banna chahti hoon"(2003) తీసిన తరువాత మళ్ళీ అతనినే హిరోగా పెట్టి తీసిన సినిమా "main,meri patni aur woh"(2005). పెద్దగా పబ్లిసిటీ లేకుండా రిలీజ్ అవ్వడం ములానో ఏమో ఈ సినిమా బాక్సాఫీసు వద్ద కలక్షన్లను తేలేకపోయింది. కానీ హాస్యం, భావోద్వేగాల మేలు కలయికైన ఈ సినిమా నా మనసుకు ఎంత హత్తుకుపొయిందంటే, సుమారు నాలుగేళ్ళ క్రితం టి.విలో చూసిన ఈ చిత్ర సన్నివేశాలు నాకింకా గుర్తున్నాయి.
మిథిలేష్ లక్నో యూనివర్సిటీ లో లైబ్రేరియన్. పెళ్ళి చేసుకునే ఉద్దేశం లేని వాడు. తల్లి,మేనమామ ల బలవంతం మీద ఒక పెళ్ళి చూపులకి వెళ్తాడు. పిల్ల నచ్చలేదని చెప్పాలనుకున్న అతడు వీణను మొదటి చూపులోనే ప్రేమించేస్తాడు. మాటల్లో వారిద్దరి సాహిత్యపు అభిరుచులు కలిసినట్లు గమనించి ఆనందపడిపోతాడు. కానీ, తాను ఆశించిన సభ్యత, సంస్కారం, అందం, ఉన్నత విద్య లతో పాటూ తన కన్నా రెండంగుళాలు పొడుగున్న వీణకి తను తగనేమో అని అభిప్రాయపడతాడు. అనుకోని విధంగా అమ్మాయి ఇష్టపడుతోంది అని తెలిసి పెళ్ళికి ఒప్పేసుకుంటాడు.
ఎంతో అన్యోన్యంగా సంసారం మొదలుపెడతారు వారిద్దరూ. వీణ అతడిని ఎంతగానో ప్రేమిస్తుంది. కానీ రోజులు గడిచేకొద్దీ మిథిలేష్ లో అతడి తాను పొట్టి అని, అందంలో భార్యకు సరిపడననే న్యూనతా భావం ఎక్కువైపోతుంది. పాలవాడు, కూరలబండి వాడు, రిక్షావాడు మొదలుకుని తన స్నేహితుడు సలిమ్ ఇంటికి వచ్చినా అనుమానపడటం మొదలెడతాడు. భార్యతో అతనికి రాఖీ కట్టించి ఊపిరి పీల్చుకోవాలని తహతహలాడిపోతాడు. ఇలాటి సమయంలో ఆకాష్ వారి పొరుగింట్లోకి, జీవితంలోకి ప్రవేశిస్తాడు.
ఆకాష్- వీణలు కాలేజీ స్నేహితులు. సమఉజ్జీలు. ఇద్దరూ కబుర్లలో పడితే లోకాన్ని మర్చిపొయేంత సన్నిహిత మిత్రులు. వారిద్దరి మధ్య తనొక పానకంలో పుడకలాగ ఫీలవటం మొదలుపెడతాడు. కొన్నాళ్ళకి వారిద్దరి స్వచ్చమైన స్నేహాన్ని అనుమానించి తనలో తానే కుమిలిపోతాడు. భర్తను ఎంతగానో ప్రేమించిన వీణ అది తెలిసి అతడిని వదిలి వెళ్ళిపోతుంది. అపార్ధాలు ఎలా తొలగుతాయి, తిరిగి వారిద్దరూ ఎలా కలుస్తారు అన్నది క్లైమాక్స్. సినిమా రెండవ భాగంలో కధనం కొంత స్లో అయినట్లు కనిపిస్తుంది. కొద్దిపాటి లోపాలున్నా, మొత్తం మీద నాకయితే సినిమా బాగా నచ్చింది.ప్రేమతో పాటూ భార్యా భర్తల మధ్య ఉండాల్సింది ఒకరిపై ఒకరికి "నమ్మకం" అన్న సూత్రాన్ని మరోసారి నిరూపిస్తుంది ఈ సినిమా.
పెళ్ళి చూపుల సన్నివేశం,అక్కడ వారిద్దరి డైలాగ్స్, తరువాత ఆకాష్ వీణలు కలిసినప్పుడు వాళ్ళిద్దరి జ్ఞాపకాల కబుర్లూ, సినిమా చివరలో రాజ్పాల్ యాదవ్ అద్భుతమైన నటన, వీణకు అతనికీ మధ్యన జరిగే సంభాషణా ఇవన్నీ చిత్రంలో నాకు బాగా నచ్చిన సన్నివేశాలు.మిథిలేష్ భార్య గా నటించిన రితుపర్ణ సేన్ గుప్తా కుడా చాలా బాగా నటించింది.ఈ చిత్రానికి సంగీతం, సాహిత్యం రెండిటినీ సంజయ్ జైపుర్ వాలే అందించారు.ఈ సినిమాలో మోహిత్ చౌహాన్ పాడిన ఒక పాట నాకు ఇష్టమైన పాటలలో ఒకటి. వారం రోజులనుంచీ ఈ పాట గుర్తుకొచ్చి, ఈ సినిమా గురించి రాయాలని...ఇవాల్టికి అయ్యింది..
---------------
అది ఓపెన్ అవ్వకపొతే Url
http://www.youtube.com/watch?v=VwPrqspu6IE
పాట:
गुंचा कोई मेरॆ नाम कर दिया(२)
साकी ने फिर सॆ मेरा जाम भर दिया(२)
गुंचा कोई ...
तुम जैसा कोई नही इस जहान मे(२)
सुभा को तेरी जुल्फ नॆ शाम कर दिया(२)
साकी ने फिर सॆ मेरा जाम भर दिया(२)
गुंचा कोई ...
मेह्फिल मेइ बार बार इधर दॆखा किया(२)
आखॊ के जंजीरॊ कॊ मेरॆ नाम कर दिया(२)
साकी ने फिर सॆ मेरा जाम भर दिया(२)
गुंचा कोइ...
हॊश बॆखबर सॆ हुऎ उन्कॆ बगैर(२)
वो जॊ हुम् से केह् ना सकॆ दिल नॆ केह दिया(२)
साकी ने फिर सॆ मेरा जाम भर दिया(२)
गुंचा कोइ...
गुंचा कोई मेरॆ नाम कर दिया(२)
साकी ने फिर सॆ मेरा जाम भर दिया(२)
गुंचा कोई ...
(హిందీ తెలియనివాళ్ళకి--"गुंचा" అంటే మొగ్గ అని ఉర్దూ అర్ధం. లిటిరల్ గా ఒక పువ్వు తాలుకు మొగ్గ అని కాదు కానీ విరిసేది, అందమైనది అని అర్ధం వస్తుంది. ఒక కొల్లొక్వియల్ పదం ఇది.)
--------------------
(movie చూసి నాలుగేళ్ల పైన అవటం వల్ల ఈ సినిమా సంబంధిత విషయాలు నేను ఏమైనా మర్చిపోయి ఉండచ్చు.)
