"కాస్త హెల్ప్ చెయచ్చు కదా... కనీసం వాటర్ బాటిల్స్ లో నీళ్ళు పట్టడం, కంచాలు, మంచినీళ్ళు పెట్టడంలాంటి చిన్నచిన్న పనులు చేయచ్చు కదా"
"అబ్బా..బోర్ అమ్మా.."
***
"నేను ముగ్గు పెడతా.. నువ్వు పెట్టకు "
"ఆ వంకరటింకర గీతలు బాగోట్లేదు..వద్దే.."
"ఆ...ముగ్గు పెడతా.. ఏదీ వద్దంటావ్..నువ్వింతే ఎప్పుడూ"
***
"ఈ రెండు ముద్దలు ఎక్కువయ్యాయా..? అన్నం పాడేస్తే పాపం!"
"ఇంక ఒక్క స్పూన్ కూడా నేను తినలేను. నాకు చాలు. వద్దంటే వద్దు"
***
"పాలు బలం..తాగాలి.."
"నాకు వద్దు.. వద్దంటే అంతే!"
***
"ఇవాళ్టికి పప్పు వండాను తినెయ్యవే.."
"నాకీ పప్పు వద్దు...! నాన్న ఊరెళ్తే కూర వండవామ్మా? నాన్న ఊరెళ్తే మనం అన్నం తినడం మానేయ్యాలా? "
***
"ఇవాళ ఆ కూర వండు.. పైన కొత్తిమీర చల్లు..కాడలు వెయ్యకు"
"అట్టు మీద ఉల్లిపాయలు వద్దు..."
"వద్దు..వెళ్ళిపో వంటింట్లోంచి.."
" ఊ.. నేను చెక్కు తీస్తా... లేకపోతే ఆ పొటాటో తరుగుతా... ఊ..."
"చెయ్యి కోసుకుంటావ్...వెళ్పో.."
"ఊ... ఎప్పుడూ వద్దంటావ్..."
***
"నేను చపాతీ వత్తుతా..."
"వద్దు.."
"పోనీ కాలుస్తా.."
"వద్దు!! పెద్దయితే ఎలానూ తప్పదు..ఇప్పట్నుంచీ ఎందుకే తాపత్రయం తల్లీ..."
***
"నాన్నా.. అమ్మెప్పుడూ నన్ను తిడుతుంది.."
"ఇప్పుడు నిన్ను తిట్టకపోతే.. రేపు నువ్వు పెద్దయ్యాకా నిన్నెవరూ ఏం అనరు.. నన్నందరూ తిడతారు.. మీ అమ్మ ఇలానే పెంచిందా... ఏం నేర్పలేదా అని"
***
"ఇంతదాకా నీక్కావాల్సింది చూశావు కదా.. రిమోట్ నాకు ఇవ్వు.."
"ఊహూ.. ఇంకొంచెం ఉంది ఉండమ్మా.."
"కొంచెం కొంచెం అని అరగంట నుంచీ నువ్వే చూస్తున్నావు.."
***
"నా సబ్బు నాకు కావాలి.. మీరు వేరేది వాడుకోండి.."
"...."
***
"నువ్వు కొత్త చెప్పులు కొనుక్కున్నావ్.. మరి నాకో.."
"ప్రతీదానికీ నాతో పోటీ ఏమిటే ఇప్పట్నుంచీ..."
"నాకవన్నీ తెలీదు.. నువ్వు ఏది కొనుక్కుంటే అది నాక్కూడా కొనాలంతే"
***
"అబ్బా.. గోల.. సౌండ్ తగ్గించు.."
"తగ్గించాను కదమ్మా... ఇంతకంటే తగ్గిస్తే బావుండదు"
***
"నీకేం తెలీదు ఉండమ్మా... అలా కాదు.. ఇలా చెయ్య్..."
***
ఇలా ఎన్నని రాయను? ప్రతి మాటా, అక్షరం అక్షరం...
టేప్ వెనక్కి రెవైండ్ చేసి వింటునట్లు ఉంది..
ఇప్పుడే ఏమైంది... ఫ్రెంట్ లైస్ క్రోకోడైల్ ఫెస్టివల్ అనిపిస్తూ ఉంటుంది.. :)
నే కూడా ఇలానే అమ్మని ఎంతగా విసిగించి ఉంటానో కదా అనిపిస్తూ ఉంటుంది... నాకేనా.. అందరు అమ్మాలకూ ఇలానే అనిపిస్తుందా??
***
ఏమైనా.. అమ్మతనంలోని కమ్మదనాన్ని ఏ సిరులందివ్వగలవూ...
ఇదొక తియ్యని వరం కదూ..
