సత్సంగత్వే నిస్సంగత్వం
నిస్సంగత్వే నిర్మోహత్వమ్ |
నిర్మోహత్వే నిశ్చలతత్త్వం
నిశ్చలతత్వే జీవన్ముక్తిః ||

Monday, April 30, 2012

ఏం పెళ్ళిళ్ళో...!!


ఈ ఏడు బొత్తిగా పెళ్ళిళ్ళకే వెళ్ళకపోవటానికి నేనేమీ గ్రహాంతరవాసిని కాదు కానీ మా ఇరుపక్షాల కజిన్స్ అందరి పెళ్ళిళ్ళూ అయిపోయి వాళ్లంతా పిల్లల్ని ఎత్తే స్టేజ్ కి వచ్చేయటంతో ఈ సీజన్లో బొత్తిగా పెళ్ళిపిలుపులే లేకుండా పోయాయి. ఈ ఏడు అసలు ఏ పెళ్ళికీ వెళ్లలేదు అని మేమిద్దరమూ చింతింస్తూ ఉండగా ఒక్కసారిగా ఇదేనెలలో ఐదారు తప్పనిసరిగా వెళ్ళాల్సిన పెళ్ళిళ్ళు తగిలాయి. ఏ పెళ్ళిపిలుపూ రాకపోతే రాలేదని బాధ...తీరా ఎవరన్నా పిలిస్తే వెళ్ళాలని బాధ. బాధ ఎందుకంటే దూరాలు వెళ్ళాలని. ఇప్పుడు చాలామటుకు అన్నీ ఎక్కడో ఊరి చివర ఉండే సువిశాలమైన ఏసీ కల్యానమంటపాల్లో పెళ్ళిళ్ళు. అక్కడికి వెళ్తే బానే ఉంటుంది కానీ వెళ్ళేదెలా? ఆటోల్లో వెళ్ళేదూరాలు కూడా కాదు, పట్టుచీరలూ గట్రా కట్టుకుని బస్సుల్లో ఎక్కలేము. కనీసం అక్కడికి వెళ్ళేదాకా అన్నా కట్టుకున్న బట్టలు నలక్కుండా ఉండాలి కదా ! ఏదో ఈ సిటీలో ఉన్న పుణ్యానికీ, అదృష్టవశాత్తూ మేం బస్టాపులో నించున్న సమయానికి ఏసీ బస్సులో, లేక డీలక్స్ బస్సులో రాబట్టి మా గండం గడిచింది.


ఆ విధంగా ఏవో తంటాలు పడుతూ ఈ ఒక్క వారంలోనే ముచ్చటగా మూడు పెళ్ళిళ్ళు చూసివచ్చాం. నిన్నరాత్రి కూడా ఒక రిసెప్షన్కి వెళ్ళి వచ్చాం. (పెళ్ళి వేరే ఊళ్ళో అయ్యింది) నేను సిటీలో పెళ్ళిళ్ళకి వెళ్ళి రెండేళ్ళు పైనే అయ్యింది. క్రిందటేడు గుడివాడలో ఓ పెళ్ళివాళ్ళు చాలా సాంప్రదాయకుటుంబానికి చెందినవాళ్ళవటంతో చక్కగా పందిళ్ళు వేయించి, బఫేల జోలికి పోకుండా హాయిగా బల్లలు అవీ వేసి కూచోపెట్టి అరిటాకులో భోజనాలు పెట్టారు. నాకసలు ఈ బఫే భోజనాలంటే పరమ చిరాకు. క్యూలో నిలబడి ప్లేటిచ్చుకుని అడుక్కుని తినటం ఏంటో.. అనుకుంటూ ఉంటాను. నా పెళ్ళిలో కూడా ఆఫీసువాళ్లకి బఫే పెట్టినా, చుట్టాలందరికీ చక్కగా టేబుల్స్ వేసి కూచోబెట్టి టిఫిన్, భోజనం పెట్టాలని ఖచ్చితంగా నాన్నతో చెప్పేసాను. సరే ఇంతకీ నే వెళ్ళిన పెళ్ళిళ్ళ గురించి కదా చెప్తున్నాను...ఈ సిటీల్లో పెళ్ళిళ్లు చూసి కాస్త ఎక్కువకాలమే అవ్వటం వల్ల నాకు ప్రతి చోటా ఆశ్చర్యమే ఎదురైంది.


ఓ మోస్తరు మామూలు పెళ్ళిళ్ళలో కూడా అలంకరణలకీ, ఆర్భాటానికీ జనాలు పెడుతున్న ఖర్చు విపరీతంగా తోచింది. వేలంవెర్రిలా కూడా అనిపించింది. వాళ్ల సరదా కోసం అనుకుందామంటే అసలు లోపలున్నవాళ్లకి బయటకు వచ్చి కల్యాణమంటపానికి ఏం అలంకరణ చేసారో చూసుకునే సమయమే ఉండదు. మరి ఈ బయట రోడ్డు పొడుగునా ఉన్న విపరీతమైన అలంకరణ,చెట్లకీ పుట్టలకీ లైటింగులు ఎవరికోసం? దారేపొయేవాళ్లకు చూపించుకోవటానికా? వీధిలో వెళ్ళేవాళ్ల కోసమా? తెలీదు. ఇక లోపల పెళ్ళి జరుగుతున్నంత సేపు సన్నాయి, బాజాభజంత్రీలు ఎప్పుడో పోయాయి...పాట కచేరీలు కొత్త ఫేషన్. సినిమా పాటలు కొందరైనా వింటారు. కానీ శాస్త్రీయంగా త్యాగరాజ కీర్తనలు, అన్నమాచార్య కీర్తనలు , వాద్య సంగీతం పెట్టుకునేవారు కొందరుంటారు. అవి ఎంతమంది వింటారు అన్నది వాళ్లకి అప్రస్తుతం. పాడేవాళ్లకీ, వాయిద్యకారులకీ పైకమందుతుంది. వాళ్లపని వారు చేసుకుపోతారు. కానీ నాలాంటి ప్రాణులు కొందరు మాత్రం అయ్యో ఈ సంగీతాన్ని ఎవరూ విని ఆస్వాదించటంలేదే అని వాపోతారు. మొన్నటి పెళ్ళిలో ఇద్దరు ఆడపిల్లలు చక్కగా పట్టుపరికిణీ,ఓణీలు వేసుకుని కీర్తనలు పాడారు. ఎంతబాగా పాడుతున్నారో...కానీ పట్టుమని పదిమందైనా వింటున్నారోలేదో అని బాధ వేసింది నాకు. విలువ తెలియని చోట కళను ప్రదర్శించటం ఆ కళకు అవమానం కాదా.. అనిపించింది.



ఇక భోజనాల సంగతి తలుచుకోకపోతేనే మంచిదేమో. అక్కడ జరిగే వేస్టేజిని తలుచుకుంటే ఎంతో బాధ కలుగుతుంది. చిన్న పెళ్ళి అయినా పెద్ద పెళ్ళి అయినా ఐటెమ్స్ తగ్గుతున్నాయి కానీ అందరి భోజనాలు దాదాపు ఇదే స్టైల్లో ఉంటున్నాయి. ముందర స్టార్టర్స్ లో పానీపురీ, చాట్లు, రగడాలు, మంచూరియాలు, నూడిల్స్, సూప్ మొదలైనవి తిన్నాకా ఇక భోజనం ఎందుకో నాకు అర్ధం కాదు. సరే భోజనం తినాలి కదా అని ఆ వైపుకి వెళ్ళాం. దోశ, పూరీ, పెసరట్టు ఉప్మా మొదలైన టిఫిన్స్ అన్నీ ఒకవైపు వేడివేడిగా వేసేసి నాలుగురకాల చట్నీలతో వడ్డించేస్తున్నారు. ఆ తర్వాత రోటిలు, నాన్లు, పూరీలూ వాటికో ఐదారురకాల కూరలు; ఆ తర్వాత వైట్ రైస్, సాంబార్, కూరలు మొదలైనవి. అవి అయ్యాయా, ఇక ఓ ఐదారు రకాల స్వీట్స్ ఓ పక్క, నాలుగైదు రకాల ఐస్క్రీంలు ఒకపక్క. ఇవన్ని అయ్యాయ అంటే ఓ పది రకాల ఫ్రూట్స్ వరుసగా ! అసలు మనిషన్నవాడెవడన్నా ఇన్ని రకాలూ ఒకేసారి తినగలడా? లేదు కదా. అయినా కొందరు జనాలు ఆతృత కొద్దీ చాలా రకాలు ప్లేట్లో వేసుకోవటం సగం తిని పడేయటం చేస్తున్నారు. ప్లేట్స్ పడేసే డస్టబిన్ దగ్గర, తినటానికి మధ్యలో వేసిన గుండ్రని టేబుల్స్ మీదా సగం సగం తిని వదిలేసిన ప్లేట్సే. అసలు ఎంత తింటారో తెలీకుండా అలా అన్నేసి ప్లేట్లలో ఎందుకు పెట్టించుకుంటారో, పెట్టించుకున్నది ఎందుకు పడేస్తారో వాళ్లకే తెలవాలి. కొందరమో తగుమోతాదుల్లో ఈ నానారకాల చెత్తల్నీ కడుపులో నింపేసుకుని కదల్లేక మెదల్లేక పాపం కూర్చుండిపోయేవారు కొందరు. ఏవి తినాలో, ఏవి తినకూడదో తెలీకుండా ఇలా పెళ్ళి భోజనాలు తినేయటం వల్ల ఆనక ఎసిడిటీలు, ఇన్డైజెషన్ లు !! వీటన్నింటికన్నా భోజనాల దగ్గర జరిగే వేస్టేజే నాకు బాధను కలిగించింది. దేశంలో తిండిలేక మలమల మాడేవారు కొందరైతే, ఇలా పెళ్ళిళ్ళ పేరుతో భోజనపదార్ధాలను వ్యర్ధపరిచేది ఇంకొందరు.

జీవితాంతం గుర్తుంపోయే మధురక్షణాలను పదిలపరుచుకోవటం చాలా మంచిదే. ఎవరి తాహతను బట్టి వారు ఖర్చు చెయ్యటం కూడా సరదానే. కాదనను. కానీ అది శృతి మించితే... నష్టం ఎవరికి? పులిని చూసి నక్క వాత పెట్టుకుందన్నట్లు ఒకళ్లను చూసి ఒకళ్ళు తాహతకు మించి ఆర్భాటాలకు పోవటం ఎంతవరకు సమంజసం..? ఈ ఖర్చుల్లో సగమైనా వధువరుల పేరున దాచితే వాళ్లకు అత్యవసర పరిస్థితుల్లోనో లేదా ఏ ఫర్నిచర్ కొనుక్కోవటానికో ఉపయోగపడుతుంది కదా..! ఏంపెళ్ళిల్లో ఏమిటో...!

16 comments:

కృష్ణప్రియ said...

Totally agreed!

SHANKAR.S said...

"క్యూలో నిలబడి ప్లేటిచ్చుకుని అడుక్కుని తినడం"

హహ బాగా పోల్చారు. నిజంగా బఫే భోజనాలని చూస్తె నాకూ అలానే అనిపిస్తుంది.

ఇక పానీపూరీ, మంచూరియాల సంగతి. అసలు భోజనాల టైం లో బుద్ధున్న వాడెవడైనా వాటిని తింటాడా? ఎందుకు పెడతారో తెలియదు.

పెళ్ళిళ్ళలో మేగ్జిమం వేస్టయ్యేది భోజనాల దగ్గర, డెకరేషన్ దగ్గర. ఆ టైం లో పెళ్లికూతురి తండ్రి తాహతుకి మించిన బడ్జెట్ తో సినిమా తీస్తున్న సగటు నిర్మాతలా కనిపిస్తాడు నాకు :))

A Homemaker's Utopia said...

ఈ కాలం పెళ్ళిళ్ళ గురించి చాలా చక్కగా రాశారు తృష్ణ గారు....ఈ మధ్య కొన్ని పెళ్ళిళ్ళు ఈ హంగు ఆర్భాటాలతో ముహూర్తం టైం కూడా దాటి జరుగుతున్నాయంటే మీరు నమ్ముతారా ?? అంతా తూ తూ మంత్రం హోటల్ పెళ్ళిళ్ళు..కొన్ని పెళ్ళిళ్ళు చూస్తే ఏడుపోక్కటే తక్కువ నిజంగా...:-(

వనజ తాతినేని/VanajaTatineni said...

అన్నీ అక్షర సత్యాలు. మంచి విషయాలు షేర్ చేసుకున్నారు. "పులి ని చూసి నక్క వాత పెట్టు కున్నట్లు" నిజం.

anrd said...

బాగా వ్రాసారు. నిజమేనండి. ఈ రోజుల్లో పెళ్ళిళ్ళ పేరుతో ఎంతో వృధా జరుగుతోంది. బఫే అయినా కూడా ఎక్కువగా వడ్డించుకుని సగం పైగా పడేస్తుంటారు.

శ్యామలీయం said...

చాలా బాగా చెప్పారు.
పెళ్ళిళ్ళలో నాకు మహాచికాకు కలిగింఛే విషయం మరొకటి కూడా ఉంది. పొలోమని బోలెడుమంది స్టేజీ యెక్కి మంటపం ఉట్టూ మూగుతారు. క్రింద కూర్చుని ఉన్న వాళ్ళకు యీ మూక వీపులు తప్ప మరేమీ కార్యక్రమం కనిపించే వీలే ఉండదు.

phaneendra said...

:) / :( ?

Krishna said...

Ee madhya pellillu exhibitions laga chestunnaru..baga raasaaru!

Krishna said...

Eemadhya pendlillu exhibitions laga chestunaaru...bagaa rasaru!

జయ said...

అవును తృష్ణగారు. పిల్లల పేరున ఆ డబ్బు ఉంచితే వాళ్ళకి ఎంతో ఉపయోగం కదా అనిపిస్తుంది. ఇట్లాంటి వారు పిల్లల పేరు మీద కూడా బాగానే ఉంచుతారు. ఈ ఖర్చు వాళ్ళకి ఒక ప్రిస్టేజ్ ఇస్స్యూ. అంతే.

వేణూశ్రీకాంత్ said...

కరెక్ట్ గా చెప్పారండీ.. మిగిలినవన్నీ వారి వారి తాహతుకుతగ్గట్టు ఆర్భాటాలకోసం ఖర్చు పెట్టుకున్నా వచ్చిన వాళ్ళు తిండి వేస్ట్ చేయడం మాత్రం మరీ దారుణం అనిపిస్తుంది నాకు.

రసజ్ఞ said...

చాలా బాగా చెప్పారండీ! అసలు ఈ బఫే అనే ప్రక్రియనే వేస్టేజి లేకుండా ఉంటుందని ప్రవేశపెట్టారు. కానీ నిజానికి ఇందులోనే ఎక్కువ నేలపాలవుతోంది!

satya said...

మీరు చెప్పారు బాగానే వుంది ... దీనికి పరిష్కారం గురించి కూడా ఆలోచిస్తే బాగుంటుంది ..

జ్యోతి said...

నేను ఈ మధ్యకాలంలో ఏ పెళ్లిళ్లకు వెళ్ళలేదు. మన హీరోల ఎంగేజ్మెంట్లు, పెళ్ళిళ్ళు టి.వి. లో ఓ రెండు నిముషాలు చూడాలంటేనే విసుగేస్తుంది. ఇలా ఎందుకు చేస్తుంటారు అని? జనాలకి కనీసం గిల్టీ ఫీలింగ్ అయినా రాదా...
"ఆ టైం లో పెళ్లికూతురి తండ్రి తాహతుకి మించిన బడ్జెట్ తో సినిమా తీస్తున్న సగటు నిర్మాతలా కనిపిస్తాడు నాకు " శంకర్ గారు, ఈ పోలిక మాత్రం సూపర్ :))

జ్యోతి said...

so am I a "గ్రహాంతరవాసి" :))

శశాంక said...

చిన్న పిల్లల పుట్టినరోజునే పెళ్ళి అంత రిచ్‌గా చేసుకుంటున్న ఈ రోజుల్లో.. పెళ్ళికి ఈమాత్రం గ్రాండ్‌గా చెయ్యడం మామూలేలెండి. ఇప్పటి ట్రెండ్ ఇదే మరి.