సత్సంగత్వే నిస్సంగత్వం
నిస్సంగత్వే నిర్మోహత్వమ్ |
నిర్మోహత్వే నిశ్చలతత్త్వం
నిశ్చలతత్వే జీవన్ముక్తిః ||

Tuesday, August 30, 2011

ఆకలిరాజ్యం(1981)





ఇది గత నెలలో 'చిత్రమాలిక 'లో ప్రచురితమైన వ్యాసం :










కొన్ని సినిమాలు వాటిని తీసిన కాలం నాటి దేశ పరిస్థితులను అద్దం పట్టి చూపిస్తాయి. 70లలోని దేశ రాజకీయ, కాల, సామాజిక పరిస్థితులకు ఒక అద్దం వంటి సినిమా "ఆకలిరాజ్యం". 1980లో తమిళం లో "Varumayin Niram Sivappu" పేరుతో విడుదలైన ఈ సినిమాను తరువాత 1981లో తెలుగులో రీమేక్ చేసారు. నిరుద్యోగ సమస్య తారస్థాయిలో ఉన్న రోజులు అవి. ఎందరో చదువుకున్న యువకులు ఉద్యోగాలు లేక నిరుత్సాహంతో, పేదరికంతో, అవమానాలతో, నిస్పృహలతో కాలం వెళ్లదీసిన పరిస్థితులను ఈ సినిమాలో అత్యంత ప్రభావితంగా ప్రతిబింబించారు శ్రీ కె.బాలచందర్. ఈ సినిమా వచ్చి ఇప్పటికి ముఫ్ఫై ఏళ్ళు. ఈ ముఫ్ఫై ఏళ్ళలో మన దేశకాలపరిస్థితుల్లో ఎన్నో మార్పులు వచ్చాయి. నిరుద్యోగ సమస్య అయితే అరికట్టబడింది కానీ పేదరికం, ఆకలి చావులు మొదలైన వాటిల్లో పెద్దగా మార్పులేవీ రాలేదనే చెప్పాలి. తమ తమ పాత్రల్లో అత్యుత్తమ నటనను ప్రదర్శించారు ముఖ్య భూమికలు పోషించిన కమల్ హాసన్, శ్రీదేవిలను ...at their best అనచ్చు. దర్శకుడు, నాయకుడు, సంగీత దర్శకుడు, గీతకర్త, పాడినవారూ....ఇలా చాలామంది ఇష్టమైనవాళ్ళతో నిండిన ఈ సినిమా ఇష్టమైన సినిమాల్లో ఒకటిగా నిలవటం ఆశ్చర్యకరమేమీ కాదు.



ఇది ఒక ఆకలి కావ్యం. దారిద్ర్యపు అంచుల్లో మునిగితేలిన బాధాతప్త హృదయాలు పడే అశ్రుకావ్యం. ముగ్గురు నిరుద్యోగ మిత్రులు రాజధాని నగరంలో ఎదుర్కొన్న సమస్యలు, వాళ్ళ ఉత్సాహ నిరుత్సాహాలు, ఆకలి బాధల చుట్టూ చిత్రకథను అల్లారు బాలచందర్. ఉద్యోగం కోసం కమల్ పడే పాట్లు, ఆకలి తాళలేక డబ్బు కోసం శ్రీశ్రీ పుస్తకాలను సైతం అమ్ముతున్నప్పుడు అతని వేదన, దుర్భరమైన జీవనయానంలో ఎడారిలో ఒయాసిస్సు లాంటి శ్రీదేవి పరిచయం, వారిద్దరికీ దొరికిన మరొక స్నేహితుడు ఒక మూగ చిత్రకారుడు అవటం, నాయికా నాయకులు తమతమ స్వగతాలను అతని ముందు చెప్పుకోవటం...ఇవన్నీ కథనం లోని తీక్షణతను పెంచుతాయి. ఈ చిత్రం ఒక దృశ్య కావం అని చెప్పుకోవచ్చు. ఇంకా చిత్రంలో ముఖ్యంగా తలుచుకోవాల్సిన కొన్ని సన్నివేశాలు ఉన్నాయి. వాటి గురించి చెప్పాలంటే... ముగ్గురు స్నేహితులు అన్నం తింటున్నట్లు నటించే సన్నివేశం, భోజనం ముందు కూర్చున్నా తినలేకపోయిన సన్నివేశం, తండ్రి కమల్ పనిచేసే బార్బర్ షాపు కు వచ్చిన సన్నివేశం, శ్రీదేవి తండ్రిని కమల్ బెదిరించే సన్నివేశం, చిత్రకారుడైన మిత్రుని చావు, పార్క్ లో కమల్, శ్రీదేవి కలిసే సినిమాలోని చివరి సన్నివేశం..మొదలైనవి ప్రేక్షకులకు బాగా గుర్తుండిపోయే ఆర్ద్రమైన సన్నివేశాలు.



కమల్ శ్రీశ్రీ వాక్యాలను ఉదహరించే కొన్ని సన్నివేశాలను క్రింద లింక్లో చూడవచ్చు:












దక్షిణ భారతంలోని గొప్ప సంగీతకారుల్లో ఒకరైన ఎం.ఎస్. విశ్వనాథన్ ఈ చిత్రానికి కమనీయమైన బాణీలను సమకూర్చారు. "ఆకలిరాజ్యం" అని పేరు వినగానే వెంఠనే గుర్తుకొచ్చే రెండు పాటలు.. "సాపాటు ఎటూ లేదు", "కన్నెపిల్లవని కన్నులున్నవని". వీటిలో మొదటి పాట గాయకుడు బాలసుబ్రహ్మణ్యం పాడిన మంచి పాటల జాబితాలోకి వస్తుంది. పాటలో పలికిన హావభావాలు, కిషోర్ కుమార్ లాగ Yodeling చేసిన తీరూ ప్రశంసాపాత్రమైనవి. రెండవది నాకు బాగా ఇష్టమైన పాటల్లో ఒకటి. సాహిత్యం కూడా బాణీతో పోటీపడేలా అద్భుతంగా కుదిరిన ఈ పాట ఎన్నిసార్లు విన్నా విసుగురాదు. బాలు, జానకి గార్లు ఇద్దరూ సమగ్రమైన న్యాయం చేకూర్చారు ఈ పాటకు. సుశీల పాడిన "గుస్సా రంగయ్య కొంచెం తగ్గయ్య..", జానకి పాడిన "तु है राजा.. मैं हू रानी.." పాటలు కూడా బావుంటాయి. ఆత్రేయ గారి సాహిత్యం గురించి ఎంత రాసినా తక్కువే అవుతుంది. ఈ నాలుగు పాటలు ఈ లింక్ లో చూడొచ్చు:



http://www.bharatmovies.com/telugu/songs/akali-rajyam-songs.హతం










ఈ సినిమా చివరి సీన్ నాకు చాలా ఇష్టం. వాగ్యుధ్ధాలు, వాదోపవాదాలు లేకుండా విడిపోయిన నాయికానాయకులు మౌనంగా కలిసిపోవటం బావుంటుంది. బాలచందర్ సుఖాంతం చేసిన అతికొద్ది సినిమాల లిస్ట్ లో ఈ చిత్రాన్ని పెట్టవచ్చు. సుఖాంతం చెయ్యకపోయినా ఈ సినిమాకు ఇవే పేరుప్రతిష్టలు మిగిలి ఉండేవేమో అనిపిస్తుంది నాకు. నాటి సమాజానికి అద్దం పట్టిన ఆ కథాంశం అటువంటిది. ప్రశాంతంగా ఉండాలనిపించినప్పుడల్లా వినాలనిపించేది ఈ సినిమా చివర్లో బాలు పాడే 'ఓ మహాత్మా, ఓ మహర్షీ...!' ఎంతో అర్ధం నిండిన ఆ వాక్యాలతో ఈ వ్యాసాన్ని ముగిస్తున్నాను..





ఓ మహాత్మా….. ఓ మహర్షి…..

ఏది చీకటి? ఏది వెలుతురు?

ఏది జీవిత మేది మృత్యువు?

ఏది పుణ్యం? ఏది పాపం?

ఏది నరకం? ఏది నాకం?

ఏది సత్యం? ఏదసత్యం?

ఏదనిత్యం? ఏది నిత్యం?

ఏది ఏకం? ఏదనేకం?

ఏది కారణ మేది కార్యం?

ఓ మహాత్మా….. ఓ మహర్షి…..

ఏది తెలుపు? ఏది నలుపు?

ఏది గానం? ఏది మౌనం?

ఏది నాది? ఏది నీది?

ఏది నీతి? ఏది నేతి?

నిన్న స్వప్నం నేటి సత్యం

నేటి ఖేదం రేపు రాగం

ఒకే కాంతి ఒకే శాంతి

ఓ మహర్షి…..ఓ మహాత్మా…







కాంచన ద్వీపం



Treasure Island by Robert Louie Stevenson -- 1883


"ఓడ మీద ఉండి ప్రస్తుతం నేను చెయ్యగలిగిందేమీ లేదు.అందు చేత తీరానికి పోయి ఏవో సాహసకృత్యాలు చెయ్యాలని, గుప్తధనం ఉన్న చోటు నా మిత్రుల కంటే ముందు కనిపెట్టి వాళ్ళను ఆశ్చర్యపరచాలని ఒక ఊహ తట్టింది.వెనకాముందూ ఆలోచించుకోకుండా అయిదారుగురు కళాసీలున్న ఒక బోటులోకి దూకేసాను....ఇది వట్టి తెలివితక్కువ ఆలోచనే కావచ్చు. కానీ నేనలా చెయ్యకపోతే మా ప్రాణాలు నిష్కారణంగా కాంచన ద్వీపానికి బలి అయిఉండేవి..."

"వంద గజాల దూరంలో ఒక చిన్న కొండ ఉంది.హఠాత్తుగా దాని శిఖరం నుంచి రాళ్ళు, రప్పలు దొర్లటం ప్రారంభించాయి.కొంతసేపటికి ఒక ఆకారం శిఖరం మీద కనబడింది.అతివేగంగా ఎగురుతూ గెంతుతూ కిందకు వస్తోంది.అది ఎలుగుబంటో, కొండముచ్చో, మరే ఇత జంతువో తెలియలేదు.ఆకారం మటుకు అతి వికృతంగా ఉంది.దాన్ని చూసీ చూడగానే భయంతో ఒళ్ళు బిగుసుకుపోయినట్టయి ఆగిపోయాను."

"ఆ రోజు యుధ్ధంలో గాయాలు తిన్న ఎనిమిదిమందిలో అయిదుగురు అప్పుడే చనిపోయారు.మిగతావారిలో ఒకడు తిరుగుబాటుదారు.వాడికి డాక్టరుగారు శస్త్రచికిత్స చేస్తూండగానే గుటుక్కుమన్నాడు.మరొకడు మా హంటర్.ఇక మిగిలింది మా కెప్టెన్ స్మాలెట్.ఒక తూటా భుజంలోంచి దూసుకుపొయింది.మరొకటి ఎడమకాలికి తగిలింది."

"జిమ్! దూరంగా నుంచో. ఇదిగో ఈ పిస్టల్ తీసుకో.అవసరం రవచ్చు," అన్నాడు.అంటూనే కళాసీలకూ,గోతికీ దూరంగా జరిగాడు.అతని చూపుల్లో ఇప్పుడు నాపై ద్వేషం, క్రోధం మచ్చుకైనా లేవు.ప్రపంచెంలో నాకంటే ఆప్తుడు లేడన్నంత ప్రేమగా చూస్తున్నాడు.క్షణ క్షణానికీ మారిపోయే అతని చిత్త ప్రవృత్తి చూసి నాకు పరమ అసహ్యం కలిగింది..."

ఈ సన్నివేశాలు "కాంచన ద్వీపం" అనే Robert Louie Stevenson రచించిన సాహసోపేతమైన పిల్లల నవల లోనివి. అవటానికి పిల్లలదే అయినా పెద్దలకు కూడా ఉత్కంఠత కలిగిస్తుందీ నవల.
తెలుగు చదవటం నేర్పించాలన్న ఉద్దేశంతో మా చిన్నప్పుడు నాన్నగారు ఇలాంటి ఇంగ్లీష్ నవలల అనువాదాలను కొనేవారు. సముద్రపు దొంగలూ, వారు దాచిపెట్టిన ధనం, సాహసకృత్యాలతో,మంచి మానవతా విలువలను తెలియచేసే ఈ "కాంచన ద్వీపం" కధ 18వ శాతాబ్ద మధ్యాంతంలో రాయబడినదైనా కూడా, ఇప్పటికీ ఎంతో ఉత్కంఠభరితంగా ఉంటుంది. అప్పటి UK ప్రధాని William Ewart Gladstone ఈ పుస్తకాన్ని పూర్తి చెయ్యటానికి 2a.m దాకా మెలకువగా ఉండి చదివారని చెప్పుకుంటారు. William Butler Yeats, Henry James, Gerard Manley Hopkins వంటి అప్పటి సమకాలీన నవలా రచయితలచే ప్రశంసలందుకుందీ నవల.

నండూరి రామమొహనరావుగారు తెలుగులోకి "కాంచన ద్వీపం"గా అనువదించిన ఈ నవల 1951-52 ప్రాంతాలలో ఆంధ్రవారపత్రికలో సీరియల్ గానూ, ఆ తరువాత ముడుసార్లు పుస్తకరుపంలోనూ ఆనాటి పాఠకులను ఉర్రుతలూగించింది.నా దగ్గర ఉన్నది 1979 edition, నవోదయా పబ్లిషర్స్ ద్వారా ప్రచురితమైంది.ఆ తరువాత ఎన్నిసార్లు అచ్చయ్యిందో తెలీదు మరి. సముద్రపు దొంగలూ, సాహస కృత్యాలూ, సముద్రయానాలతో నిండిన ఈ నవల నాకు చాలా ఇష్టం. ఇప్పటికీ మళ్ళీ మళ్ళీ చదువుతూనే ఉంటాను.



"కాంచన ద్వీపం" కధ:

ఇది జిమ్ హాకిన్స్ అనే పిల్లవాడి కధ.అతడే ఈ కధానాయకుడు. అతని తండ్రి ఇంగ్లాండ్లోని ఒక సముద్రతీరపు పల్లెలో "ఎడ్మిరల్ బెన్ బౌ" అనే హోటల్ నడుపుతూ ఉంటాడు.వారి హోటల్ కు ఒక రోజు "బిల్లీ బోన్స్" అనే ఒక వృధ్ధ నావికుడు వస్తాడు. డబ్బు కట్టకుండా చాలా రొజులు హోటల్లో నివాసముంటూ వాళ్ళను నానా ఇబ్బందులకూ గురి చేస్తాడు.అనుకోని పరిస్థితుల్లో కొద్ది రోజుల తేడాలో జిమ్ తండ్రి అనారోగ్యంతోనూ, విపరీతమైన తాగుడు వల్ల ఆ "బిల్లీ బోన్స్" , ఇద్దరూ చనిపోతారు. అసలు కధ అప్పుడు మొదలౌతుంది.

బిల్లి బోన్స్ చనిపోకముందే అతడిని వెతుక్కుంటూ పెద్ద సముద్రపు దొంగల ముఠా ఒకటి ఊరిలోకి వస్తుంది. ఒక చిన్నపాటి యుధ్ధంలో కొందరు దొంగలు చనిపోగా మిగిలినవారు పారిపోతారు. చనిపోయిన బిల్లీ బోన్స్ పెట్టేలో జిమ్ కు ఒక "ద్విప పటం" దొరుకుతుంది. దాని కోసమే ఘర్షణ జరిగిందని తెలుసుకుంటారు అందరూ. సముద్రపు దొంగలు తాము దోచుకున్న సొమ్మునంతా దాచిపెట్టిన చోటు(ట్రెజర్ ఐలాండ్)కు దారి చూపే మ్యాప్ అది.మొత్తం "1,00,000 pounds" గుప్తధనం ఉన్న చోటు.(ఎప్పుడో 1883లో అంత పెద్ద మొత్తం అంటే...అద్భుతమే కదా)

ఆ ఊరి జమిందారు ట్రేలానీ, ఆయన స్నేహితుడు డాక్టర్ లివ్ సే, జిమ్ హాకిన్స్ ముగ్గురూ జమిందారుగారు ఏర్పాటు చేసిన "హిస్పానియోలా" అనే ఓడలో, కొందరు సహాయక సిబ్బందితో, కెప్టెన్ స్మాలెట్ ఆధ్వర్యంలో "కాంచన ద్వీపానికి" బయల్దేరుతారు. మార్గ మధ్యలో అదృష్టవసాత్తూ జిమ్ హాకిన్స్ వల్లనే ఓడలో కొందరు సముద్రపు దొంగలు చేరినట్లూ, వారు ఒక కుట్ర పన్నినట్లూ తెలుస్తుంది. ఓడలో వంటవాడిగా చేరిన "లాంగ్ జాన్ సిల్వర్" అనే ఒంటికాలు మనిషే దొంగల నాయకుడు అనీ, అతడు రెండు కాళ్ళు ఉన్న టైం లో పేరుమోసిన సముద్రపు దొంగ అనీ తెలుస్తుంది.

కాంచన ద్వీపానికి వారంతా ఎలా చేరారు, మధ్యలో ఎన్ని కుట్రలు జరిగాయి, తీరా వెళ్ళాకా అక్కడ డబ్బు ఉందా? వెళ్ళిన వారిలో ఎందరు తిరిగి వచ్చారు? ఈ ప్రశ్నలన్నింటికీ సమాధానం తెలుసుకోవాలంటే "కాంచన ద్వీపం" నవల చదవాల్సిందే మరి..!!




ఈ నవలను గురించిన వివరాలు, పూర్తి కధ తెలుసుకోవాలంటే ఇక్కడ చూడచ్చు !!



Sunday, August 28, 2011

ఉరుమి






క్రితంవారం చేసిన పొరపాటు ఈవారం చెయ్యలేదు. దీని బదులు మరోటి చూసి బుక్కయిపోయాం. ఈసారి ఈ సినిమా చూసినవాళ్ళను అడిగి అడిగి వెళ్ళాం సినిమాకి. ట్రాఫిక్లో చిక్కుకు లేటయ్యేసరికీ షో మొదలైపోతుందని కంగారు నాకు. పేరు పడకముందు నుంచీ తెర పడేదాకా చూడకపోతే అసలు సినిమా చూసినట్లే ఉండదు. సరే గుమ్మంలోకి అడుగుపెట్టేసరికీ సిన్మా పేరు పడేసరికీ హమ్మయ్య అని ఊపిరి పీల్చుకున్నా.






డైరెక్టరే సినిమాటోగ్రాఫర్ అయితే ఇంక చెప్పేదేముంది..కళ్ళకు పండగే. కాబట్టి ఈ సినిమా ముందుగా కళ్ళకు పండుగ. సంతోష్ శివన్ దర్శకత్వం వహించిన సినిమాల్లో హిందీలో తీసిన "అశోకా" తప్ప మరేమో చూడలేదు నేను. అప్పట్లో ఆ సినిమా కూడా బాగా నచ్చింది నాకు.షారుఖ్,కరీనా ఇద్దరూ చాలా బాగా చేసారు. ఆ సిన్మా పాటలయితే ఇప్పటికీ వింటూంటా. అంతిష్టం. "ఉరుమి" సినిమా చూస్తూంటే ఇది స్ట్రైట్ తెలుగు ఫిల్మ్ కానందుకు బెంగ వేసింది. డబ్బింగ్ అయినా మరీ అలా అనిపించనందుకు ఆనందం వేసింది. ముఖ్య పాత్రధారుల నటన ముచ్చట గొలిపింది. మరీ ముఖ్యంగా హీరో పాత్రధారి పృధ్వీరాజ్ పై అభిమానం కొండంత పెరిగిపోయింది. "శివపురం" సిన్మాలో వేసినతననుకుంటాను. మరెక్కడా చూసిన గుర్తు లేదు. అబ్బ..హీరో అంటే ఇలా ఉండాలి అనిపించింది. చాలాసార్లు అతని నటన మృగరాజు సింహాన్ని గుర్తుకుతెచ్చింది. జుట్టు వెనక్కు వెళ్ళేలా తల విదిల్చినప్పుడు రాజసం, నాయకుడుగా ఠీవీ, గంభీరమైన చూపులు ఆకట్టుకున్నాయి. ఇతన్ని హీరోగా పెట్టి చందమామ, బాలమిత్రల్లోని మంచి మంచి రాజుల కథలను సినిమాలు తీసేస్తే భలే ఉంటుంది అనిపించింది. ఈ సినిమా నిర్మాత అవతారమే కాక ఒక పాట పాడి గాయకుడి అవతారం కూడా ఎత్తాడితను.

అంతమంది పెద్ద పెద్ద నటీమణులను ఎందుకు పెట్టారో అని మాత్రం అనిపించింది. 'విద్యాబాలన్' కు రెండు మూడు సీన్స్ ఉన్నయి కానీ 'తబ్బు 'కు ఒక పాటలో మినహా పాత్రే లేదు. పైగా ఎప్పటి నిన్నే పెళ్ళాడాతాలోని తబ్బు..వయసు మీరిపోయింది..అనిపించింది. విద్యా కు పాట అనవసరం. సీరియస్ కథ నడుస్తూండగా ఎందుకు పెట్టారో తెలీలేదు. పైగా పాటలేమీ మళ్ళీ మళ్ళీ వినేలా లేనందువల్ల, డబ్బింగ్ అయినందువల్ల వినసొంపుగా లేవు. ఒక్క హీరో హీరోయిన్ల మధ్య పాట మాత్రం కాస్త బావుంది. మొదటిసారి జనీలియాను ఒక రీజనబుల్ రోల్ లో చూసాననిపించింది. కత్తి యుధ్ధాలు అవీ చాలా శ్రధ్ధగా చేసేసింది. 'నిత్యా మీనన్' ఓపినింగ్ సిన్ లో భయపడేలా కనబడింది కానీ తర్వాతి సినిమాలో బావుంది ముద్దుగా. ఈ అమ్మాయి ఏ మాత్రం లావయినా కెరీర్ దెబ్బతింటుంది. చిరక్కల్ రాజుగారి దగ్గర పాడుతూ, వాయిద్యాలు వాయిస్తూ కనబడ్డ జంటలో అమ్మాయి కూడా రంగు తక్కువైయినా బావుంది. వాన, వాతావరణం, పచ్చదనం అన్నీ కథకు అనుగుణంగా నప్పేసాయి. ఈ తరహా సినిమాకు ముఖ్యమైన సౌండ్ ఎఫెక్ట్స్, నేపథ్యసంగీతం చాలా బావున్నాయి.





ఈ సినిమాలో నచ్చనిదేదైనా ఉంటే అది ప్రభుదేవా. అందులోనూ 'నిత్య' పక్కన అస్సలు సరిపోలా. నటన బాగుంది కానీ ఆ పాత్రలో మరెవరైనా ఉంటే ఇంకా బాగుండేదేమో అనిపించింది. ఇంకా యుధ్ధాలకోసం తీసుకొచ్చిన గుర్రాలకు పాపం దెబ్బలు తగులుతాయే అనిపించింది. మొత్తమ్మీద బాగుంది కానీ ఇంకా బాగుండొచ్చేమో అనిపించింది. హిస్టరీ స్టూడెంట్ ను కాబట్టి నాకు పౌరాణికాలు, చారిత్రాత్మకాలూ బాగా నచ్చేస్తాయి. అసలు నేను కూడా ఏ రాజులకాలంలోనో ఎప్పుడో పుట్టే ఉంటాను అనిపిస్తూంటుంది నాకు. సినిమా చూసి వస్తూంటే కూడా ఆ ఆడవి, గుర్రాలు కళ్ళ ముందే కదులుతూ ఉన్నాయి. ఒక మంచి ఫీల్ ఉంది సినిమాలో. తెలుగులో కూడా ఎవరైనా పూర్తి నిడివి చారిత్రాత్మక చిత్రాన్ని తీయకూడదా అని మరీ మరీ అనిపించింది. రొటీన్ కు భిన్నంగా చూడాలనుకునేవారికి బాగా నచ్చుతుంది ఈ సినిమా.

Wednesday, August 24, 2011

సంగీతప్రియులకు తాయిలం - "స్వర్ణయుగ సంగీత దర్శకులు"



తెలుగు పాటలపై అత్యంత ప్రేమ కలిగిన సంగీతప్రియులు ఏదైనా పాత పాట గురించో, ఫలానా పాట పాడిన గాయని గాయకుల గురించో, ఆ పాట తాలూకూ సంగీత దర్శకులెవరో తెలుసుకోవాలన్నా.. నాకు తెలిసీ అంతర్జాలంలో మనం మొదట వెతికేది "చిమటమ్యూజిక్.కాం"లోనే. ఆ వెబ్సైట్ అధినేత శ్రీ చిమట శ్రీనివాసరావు గారి ప్రోత్సాహంతో తయారై, చిమటమ్యూజిక్.కాం వారిచే పబ్లిష్ చేయబడిన పుస్తకమే "స్వర్ణయుగ సంగీత దర్శకులు". ఈ పుస్తకానికి అక్షర రూపాన్ని అందించింది, ఆ అక్షరాల వెనుక అవిరామ కృషి చేసినది శ్రీ పులగం చిన్నారాయణ గారు.


ఇంతకు పూర్వం 'హాసం ప్రచురణల' ద్వారా ప్రచురిచబడిన " జంధ్యామారుతం" రెండు భాగాలు, ఆ తర్వాత 75 మేటి చిత్రాల తెర వెనుక కబుర్లతో తయారైన వారి రెండవ పుస్తకం "ఆనాటి ఆనవాళ్ళు" 2009లో 'ఉత్తమ సినీ గ్రంధం'గా రాష్ట్ర ప్రభుత్వ 'నంది' అవార్డ్ ను అందుకుంది. ప్రముఖ సినీ నిర్మాత ఏడిద నాగేశ్వరరావు జీవిత ప్రస్థానం "సినీ పూర్ణోదయం" తరువాత పులగం చిన్నారాయణ గారికి ఇది నాలుగవ పుస్తకం. ఈ పుస్తకం కోసం, పలువురు సంగీత దర్శకుల వివరాల కోసం చిన్నారాయణ గారు చేసిన కృషి, పడిన కష్టం ప్రతి పేజీ లోను కనబడుతుంది. అన్ని అపురూపమైన చిత్రాలను కలక్ట్ చేయటానికి ఎంత కష్టపడి ఉంటారో అనిపించింది ఆ ఫోటోలను చూస్తూంటే.

ఈ పుస్తకంలో ఏముంది?

సీనీసంగీతజగత్తులో గాన గంధర్వులు శ్రీ ఎస్.పి. బాల సుబ్రహ్మణ్యంగారికి అంకితమిచ్చిన ఈ పుస్తకంలో 1931-1981 వరకూ తెలుగు సినీపరిశ్రమను, తెలుగు పాటను అత్యంత ప్రభావితం చేసిన ఒక ముఫ్ఫై మంది సంగీత దర్శకుల గురించిన వివరాలు, వారి జీవిత విశేషాలు, వారి సినీ ప్రస్థానం, వారి వృత్తిపరమైన ఒడిదొడుకులు, వారి తాలుకు కొన్ని అరుదైన ఫోటోలు, వారు స్వరాలందించిన కొన్ని చిత్రాల పేర్లు, వారు స్వరకల్పన చేసిన పాటల జాబితాలు...మొదలైన అపురూపమైన విశేషాలు ఉన్నాయి. ముందుగా డా.సి.నారాయణరెడ్డి గారు, రావు బాలసరస్వతిగారు, పి.సుశీల గారు, కీరవాణి గారు, కౌముది.నెట్ ఎడిటర్ శ్రీ కిరణ్ ప్రభ మొదలైన వారి సంతకాలతో కూడిన అభినందనలు ఉన్నాయి. వీరిలో మధురగయని జానకి గారి అభినందనలు లేకపోవటం నాకు ఆశ్చర్యాన్ని కలిగించింది. ఇంకా పుస్తకరూపానికి సహాయ సహకారాలు అందించిన మరికొందరు మిత్రుల అభినందనలు కూడా ఉన్నాయి. వారిలో మన బ్లాగ్మిత్రులు నిషిగంధ గారి శుభాకాంక్షలు కూడా ఉండటం మనకు ఆనందకరం.


ఇక పుస్తకంలో ప్రస్తావించబడిన ముఫ్ఫై మంది సంగీత దర్శకులు ఎవరంటే...
1. హెచ్.ఆర్. పద్మనాభశాస్త్రి
2. గాలి పెంచల నరసింహారావు
3. భీమవరపు నరసింహారావు
4.ఓగిరాల రామచంద్రరావు
5. సాలూరి రాజేశ్వరరావు
6. చిత్తూరు నాగయ్య
7. బాలాంత్రపు రజనీకాంతరావు
8. మాస్టర్ వేణు
9. సుసర్ల దక్షిణామూర్తి
10. సి.ఆర్.సుబ్బరామన్
11. ఘంటసాల
12. సాలూరి హనుమంతరావు
13. పెండ్యాల నాగేశ్వరరావు
14. ఆదినారాయణరావు
15. అశ్వత్ధామ
16. టి.వి.రాజు
17. ఎమ్మెస్ విశ్వనాథన్
18. తాతినేని చలపతిరావు
19. భానుమతి రామకృష్ణ
20. బి.గోపాలం
21 రమేష్ నాయుడు
22. రాజన్-నాగేంద్ర
23. కె.వి.మహదేవన్
24. ఎస్.పి.కోదండపాణి
25. జి.కె.వెంకటేశ్
26. సత్యం
27. జె.వి.రాఘవులు
28. చక్రవర్తి
29. ఇళయరాజా
30. ఎస్.పి.బాలసుబ్రహ్మణ్యం


తన పుస్తకాన్ని మనతో ఆసాంతం ఆసక్తికరంగా చదివించగల విభిన్నమైన శైలి పులగం చిన్నారాయణగారిది. ఏభైఏళ్ళ సినీప్రపంచపు సంగీతాన్ని గురించి, తెలుగు పాటల గురించీ, వాటి వెనుక ఉన్న సంగీత దర్శకుల తాలుకూ మనకు తెలియని జీవిత వీశేషాలను పొందుపరిచిన "స్వర్ణయుగ సంగీత దర్శకులు" పుస్తకం తెలుగు పాట పై అత్యంత అభిమానమున్న సంగీతప్రియులందరూ అపురూపంగా దాచుకోవాల్సిన తాయిలమే.


అన్ని ప్రముఖ పుస్తకాల షాపుల్లోనూ లభ్యమవుతున్న ఈ పుస్తకం వెల 500 రూపాయిలు.

Monday, August 22, 2011

ఎస్.జానకి గారు పాడిన అరుదైన రెండు కృష్ణ గీతాలు





వైవిధ్య సుమధురగాయని ఎస్.జానకి గారు పాడిన రెండు కృష్ణుని గీతాలను ఈ కృష్ణాష్టమి పూటా బ్లాగ్మిత్రులకు వినిపించాలని...


మొదటిది ఎస్.జానకి గారు ఒక రేడియో ఇంటర్వూ లో వేసినది. తమిళం లో ఒక సినిమా కోసం ఆవిడ స్వయంగా ఈ రాసిన పాటను మళ్ళీ తెలుగులో రాసి ఒక స్టేజ్ ప్రోగ్రామ్ లో పాడినట్లు తెలిపారు. మూడేళ్ళ పాప కృషుడి కోసం పాడుతున్నట్లున ఈ పాటను , జానకి గారి మాటలని క్రింద లింక్ లో వినేయండి మరి ...


Get this widget |Track details |eSnips Social DNA




రెండవ పాట " అంత మహిమ ఏమున్నది గోపాలునిలో.." అనీ మద్రాసు ఆకాశవాణి రికార్డింగ్.

రచన: ఎం. గోపి (వీరు అతి తక్కువగా మంచి సినిమాపాటలు కూడా రాసారు)

Get this widget |Track details |eSnips Social DNA


కవిత్వంలో నిందాస్తుతి లాంటి ఈ పాట సాహిత్యం బావుంటుందని ఇక్కడ రాసాను:

ప: అంత మహిమ ఏమున్నది గోపాలుడిలో
నన్ను నేను మరిచేందుకు వాడి ధ్యాసలో


1చ: యశోదమ్మ తల్లైతే అంతా కన్నయ్యకే
రేపల్లె వంటి పల్లేలో అందరూ గోపాలురే
ఊరివారు భరియిస్తే ప్రతివారూ ఘనులే
అంత మంది వరియిస్తే అందరూ శ్రీకృష్ణులే ((అంత మహిమ))


2చ: చిరునవ్వులె తప్ప తనకు నిట్టూర్పులు తెలుసా
ఆలమందలేమో గానీ ఆలివెతలు తెలుసా
వెదురుల రుచి తెలిసినంత పెదవుల రుచి తెలుసా
గీత పలికెనేమో గానీ ఈ రాధ గీత తెలుసా ((అంత మహిమ))

------------------

ఇస్కాన్ టెంపుల్ లో ఇవాళ తీసిన ఫోటోలు ’మనో నేత్రం’లో చూసేయండి...




Sunday, August 21, 2011

two memorable songs from "paap"


"Paap" అని నటి పుజాభాట్ దర్శకత్వం వహించిన మొదటి సినిమా ఒకటి ఉంది. పెద్దగా ఆడినట్లు లేదు. జాన్ అబ్రహం పర్వాలేదు కానీ ఆ హీరోయిన్ను అసలు చూడలేం. దాంట్లో రెండు పాటలు చాలా బావుంటాయి. ఒకటి 'అనురాధా పౌడ్వాల్' పాడినది. అప్పట్లో పత్రికల్లో వచ్చిన కారణాలు నిజమో కాదో తెలిదు కానీ చాలా బాగా పాడే ఈవిడ ఎక్కువ హిందీ పాటలు పాడలేకపోవటం దురదృష్టకరం. ఆవిడ పాడిన మంచి పాటల్లో ఇది ఒకటి అనిపిస్తుంది ఈ పాట వింటే. "ఇంతేజార్.." అనే ఈ పాట సాహిత్యం చాలా నచ్చుతుంది నాకు. ఓ సారి వినేయండి మరి..

సంగీతం: Anu Malik,
సాహిత్యం: Sayeed Quadri




*** *** ***

రెండవ పాట "లగన్ లాగీ తుమ్సే మన్ కి లగన్.." అనీ 'రాహత్ ఫతే అలీ ఖాన్' పాడినది. "నస్రత్ ఫతే అలీ ఖాన్" మేనల్లుడైన ఈ గాయకుడు ఈ పాటతో బాలీవుడ్లో అడుగుపెట్టి మరేన్నో అద్భుతమైన పాటలను పాడాడు.

 .
పాట: మన్ కి లగాన్
సంగీతం : Shahi,
సాహిత్యం: Amjad Islam Amjad




ఇతను పాడిన మిగిలిన పాటల జాబితా ఇక్కడ చూసేయండి .


Thursday, August 18, 2011

प्यार है या सज़ा..


మొన్న రాత్రి వంటిల్లు సర్దుకుంటూ Fm స్పీకర్లో పెట్టుకుని వింటున్నా. రేడియో సిటీలో ఫహాద్ షో వస్తోంది. ఫహాద్ గొంతు చాలా బావుంటుంది. రాత్రి పూట నిశ్శబ్దంగా ఉన్న సమయంలో షాయరీలు చెప్తూంటే అసలు కట్టేయాలనిపించదు. పాటలు కూడా చాలావరకూ మంచివే వేస్తాడు. నిన్న అలానే వింటూంటే ఒక పాట వేసాడు. అదివరకూ విన్నదే కానీ పెద్దగా ఎప్పుడు పట్టించుకోలేదు. నిన్న ఎందుకనో ఆ నిశ్శబ్దంలో పాట చాలా బావుందనిపించింది. 'ప్యార్ హై యా సజా..' అంటూ కైలాష్ ఖేర్ పాడుతున్నాడు. ఏసినిమాలోదో తెలీదు. ఇవాళ ఖాళీ అయ్యి పాట ఎందులోదో అని వెతికాను నెట్లో. 'సలామే ఇష్క్" అనే సినిమాలోదని తెలిసింది. యూట్యూబ్ లో పాట చూస్తే చాలామంది హేమాహేమీలు(నటులు) ఉన్నారు. ఇంట్లోని ఏదో మిక్స్డ్ సినిమాల సిడిలో ఉన్నట్లుంది చూడాలి.


మేం బొంబాయిలో ఉండగా విన్నాను మొదటిసారి కైలాష్ ఖేర్ వాయిస్. 'టూటా టూటా ఏక్ పరిందా ఐసే టూటా...' పాట అస్తమానం Fm లో వచ్చేది. అప్పట్లో సూపర్ హిట్ సాంగ్. ఆ తర్వాత బాలీవుడ్ లో అతనికి చాలా అవకాశాలు వచ్చినట్లున్నాయి. బేస్ వాయిస్ కాకపోయినా ఒక రకమైన ఆర్తి, వేదన ఉంటాయి 'కైలాష్' వాయిస్ లో. కొన్ని పాటలకు కావాల్సిన బాధ అతని గొంతులో స్పష్టంగా ధ్వనిస్తుంది. ఎందుకనో గాని ఈ 'ప్యార్ హై యా సజా..' పాట నన్ను ఎంతగానో ఆకట్టేసుకుంది. సాహిత్యం కూడా చాలా బాగుంది. ప్రఖ్యాత సినీగేయ రాచయిత "సమీర్ " రాసిన ఈ సినిమా పాటలకు "శంకర్-ఎహ్సాన్-లాయ్" స్వరాలను సమకూర్చారు.

రెండు పాటలకూ పోలిక లేకపోయినా ఈ పాట వింటూంటే , 'ఎవ్వరినెప్పుడు తన ఒడిలో' పాట, 'ప్రేమా ప్రేమా చెప్పమ్మా' పాట గుర్తుకు వచ్చాయి . ప్రేమ గురించిన వర్ణన వల్లనేమో. ఈ పాటను క్రింద చూసేయండి..




प्यार है या सज़ा , ए मेरे दिल बता ,
टूटता क्यों नहीं , दर्द का सिलसिला ,
इस प्यार में हो कैसे कैसे इम्तिहाँ ,
यह प्यार लिखे कैसी दास्ताँ ,

या रब्बा , दे दे कोई जान भी अगर
दिलबर पे हो न , दिलबर पे हो न कोई असर
हो या रब्बा , दे दे कोई जान भी अगर
दिलबर पे हो न , दिलबर पे हो न कोई असर
हो प्यार है या सज़ा , ए मेरे दिल बता ,
टूटता क्यों नहीं , दर्द का सिलसिला ,

कैसा है सफ़र वफा  की मंजिल का ,
न है कोई हल दिलो की मुश्किल का ,
धड़कन धड़कन बिखरी रंजिशें ,
सांसें सांसें टूटी बन्धिस्हें ,
कहीं तो हर लम्हा होंठों पे फ़रियाद है ,
किसी की दुनिया चाहत में बर्बाद है ,

या रब्बा , दे दे कोई जान भी अगर ,
दिलबर पे हो न दिलबर पे हो न कोई असर ,
हो दे दे कोई जान भी अगर ,
दिलबर पे हो न दिलबर पे हो न कोई असर

कोई न सुने सिसकती आहों को ,
कोई न ढर्रे तड़पती बाहों को ,
आधी आधी पूरी ख्वाहिशें ,
टूटी फूटी सब फरमाईशे  ,
कहीं शक है कहीं नफरत की दीवार है ,
कहीं जीत में भी शामिल पल पल हार है ,

या रब्बा दे दे कोई जान भी अगर ,
दिलबर पे हो न दिलबर पे हो न कोई असर
हो या रब्बा दे दे कोई जान भी अगर ,    
दिलबर पे हो न दिलबर पे हो न कोई असर
हो प्यार है या सज़ा , ए मेरे दिल बता ,
टूटता क्यों नहीं , दर्द का सिलसिला , हो -ओ ,

न पूछ दर्द बन्दों से ,
हंसी कैसी  ख़ुशी कैसी ,
मुसीबत सर पे रहती है ,
कभी कैसी कभी कैसी
हो रब्बा , रब्बा ..
रब्बा हो -ओ -ओ ,
हो -ओ -ओ रब्बा ..

--

బంతినారు



బంతి మొక్కలకీ, నాకూ అవినాభావ సంబంధం ఉందేమో అనిపిస్తుంది. నాకు ఊహ తెలిసినప్పటి నుంచీ ప్రతి వర్షాకాలం జులై నెల చివరలోనో, ఆగష్టు మొదట్లోనో స్కూల్ నుంచి వచ్చేసరికి ఓ మగ్గు నీళ్ళలో పెట్టిఉంచిన రెండు మూడు "బంతినారు" కట్టలు దర్శనం ఇస్తూండేవి. ("బంతినారు" అంటే తెలియనివాళ్ళకు చిన్న వివరణ: బంతి పువ్వులు ఎండిపోయాకా వాటిని విడదీసి ఆ రేకులు మట్టిలో చల్లితే బంతి మొక్కలు వస్తాయి. మొక్కలు అమ్మేవాళ్ళు అలా బంతిమొక్కలు పెంచి, రెండంగుళాలు పెరిగాకా వాటిని తీసి కట్టగా కట్టి బజార్లో అమ్ముతారు. ఆ చిన్న చిన్న బంటి మొక్కలనే "బంతినారు" అంటారు. వాటిని ఒక క్రమంలో వేసుకుంటే మొక్కలు బాగా పెరిగి ఎక్కువ పువ్వులు పూస్తాయి.)


బాగా చిన్నప్పుడు అమ్మ నాటేసేది కానీ నాకు మొక్కలపై మమకారం పెరిగేకా ఆ బాధ్యత నేనే తీసుకునేదాన్ని. మగ్గులో బంతినారు చూడగానే గబగబ స్కూల్ డ్రెస్ మార్చేసుకుని, గునపం,బకెట్టులో నీళ్ళు తీసుకుని నాటడానికి బయల్దేరేదాన్ని. ఎంతెంత దూరంలో ఆ బుజ్జి బుజ్జి బంతి మొక్కలు పాతాలో అమ్మ చెప్తూంటే, ఆ ప్రకారం రెండు మూడు మొక్కలు కలిపి నాటేసేదాన్ని. రెండుమూడు మొక్కలు కలిపి ఎందుకంటే పొరపాటున ఒక మొక్క బ్రతక్కపోయినా రెండవది బ్రతుకుతుందన్నమాట. వాటికి చుట్టూ నీళ్ళు నిలవటానికి పళ్ళేంలాగ చేసి అన్నింటికీ నీళ్ళు పోసి మట్టిచేతులు కడిగేసుకోవాలన్నమాట. అప్పటికి తలలు వాల్చేసిన ఆ బుజ్జి మొక్కలు బ్రతుకుతాయో బ్రతకవొ అని నేను బెంగ పడుతుంటే, పొద్దున్నకి నిల్చుంటాయిలే అని అమ్మ ధైర్యం చెప్పేది. మర్నాడు పొద్దున్నే తలలు నిలబెట్టు నిలబడ్డ బంతి మొక్కలని చూస్తే భలే సంబరం వేసేది. అవి మొండి మొక్కలు. బ్రతకాలే గానీ ఇక చూసుకోవక్కర్లేదు. కాసిన్ని నీళ్ళు పోస్తే వాటి మానాన అవే పెరుగుతాయి.


ఒకోసారి పండగలకి గుమ్మానికి కట్టిన బంతి తోరణాలని జాగ్రత్తగా ఎండబెట్టి దాచేది అమ్మ. ఆగస్టు వస్తోందనగానే వాటిని మట్టిలో చల్లేసేది. నాలుగైదురోజుల్లోనే మొక్కలు వచ్చేసేవి. కాస్తంత పెరిగాకా, ఆ బంతినారు తీసేసి మళ్ళీ దూరం దూరంగా నాటేవాళ్ళం. కానీ ముద్ద పువ్వుల రెక్కలతో మొలిచిన మొక్కలకి రేక బంతిపువ్వులు పూసేవి ఒకోసారి. అందుకని విత్తనాలు వేసి మొలిపించినా, ఒక కట్ట అయినా బంతినారు కొనకుండా ఉండేది కాదు అమ్మ. అలా ఆగస్టులో వేసిన బంటి మొక్కలు సప్టెంబరు చివరికి పూలు పూసేసేవి. కొత్త సంవత్సరం వచ్చాకా మార్చి దాకా పూసేవి ఆ పూలు. ముద్ద బంతి రెండు మూడు రంగులు, రేక బంతి రెండు మూడు రంగులు, కారబ్బంతి(చిన్నగా తోపు రంగులో ఉంటాయే అవి) మొదలైనవి పెంచేవాళ్ళం మేము. నా పెళ్ళి అయ్యేదాకా ప్రతి ఆగష్టు నుంచి మార్చి దాకా క్రమం తప్పకుండా బంతి తోట ఉండేది మా ఇంటి ముందు. వాటి పక్కన రెండు మూడు రకాల చామంతులు. ఇవి కూడా ఈ అర్నెలలూ పూస్తాయి. ఈ మొక్కలన్నింటికీ కలిపి నేను గట్టి కర్రలు ఏరుకొచ్చి దడి కట్టేదాన్ని. అదో పెద్ద కార్యక్రమం. ఆ దడికి శంఖుతీగలను ప్రాకిస్తే స్ట్రాంగ్ గా గోడలా ఉండేది. తెలుపు, నీలం రంగుల్లో ఉన్న శంఖు పువ్వులు ఎంత బావుడేవో..

(పాత ఫోటోల్లో దొరికిన మా బంతి తోట)


మార్చి తరువాత బంతి మొక్కలు వాటంతట అవే ఎండిపోవటం మొదలు పెడతాయి. అప్పుడు వాటిని తీసేసి మళ్ళీ ఏవో వేరే మొక్కలు వేసుకునేవాళ్ళం. బంతి పువ్వులు పూసినన్నాళ్ళు ప్రతి బుధవారం అమ్మ వాటిని కోసి బంతి ఆకులే మధ్య మధ్య వేసి దండలు కట్టి అన్ని దేవుడు పటాలకూ వేసేది. అమ్మ చాలా బాగా మాలలు కడుతుంది .అదీ ఎడం చేత్తో. నాకు కుడి చేత్తో కూడా సరిగ్గా కట్టడం రాదు. నాకు రాని ఏకైక పని అది ఒక్కటే..:(( మొన్న శ్రావణ శుక్రవారం బోలెడు పువ్వులు కొనుక్కొచ్చి, ఏదో ఎమోషన్ లో మాల కడదామని తెగ ప్రయత్నించాను. నాలుగు పువ్వుకు కట్టగానే తయారైన వంకర టింకర మాల చూసి ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుతున్న శ్రీవారిని చూసి ఇక కట్టడం ఆపేసా. ఆ తర్వాత ఏం జరిగిందో తెలివైనవాళ్ళకి అర్ధమైపోతుంది కదా..:))

పెళ్ళైయాకా మళ్ళీ బంతిమొక్కలు పెంచటం కుదరనేలేదు. అమ్మ కూడా మానేసింది వేసే చోటు లేక. ఇన్నేళ్ళ తరువాత బజార్లో మొన్నొకరోజు బంతినారు కనపడింది. మట్టినేల లేదు ఏం పెంచుతానులే అనుకున్నా కానీ మనసొప్పలేదు... ఒక్క కట్ట కొన్నాను. రెండు మూడు కుండీల్లో అవే వేసాను. అన్నీ నిలబడ్డాయి. ఇక పువ్వుల కోసం ఎదురుచూపులు...






Tuesday, August 16, 2011

"జో తుమ్ తోడో పియా" - మూడు వర్షన్స్


సూర్ దాస్, తులసీ దాస్, మీరా మొదలైనవారి భజన్స్ లో మీరా భజన్స్ చాలా ప్రాచుర్యాన్ని పొందాయి. మీరా భజనల్లో కృష్ణ భక్తురాలు "మీరా" పాడిన భజనలలో అత్యంత ప్రఖ్యాతి గాంచిన "జో తుమ్ తోడో పియా" భజన్ చాలా బావుంటుంది. నాకు తెలిసీ మూడు హిందీ సినిమాల్లో ఈ భజన ఉంది. సరదాగా ఈ మూడు వర్షన్స్ ఒకచోట పెడదామన్న ఆలోచన వచ్చింది. మూడిటినీ ఒకేచోట వినేద్దామా...


మొదటిది 1955లో "Jhanak jhanak paayal baaje" సినిమాలోది. దీనిని లతా మంగేష్కర్ పాడారు. వసంత్ దేశాయ్ సంగీతాన్ని సమకూర్చారు.




తరువాత రెండవ వర్షన్ 1979లో గుల్జార్ దర్శకత్వంలో వచ్చిన "Meera" సినిమాలోది. హేమమాలిని మీరాగా నటించిన ఈ సినిమాకు సంగీతాన్ని ప్రసిధ్ధ సితార్ విద్వాంసుడు పండిట్ రవిశంకర్ అద్భుతమైన సంగీతాన్ని అందించారు. ఈ భజనను అత్యంత మధురంగా పాడినది విశిష్ఠగాయని వాణి జయరాం. ఈ సినిమాలో వాణిజయరాం పాడిన అన్ని మీరా భజన్స్ ఎంతో బావుంటాయి. వాణి జయరాం గొంతులో అత్యంత మధురంగానూ, మధ్య మధ్య వచ్చే అందమైన సితార్ వాదన తోనూ ఉన్న ఈ రెండవ వర్షన్ నాకు చాలా ఇష్టం.





మూడవ వర్షన్ 1981 లో "Silsila" కోసం చేసారు. శివ్-హరి సంగీత సారధ్యంలో ఇరవై ఆరేళ్ల తరువాత అదే భజనను లతా మంగేష్కర్ ఈ సినిమా కోసం మళ్ళీ పాడారు.



Sunday, August 14, 2011

'షమ్మీ' జ్ఞాపకాలు ..




ఆదివారం సాయంత్రం వచ్చే దూరదర్శన్ హిందీ సినిమాల కోసం పడిగాపులు పడుతూ ఎదురు చూసే రోజుల్లో ఒకరోజు టివిలో "జంగ్లీ" సినిమా వచ్చే ఆదివారం అని ఏడ్ చూసి నాన్న మమ్మల్ని తెగ ఊరించేసారు. ఇక మేమూ చాలా ఎక్సైట్ అయిపోయి ఆ సినిమా కోసం ఎదురు చూసాం. సినిమా మొదలైంది. ఇదేమి హీరో నాన్నా అసలు బాలేడు అన్నాను. సినిమా మొత్తం చూసి మాట్లాడు అన్నారు నాన్న. సినిమా పూర్తయ్యేసరికీ నాకు షెమ్మీ కపూర్ ఎక్కడా కనబడలేదు...ఆ సినిమాలోని రాజవంశీయ యువరాజు పాత్ర తప్ప. అంత లీనమయ్యేలా ఉంది అతని నటన. మొదటి భాగంలోని సీరియస్ నటనకూ, రెండవ భాగంలోని హుషారు పాత్రకూ ఎంత తేడానో. ఎట్టిపరిస్థితుల్లోనూ అస్సలు నవ్వు అన్నది ఎరుగని అతని సీరియస్ మొహం చూసి నవ్వకుండా మనం ఉండలేము. అలానే హీరోయిన్ పరిచయం అయ్యాకా చలాకీగా మారిపోయిన అతని వైనం చూసి మనమూ సరదా పడకుండా ఉండలేము. ఆ సినిమాలో అన్నీ పాటలూ ఎంత బావుంటాయో." ऎह्सान तेरा हॊगा मुझ पर.. दिल चेह्ता है वॊ केहनॆ दॊ.." అని పాడుతూంటే కరిగిపోని ప్రేమికురాలు ఉంటుందా? అనిపిస్తుంది. రాజ్ కపూర్ కి ముఖేష్ వాయిస్ అతికిపోయినట్లు, షమ్మీ కపూర్ కి రఫీ గాత్రం అతికిపోయింది.

ఇక ఆ తర్వాత టివీలో షమ్మీకపూర్ సినిమా ఎప్పుడు వచ్చినా వదలలేదు మేము. అలా మంచి మంచి సినిమాలను, "చిత్రహార్" ద్వారా పాటలనూ పరిచయం చేసిన దూరదర్శన్ కు ఎంతైనా ఋణపడిపోయామనిపిస్తుంది నాకు. రాజ్కపూర్ సినిమాల్లో నేను టివీలో చూసినవి Junglee, kashmir ki kali, An evening in paris, Brahmchari, Teesri manzil, Andaz, Dil tera deewana, Prince, Pyar kiya to darna kya, Raj kumar, Dil deke dekho, Janwar, Professor, Tumse achcha kaun hai మొదలైనవి. ఇవన్నీ హిట్సే. ముఖ్యంగా kashmir ki kali, Teesri manzil , An evening in paris మొదలైనవి చాలా బావుంటాయి. వాటిల్లో పాటలన్నీ కూడా సూపర్ హిట్స్. కపూర్ కుటుంబంలో తమ్ముడు శశి కపూర్ లాగ అందగాడు కాకపోయినా, అన్న రాజ్ కపూర్ లాగ బహుముఖ ప్రజ్ఞాశాలి కాకపోయినా నటనలో తనదంటూ ఒక ప్రత్యేక శైలిని ఏర్పరుచుకునీ, ఇది షమ్మీ కపూర్ స్టైల్ అనేంతటి ప్రత్యేక స్టైల్ నూ, తనకంటూ ఒక క్రేజ్ నూ, ఫాలోయింగ్ నూ ఏర్పరుచుకున్నాడు షమ్మీ. పాటల్లో అతడు చేసే విన్యాసాలూ, అచ్చం జంగ్లీ లాగ ప్రవర్తించే తీరూ మనల్ని సరదా పెడతాయి, నవ్విస్తాయి. షమ్మీ సినిమాల్లో 'wooing' (నాయిక ప్రేమను పొందటం కోసం కథానాయకుడు చేసే ప్రయత్నం) చాలా ఆసక్తికరంగా ఉండేది. ఈ పాత్ర ఇతనే చెయ్యాలి అనిపించేలాగ. అలా ఇంకెవ్వరు చెయ్యలేరు కూడా. అందువల్లే అలనాటి ప్రముఖ హీరోల్లో ప్రత్యేక స్థానం అతడిది.

పొద్దున్నే వార్తల్లో షమ్మీ కపూర్ గురించి చూసి అయ్యో..ఈ మధ్యన ఇలాటి వార్తలే వింటున్నామే అనిపించింది. అయినా..విని నిట్టూర్చటం మినహా ఏం చెయ్యగలము? మనిషి జన్మ ఎత్తిన ప్రతివాళ్లం ఎప్పుడో అప్పుడు వెళ్లకతప్పదు కదా..! ఏదో నా తృప్తి కోసం అతడిని ఈ విధంగా తలుచుకుంటున్నా..! షమ్మీ హిట్ సాంగ్స్ లోని పల్లవులతో చాలా కొత్త హిందీ సినిమాల టైటిల్స్ రావటం ఒక విశేషం. షమ్మీ కపూర్ సినిమాపాటల్లో నాకు బాగా ఇష్టమైన పాటలు కొన్ని...

* आजा आयी बहार, दिल है बॆकरार..ऒ मेरॆ राज कुमार [raj kumar]
* तुम्नॆ किसि की जान कॊ जातॆ हुयॆ दॆखा है..वॊ दॆखॊ मुझ सॆ रूठ कर मॆरी जान जा रही है..[raj kumar]
* तुम्नॆ पुकारा और हम चलॆ आयॆ [raj kumar]
* इस रन्ग बदल्ती दुनिया में [raj kumar]


* आज कल तेरॆ मेरॆ प्यार के चर्चॆ हर जबान पर.. [brahmchari]
* मैं गावूं तुं सॊजावॊ..सुख सप णॆं मॆं खॊ जावॊ.. [brahmchari]
*दिल कॆ झरोकॆ मैं तुझ कॊ बिठाकर [brahmchari]


* आवाज़ दॆकॆ हमॆ तुम बुलावॊ..मोहॊब्बत में इत्ना न हम कॊ सतावॊ [professor]
* ऎ गुल्बदन ऎ गुल्बदन..फॊलॊं की मेहेक, कटॊं की चुभन [professor]
* खुली पलक मॆं झूठा गुस्सा बंद पलक मॆं प्यार [professor]


* Yahoo...Yahoo..चाहॆ कॊइ मुझॆ जंगली कहॆ.. (Junglee)
* अय्यय्या करू मैं क्य सूकू सूकू (Junglee)
* ऎह्सान तॆरा हॊगा मुझ पर..(Junglee)
* नैन तुम्हारॆ मजॆदार ऒ जनाबॆ आली [Junglee]

* अकॆलॆ अकॆलॆ कहा जा रहॆ हॊ [An evening in paris]
* Title song [An evening in paris]
* आस्मान सॆ आय फरिश्ता प्यार का सबक सिखलानॆ [An evening in paris]
* मॆरा दिल है तॆरा, तॆरा दिल है मॆरा [An evening in paris]


* बदन पॆ सितारॆ लपॆटॆ हुयॆ..ऒ जानॆ तमन्ना किधर जा रही हॊ
जरा पास आवॊ तॊ चैनाजायॆ (prince)

* दिल उसॆ दॊ जॊ जान दॆ दॆ, जा उसॆ दॊ जॊ जान दॆदॆ (Andaaz)

* लाल छडी मैदान खडी, क्या खूब लडी क्या खूब लडी [jaanwar]

* दीवाना मुझ सा नही [teesri manzil]
* तुम्नॆ मुझॆ दॆखा हॊ कर मेहर्बा [teesri manzil]
* आजा आजा मैं हू प्यार तॆरा [teesri manzil]
* ऒ मॆरॆ सॊन रॆ सॊना रॆ सॊना रॆ [teesri manzil]
* ऒ हसीना जुल्हॊ वाली जानॆ जहा [teesri manzil]


* ये चान्द स रॊषन चेहरा, यॆ झील सी नीली आखॆं (kashmir ki kali)
* दीवाना हुवा बादल ऎ दॆख कॆ दिल झूमा (kashmir ki kali)
* इषारॊं इषारॊं मॆं दिल दॆनॆ वालॆ (kashmir ki kali)
* बार बार दॆखॊ हजार बार दॆखॊ (kashmir ki kali)
* है दुनिया उसी की जमाना उसी का...(kashmir ki kali)

* हम और तुम और यॆ समा (Dil deke dekho)
* Tilte song (Dil deke dekho)
* बॊलॊ बॊलॊ कुच तॊ बॊलॊ (dil deke dekho)

* तुम मुझॆ यू भूला न पावॊगॆ (paglaa kahIkaa)

* तुम्सॆ अच्चा कौन है (janwar)
* लाल छडी (janwar)

* तुमसा नही दॆखा (tumsa nahi dekha)
* जवानिया यॆ मस्त मस्त बिन पोयॆ (tumsa nahi dekha)





షమ్మీ ఆత్మకు శాంతి కలగాలని కోరుకుంటున్నాను.



Saturday, August 13, 2011

రాఖీ...







ఈసారి రాఖీ పండుగ డల్లుగా ఉంది..:((


రాఖీ కట్టగానే "फोलों का तारोंका सबका कहना है.. लाखहजारो में मेरी बहना है.." అని పాడేందుకు అన్నయ్య ఉళ్లో లేడు, తమ్ముడు కూడా ఊళ్ళో లేడు ! ఊరేళ్ళేముందు ఇద్దరికీ రాఖీలు ఇచ్చి పంపేసా కట్టుకోండర్రా అని. ఏం చేస్తాం తప్పదు కొన్నిసార్లు. పోస్ట్ లో పంపగలిగినవాళ్ళకు రాఖీ పంపేసా. గ్రీటింగ్స్ మాత్రమే పంపటం కుదిరే వాళ్ళకు గ్రీటింగ్స్ పంపాను.

ఈసారి ఒకరికి మొదటిసారి రాఖీ పంపాను. అందిందని చెప్పి మాట్లాడినప్పుడు నాకు చాలా సంతోషం కలిగింది. మొదటిసారి మాట్లాడినందుకు. నా అభిమానంపై వారికి నమ్మకం ఉన్నందుకు. ఏ బంధం ఎక్కడ మొదలై ఏ రూపు దాలుస్తుందో ఎవరూ చెప్పలేరు...మనలోని నిజాయితీని అవతలివాళ్ళు నమ్మితే, అవతలవాళ్ళకు మనపై నమ్మకం ఉంటే, మనకూ వారి నిజాయితీ పై నమ్మకం ఉంటే, అది కాలాన్ని తట్టుకుని నిలబడితే ఏ బంధమైనా కలకాలం నిలుస్తుంది.




రాఖీ పండుగ సందర్భంగా అందరు అన్నదమ్ములకూ, అక్కచెల్లెళ్లకూ శుభాభినందనలు.. శుభాకాంక్షలు.







Thursday, August 11, 2011

పండగ పేరు చెప్పి...



ఒకప్పుడు పండగ అంటే పూజకు చాలావరకూ అవసరమైనవి రైతులో, తెలిసినవాళ్ళో తెచ్చి ఇచ్చేస్తూ ఉండేవారు అన్నీ ఫ్రీగా..!!

మరి ఇప్పుడో...

కొబ్బరికాయ పదిహేను రూపాయిలు..

నాలుగు మావిడి కొమ్మలు ఇరవై రూపాయిలు..
పది తమలపాకులు పాతిక రూపాయిలు..

డజను అరటిపళ్ళు ముఫ్ఫై ఐదు రూపాయిలు..

పావు కిలో పువ్వులు ఎనభై రూపాయిలు..

అమ్ముతున్నారని ముచ్చటగా "మొగలిపువ్వు" కొనబోతే ఏభై రూపాలట..

ఇక సరదాలకి పోయి తామర పూలు, అరటి పిలకలు ...అనుకుంటే ఇక పర్సు ఖాళీ...

బస్సు ఎక్కలేక ఆతో పిలిస్తే మీటరు తిరగదు కానీ వాళ్ళు చెప్పే రేటు వింటే కళ్ళు తిరుగుతున్నాయి...!!


Tuesday, August 9, 2011

"నా హృదయంలో నిదురించే చెలీ(1999)" సినిమాలోంచి రెండు పాటలు



"నా హృదయంలో నిదురించే చెలీ(1999)" అనే సినిమాలో రెండు పాటలు చాలా బావుంటాయి. అప్పట్లో బాగా వినేవాళ్ళం.  ప్రముఖ సంగీత దర్శకుడు చక్రవర్తి కుమారుడైన "శ్రీ" సంగీతాన్ని అందించిన ఈ పాటలు ఇప్పటికీ మళ్ళీ మళ్ళీ వినాలనిపించేలా ఉంటాయి. గాయం, మనీ, మనీ మనీ, సింధూరం, లిటిల్ సోల్జర్స్ మొదలైన సినిమాలకు మంచి సంగీతాన్నందించిన "శ్రీ" కొద్దిపాటి చిత్రాలకే సంగీతాన్నందించటం విచారకరం. ఇతర భాషా సంగీత దర్శకుల పట్ల మనవారికి ఉన్న మోజు దీనికి కారణం కావచ్చు.

అంతే కాక ఈ సినిమాలో 'ఓ చెలీ నను వీడిపోకే' అనే పాట పాడిన కన్నడ అబ్బాయి రాజేష్ కృష్ణన్  వాయిస్ చాలా బావుంటుంది. "ఎటో వెళ్ళిపోయింది మనసు ' అంటూ పాడి తెలుగువారి మనసు దోచేసిన ఈ గాయకుడు తెలుగులో ఇంకా మంచి మంచి పాటలు పాడాలని కోరుకుంటున్నా.






పాడినది: S.P.బాలసుబ్రహ్మణ్యం

download link for this song:

నా హృదయంలో నిదురించే చెలీ
నీ హృదయంలో చోటిస్తావా మరి
పల్లవిగా నన్ను అల్లుకుని పాటే నీవైనావే
((నా హృదయంలో))


ప్రేమించే మనసుందనీ ఈనాడే అది తెలిసింది


ప్రేమకు భావన నీవనీ ఆ మనసే వివరించింది
మధురమైన నా ఊహల్లో రేయిపవలు నిలిచావమ్మా
కమ్మని ఓ నిజమవమంటూ కలలే అకంటున్నా
((నా హృదయంలో))


నేనంటే అది నీవనీ కనుపాపలు కబురంపాయి
నీవెంటే నా పయనమని కల కవితలు వరమిచ్చాయి
పదిలమైన నా హృదయంలో గుడిని నీకు కడతానే
ఇంకెవ్వరికీ చోటివ్వననీ మాటే ఇస్తున్నానే
((నా హృదయంలో))


------------------------------------------------------------
song: 'ఓ చెలీ నను వీడిపోకే'
పాడినది: రాజేష్ కృష్ణన్
రచన: వెన్నెలకంటి

download link for this song:


ఓ చెలీ నను వీడి పోకే
ఆశలే వసివాడనీకే
ప్రేమ నిజమే నాలో సగమే
నా కల చెదిరిపోనీకమ్మా
((ఓ చెలీ))

పల్లవి నువ్వని పాటే నేనని
ఇన్నాళ్ళూ కలగన్నా ఆశే తీఋఅగా
నేనే నువ్వనీ నువ్వే నేననీ, బాసే తీరగా
ప్రేమ నిజమే నాలో సగమే
నా కల చెదిరిపోనీకమ్మా
((ఓ చెలీ))


నిరాశే లేని నివాసానికీ
నన్నొదిలి ఒంటరిగా వెళిపోరాదమ్మా
దేహం వీడినా ప్రాణం నీవుగా
వెళిపోతే, బ్రతుకంతా ఇకపై శూన్యమే
ప్రేమ నిజమే నాలో సగమే
నా కల చెదిరిపోనీకమ్మా
((ఓ చెలీ))

Sunday, August 7, 2011

Happy friendship day !







కొన్ని స్నేహాలు పారిజాతాలు.


కొన్ని స్నేహాలు గులాబీలు.


కొన్ని స్నేహాలు కాగితం పూలు.


కొన్ని స్నేహాలు నైట్ క్వీన్లు.


కొన్ని స్నేహాలు ఆకుపచ్చని సంపెంగలు.


కొన్ని స్నేహాలు కలువపూలు.


కొన్ని స్నేహాలు చంద్రకాంతలు.


కొన్ని స్నేహాలు సన్నజాజులు.


కొన్ని స్నేహాలు బంతులు,చామంతులు.


కొన్ని స్నేహాలు కనకాంబరాలు.


కొన్ని స్నేహాలు పొద్దుతిరుగుళ్ళు.






ఇలా ఎన్ని రకాల స్నేహాలు ఉన్నా నిజమైన స్నేహితులకు తెలిసిన మంత్రమొక్కటే --
ప్రపంచం తలక్రిందులైనా వీడకుండా నిలవటం.
కొందరినైనా నాకిచ్చినందుకు భగవంతునికి కృతజ్ఞతలు.




బ్లాగ్మిత్రులకూ.. 
నా ప్రియ మిత్రులకూ.. 
మిత్రులందరికీ...





Saturday, August 6, 2011

ఒకే ఒక్కటి ?!


పూసినదొక పువ్వుట..


అది వేసినదొక పిందెట..


కాసినదొక కాకరకాయట..


ఒక్క దానితో ఏం చేయాలో తెలియదట..!!









Thursday, August 4, 2011

కిషోర్ కుమార్ పాటలు పాడుకుందామా..


ఇవాళ నాకిష్టమైన గాయకుల్లో ఒకరైన కిషోర్ కుమార్ పుట్టిన రోజు కదా మరి తన పాటలు పాడేసుకుందామా ...



క్రింద రాసిన లిస్ట్ లో చాలా వరకూ నేను స్కూల్లో ఉన్నప్పుడు పాడేదాన్ని.మా టీచర్లంతా అడిగి అడిగి పాడించుకునేవారు. ఆ రోజులు తలుచుకుంటే భలే ఉత్సాహం వస్తుంది...నాకు గుర్తున్నంత వరకూ నాకు ఇష్టమైన కిషోర్ దా పాటలు లిస్ట్ రాసాను చూడండేం...

1) aa chalke tujhe mein leke chalu mein tujhE
ek aisii Dagar ke talE
jaha gam bhi na ho
aasoo bhi na ho bas poyaar hi pyaar phalE


2) dukhi man mere
sun mera kehnaa
jaha nahi chiana waha nahi rehnaa


3) manaa janaab ne pukaaraa nahii


4) hum hai raahi pyaar ke
hum se kuch na boliye
jo bhi pyaar se milaa
hum usii ke ho liyE


5) meri neendomein tum
meri kwaabomein tum
ho chukE hum tumhaarii mohobbat mein gum



rim jhim gire saavan
sulag sulag jaaye man
bheege aaj is mausam mein
lagi kaisii ye agan




ye jeevan hai is jeevan ka
yehi hai yehi hai yehi hai rang roop


raat kali ek kwab mein aayii aur gale ka haar huyi


bhavrE ki gunjan hai mera dil
kabse sambhaale rakhaa hai dil
tere liye tere liye...


neele neelE ambar par
chand jab aayE


ye jo mohabbat hai
ye unkaa ahi kaam


meet naa milaarE man kaa

koi hota jisko apnaa
hum apna kehletE yaaro
paas nahi to door hi hotaa
lEkin koi meraa apnaa



ruk jaanaa nahi tu kahi haarkE
kaatompe chalkE milEnge saayE bahaar ke
O raahii o rahii...


zindagi ke safar mein gujar jaate hai jo makaam
phir nahi aatE..phir nahi aatE


rimjhim girE saavan sulag sulag jaayE man
bheegE aaj is mausam mein
lagi kaisE ye agan


bekaraare dil tu gaaye jaa
khusiyonke bhare aphsaane
jinhje sunke duniyaa jhoom uthe


chingaari koi bhadkE
to saavan usE bujhaayE
saavan jo aag lagaayE
usE kaun bujhaayE


koi humdum na rahaa
koi sahaaraa na rahaa
hum kisi ke na rahe
koi hamaaraa na rahaa


choti si ye duniyaa pehchaanE raastE hai
tum kahi to milOge, kabhi to milenge
to poochenge haal


zindagi ek safar hai suhaanaa
yehaa kal kyaa ho kisne jaanaa


zindagi ka safar hai ye kaisaa safar
koi samjhaa nahi koi jaanaa nahi


chalte chalte mere ye geet yaad rakhnaa
kabhi alvidaa naa kehnaa
kabhii alvidaa naa kehnaa


phoolonke rang se dil ki kalam se


musaaphir hu yaaron na ghar hai na thikaanaa
bas chalte janaa hai



mere mehboob kayaamat hogi
aaj rusvaa teri galiyomein mohobbat hogi


e dard bharaa aphsaanaa
sunlE anjaan jamaanaa
mein hu ek paagal preemii
mera dard na jaanE koi


gaataa rahE meraa dil
tu hi merii manzil

khilte hai gul yahaa
khilke bikharne ko
miltE hai dil yahaan
milke bichadnE ko


kwab ho tum yaa koi hakeekat
kaun ho tum batlaavO


ye dil na hota bechaaraa
kadam na hote aavaaraa
ye khoobsoorat koyi apnaa humsafar hota

tum bin jaavu kahaa
ye duniyaa mein aakE kuch na phir chaahaa kabhi
tum ko chahaake


roop tera mastaanaa
pyar tera deewaanaa
bhool koi humse na ho jaaye


wo shaam kuch ajeeb thi
ye shaam bhi ajeeb hai
wo kal bhi paas paas hai
wo aaj bhi kareeb hai



aanEwaalaa pal jaanEwaalaa hai
ho sake to ismein zindagi bitaado
pal ye jaanEwaalaa hai


hamE tum se pyaar kitnaa
ye hum nahi jaantE
magar jee nahin saktE
tumhaare binaa


koi lautaade mere bite hue din
beete hue din woh mere pyaarE pal chin


piya piya piya mera jiya pukaare
hum bhi chalenge sang tumhaare


phoolonkaa taaron kaa sabka kehnaa hai
ek hazaaromein meri behnaa hai
saarii umar hamein sang rehnaa hai


jai jai shiv shankar...
..ye pyaalaa tere naam kar diyaa..




e shaam mastaanii
madhosh kiye jaa
ye dor koi kheenche
tere Oor liye jaa



o saathiirE tere bina bhi kyaa jeenaa
phoolomein kaliyomein
sapnon ki galiyomein
tere bina kuch kahii naa
rere bina bhi kya jeena




baDii sooni soonii hai zindagi e zindagi


merE nainaa saavan bhaado
phir bhi mera man pyaasaa




ghunguroo ki tarhaa
bajtraa hii rahaa hu mein
kabhi is pag mein kabhi us pag mein
bandhtaa hi rahaa hu mein


jaanE man jaanEman
jaanEman kisii kaa naam nahi


manzilE apni jagah hai
raastE apni jagah
jab kadam hi saath na de
woh musaaphir kyaa kare


jeevan ke safar mein raahi
mil jaatE hai bichadjaanE ko
aur de jaate hai yaade
tanhaayi mein tadpaanE ko


dil aisaa kisi ne mera todaa
barbaadi ki taraph aisaa modaa


mere dil mein aaj kya hai
tu kahe to mein bataadoo


tere mere milan ki ye rainaa
nayaa koi gul khilaayEgii
tabhi to chanchal hai tere nainaa dekho naa



ye naina ye kaajal ye julphE ye aachal
khoobsurat si ho tum gazAl
kabhi dil ho kabhi dhadkante hai
kabhi shoolaa kabhii dhabnam
tum hi ho tum merii humdam


phir wohi raat hai
phir wohi raat hai kwaab ki
raat bhar kwab mein dekha karenge kwab mein


kahikE paan banaras waalaa
khul jaayE band akal kaa taalaa


inaa minaa Dikaa
Dei Dama nika
maka naka nakamere dil mein aaj kyaa hai
rampamposh rampamposh



ek ladki bheegi bhaagii si
sotii ratomien jaagii si
mile ek ajnabi se koi aage na peeche
tum hi kaho e koi baat hai


dekhaa na sochaa na haayre
laga diyaa nishaanii pe jaan


jaroorat hai jaroorat hai jaroorat hai
ek shirimati ki kalavati ki
seva kare jo patii ki


nakhrE waalii(3)
dekhnE mein dekhlo hai kaisi bhooli bhaalii




om shanti om


mehboobaa mehboobaa


mere samnEwaalE khiDkii mein
ek chand ka TukDaa rehtaa hai


..ke pag ghunguroo bandh meera naachi thi


mere sapnomki raani kab ayEgii tu
chalii aa chalii aa...



meri bheegi bheegi si
palkom pe rehgaye
jaise mere sapne bikhar ke
jale man tera bhi kisi ke milan ko
anaamikaa tu bhi tarsE


diyE jaltE hai
phool khiltE hai
badi mushkil se magar
duniya mein dost miltE hai


har koi chahtaa hai ek mutthi aasmaa


o hansini mere hansini
kahaa ud chalii
mere armaanonki pakh lagaakE
kahaa ud chali


mera jeevan kora kaagaz
koraa hi reh gayaa


ek ajnabi haseenaa se
yu mulaakaat ho gayii
phir kya hua ye na phoochO
kuch aisii baat hogayii



o majhii rE..ab na kinaaraa
nadiyaa kii dhaaraa hai


Wednesday, August 3, 2011

"నేనెందుకు రాస్తున్నాను.." శ్రీ వేగుంట మోహన్ ప్రసాద్ గారి రేడియో ప్రసంగం....కొన్ని జ్ఞాపకాలు !


"మో" ఎవరు అని అడిగే ఎవరన్నా రేడియోలో ప్రసారమైన ఈ ప్రసంగం వినవలసిందే...
"నేనెందుకు రాస్తున్నాను.." అని 28 -11 -89 లో (అంటే సుమారు 22 సంవత్సరాల క్రితం) ప్రసారమైన మోహన్ ప్రసాద్ గారిది ఒక రేడియో ప్రసంగం ఉంది. అది కేసెట్లో రికార్డ్ చేసాం ప్రసారమైనప్పుడు. చాలా సార్లు వింటూ ఉండేవాళ్ళం. ఎంతో బాగా మాట్లాడారు మోహన్ ప్రసాద్ గారు ఇందులో. క్రిందన ఇస్తున్నాను. నాన్న ద్వారా తెలిసిన ఆయనపై అభిమానంతో ఈ ఆడియో లింక్ ఇక్కడ పెడుతున్నాను..


Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

కొన్నేళ్ళ తర్వాత మళ్ళి ఇవాళ ఈ కార్యక్రమం వింటుంటే కాలం ఎలా పరుగులు తీస్తుందో కదా అనిపించింది...ఒకనాడిలా వీరిని గురించిన దుర్వార్త వినాల్సి వస్తుందని అనుకోలేదు..! మొన్న వారికి తనికెళ్ళ భరణి సాహితీ అవార్డ్ వచ్చినప్పుడు కూడా నాన్న అనుకున్నారు వెళ్లి కలవాలి అని..ఇంతలోనే ఈ దిగ్భ్రమ వార్తా !

*** *** ***

పొద్దున్నే టివిలో స్క్రోలింగ్ లో ఒక వారట చూసి వెంతనే నాన్నకి ఫోన్ చేశా..ఇది నిజమేనా? అని..
నిజమేనన్నారు... ఎంతో దిగులు వేసింది..
ఏవో జ్ఞాపకాలు అలా ముసిరాయి..

ఆకాశవాణి వార్షిక పోటీలకు రేడియో వాళ్ళు చేసిన ప్రతి అవార్డ్ ప్రోగ్రాం ఢిల్లీ కి వెళ్ళే ముందు వాటిని అక్కడి జడ్జస్ చదవటానికి వీలుగా తెలుగుతో పాటుగా హిందీ లోకీ, ఇంగ్లీషు భాషల్లో కీ మొత్తం కార్యక్రమాన్ని అక్షర రూపంలో ట్రాన్స్లేట్ చేసి , వాటికి ఓ పుస్తకం గా బైండ్ చేసి కార్యక్రమంతో పాటుగా పంపేవారు. అలా నాన్న చేసిన కొన్ని కార్యక్రమాలను ఇంగ్లీషు లోకి అనువదించారు ఆధునిక తెలుగు కవులలో 'మో' గా ప్రసిధ్ధి చెందిన శ్రీ వేగుంట మోహన్ ప్రసాద్ గారు. వారు నాకు మొదట తెలిసింది నేను ఇంటర్ చదువుతున్న రోజుల్లో. వారు నాకు మొదట తెలిసింది నేను ఇంటర్ చదువుతున్న రోజుల్లో. అప్పుడు ఆయన విజయవాడ సిద్దార్ధా కాలేజిలో ఇంగ్లీషు లెక్చరర్ గా చేసేవారు. మొదట వారు అనువదించినది 'నేను కాని నేను' అనే కార్యక్రమాన్ని. అది మోహన్ ప్రసాద్ గారికి చాలా నచ్చింది. నాన్న కలవటానికి వెళ్ళినప్పుడు లోపలి తీసుకువెళ్ళి ఎంతో అభిమానంగా మాట్లాడారుట. ' ఇలా ఇంటి లోపలి చాలా తక్కువమందిని అనుమతిస్తాను..' అన్నారని నాన్న సంతోషంగా చెప్పటం నాకింకా గుర్తు.

రేడియో కార్యక్రమాలను అనువదించేప్పుడు సాధారణంగా తెలుగు స్క్రిప్ట్ చదివి ఆంగ్లంలోకి రాసేస్తుంటారు. కానీ మోహన్ ప్రసాద్ గారు ప్రోగ్రాం కేసెట్ అడిగి , వినీ ఆంగ్లంలోకి అనువాదం చేసేవారుట. ఢిల్లీలో జడ్జీలు కూడా ఎవరు అనువాదం చేసారు అని అడిగి, చాలా బావుందని మెచ్చుకునేవారుట . ఈ అనువాదాల కారణంగా నాన్నకు అపురూపమైన వారి స్నేహం లభించింది. అప్పుడప్పుడు కలిసినప్పుడు కబుర్లు మాతో చెప్పేవారు. అలా 'మో' గారిని ఎప్పుడూ కలవకపోయినా నాన్న ద్వారా తెలుసు. అప్పుడప్పుడు మోహనప్రసాద్ గారివి కొత్త పుస్తకాలు ప్రచురణ జరిగినప్పుడు నాన్నకు ఒక కాపీ పంపేవారు. క్రింద ఫోటోలోది అలా వారు పంపిన పుస్తకంలోని వారి సంతకం..




శ్రీ వేగుంట మోహన్ ప్రసద్ గారి గురించి రచయిత్రి చంద్రలత గారు పుస్తకం.నెట్ లో రాసిన వ్యాసం ఇక్కడ చూడవచ్చు.

Tuesday, August 2, 2011

బుక్ మార్క్స్ & గ్రీటింగ్స్


చాలా రోజుల క్రితం greetings గురించి, కొన్ని హాబీల గురించి టపాలు రాసాను. నిన్న బజ్లో మళ్ళీ గ్రీటింగ్స్ గురించి కబుర్లు వచ్చేసరికీ నాకు పాత గ్రీటింగ్స్ అన్నీ చూసుకోవాలనిపించింది. తీరా వాటిని చూశాకా ఫోటోస్ తీసి దాచుకుందాం పాడయిపోకుండా ఉంటాయి అనిపించింది. ఇక ఫోటొలు తీసాకా..టపాలో పెట్టేద్దాము బ్లాగులో దాచుకున్నట్లుంటాయి అనిపించింది..:) గ్రీటింగ్స్ అంటే సరదా ఉన్నవాళ్ళు ఓసారి అన్నీ చూసేసి నాలాగే ఆనందించేయండి.


క్రింద ఉన్నవి రకరకాల బుక్ మార్క్స్. అప్పట్లో పుస్తకాలు బాగా చదివేదాన్ని కాబట్టి బాగా వాడేదాన్ని. ఏ కొత్త రకం వచ్చినా కొనేయటం ఒక సరదా.





ఇవీ కొన్ని లెటర్ పాడ్ సెట్స్ ,

హేండ్ మేడ పేపర్ తో చేసిన ఈ సెట్ వాడకుండా దాచుకున్నా..



గ్రీటింగ్స్ తయారుచేయటానికి రంగురంగుల హేండ్ మేడ్ పేపర్స్ . (చాలా కాలం న్యూ ఇయర్ కి, పుట్టినరోజులకు మిత్రులకు బంధువులకు గ్రీటింగ్స్ తయారు చేసి పంపేదాన్ని..)


కాలేజీ రోజుల్లో కొత్త గ్రీటింగ్ కార్డులు వస్తే ఇవ్వటానికెవరూ లేకపొయినా తలో రకం కొనేసేదాన్ని. అప్పట్లో బుల్లి బుల్లి గ్రీటింగ్ కార్డులు వచ్చాయి. ఏ షాప్ లో దొరికితే అక్కడ దొరికినన్ని రకాలు కలక్ట్ చేయటం ఒక హాబీ. క్రింద ఫోటోలోవి ఆ బుల్లి బుల్లి కార్డల కలక్షన్..





















ఇవీ గిఫ్ట్ల మీద బెస్ట్ విషెస్ రాసే కార్డ్లు..








"ప్రబోధా బుక్ సెంటర్లో" ఇన్స్పిరేషనల్ మెసేజెస్ ఉన్న బుక్స్ దొరికేవి . మంచి మంచి సీనరీలు ఉండి కొటేషన్స్ కూడా బావుండేది ఈ బుక్స్ లో.. క్రింద ఉన్నవి ఆ పుస్తకాలు..







ఇంక నా కలక్షన్లోని పెద్ద గ్రీటింగ్స్ పెట్టటంలేదు..వాటితో ఒక చిన్న సైజు కొట్టు పెట్టచ్చేమో ..:))